รูปภาพนี้ หนังสือที่ถูกตีพิมพ์ที่สำนักพิมพ์พิมพ์คำ

“ความตายมันไม่ได้ทำให้เรา

หนีพ้นปัญหาหรอกนะ”

(หน้า ๓๔)

“อดีตนั้น ทำให้ ทุกข์ใจ

เพราะว่าไม่ สามารถ สัมผัสใคร

เมื่อจับไป จะพบ ความตายไหม

ความตายใคร คนนั้น ที่สัมผัส”

     ถ้าบอกว่า หนังสือเล่มนี้สนุกสุด (ถือว่าไม่ได้อวยเลย) เพราะว่า เราอ่านหนังสือเล่มนี้หลายรอบมาก และคุณร่มแก้วไม่เคยทำให้ผิดหวัง เเละเป็นการผูกเรื่องที่ตื่นเต้น ลุ้นระทึก และขอบอกว่า แอบเงิบนิดๆที่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง

รูปภาพนี้ แอบบี้ขอเหล่มองเล่มนี้ด้วยความคิดที่ว่า

หนังสือผีหรือสยองขวัญหว่าเนี่ย

ผมกลัวผี ทำไงดีนะ แต่ผมก็อ่าน

อ้าว ไม่ใช่นี้นะ หนังรักและชีวิตชัดๆ ผมปลื้มเลยเล่มนี้

     เนื่องจาก เราเป็นคนชอบอ่านหนังสือแต่ละเล่มหลายครั้ง เพราะฉะนั้น ถ้าเล่มไหน ทำให้เราหยิบมาอ่านได้อย่างต่อเนื่อง เราปลื้มเป็นพิเศษ ซึ่งเล่มนี้ก็คือหนึ่งในเล่มนั้น ที่อ่านกี่รอบก็ไม่ผิดหวัง และได้แง่คิดหลายอย่างจากการอ่านแต่ละครั้งด้วย

“เราทุกคนหนีความตายไม่พ้น

มันถูกกำหนดแล้วว่าต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว

ความตายจึงไม่ใช่สิ่งน่ากลัว

แต่เป็นแค่การอำลาโลกนี้ไป

เพื่อเริ่มต้นชีวิตในรูปแบบใหม่

ร่างกายอาจสลายไป แต่จิตไม่เคยสูญหาย

เพียงแต่ว่าจะไปเกิดเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดใดเท่านั้น

ดังนั้น ถ้าทำดีคิดดี จิตสุดท้ายก่อนตายเป็นจิตกุศล

ก็ย่อมได้ไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดี 

แล้วจะต้องกลัวอะไร จริงไหม”

(หน้า ๘๖)

รูปภาพนี้ หนังสือเรื่องนี้นำไปทำเป็นละครด้วย ซึ่งเสียดายที่ละครไม่ดัง

เพราะเหมือนขาดอะไรบางอย่างไม่รู้ ที่อธิบายไม่ถูก

     เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน ทำให้จันทร์จ้าต้องไปสัมผัสกับดร.อิชย์โดยบังเอิญ หลังจากที่เขาช่วยเธอไว้ ก่อนที่เธอจะถูกรถของเขาชนแบบฉิวเฉียด และเธอก็เริ่มพบว่า ดร.อิชย์ นักการเมืองคนนี้ที่เป็นว่าที่นายกรัฐมนตรี กำลังถูกลอบทำร้าย ดังนั้น เธอจึงมาทุกที่ที่จะพยายามเตือนเขาให้รอดพ้นจากอันตราย

     นณณ์ผู้เป็นบอดี้การ์ดของดร.อิชย์ก็แปลกใจกับคำพูดของเธอที่พูดกับเขาเรื่องเตือนท่านก็คล้ายคำขู่และยังต้องเจอเธอทุกที่ในที่เกิดเหตุทำให้เขารู้สึกว่า ต้องพาเธอมาสอบถามให้ได้ว่า เธอรู้ได้ไง และเมื่อวันที่เขาจับเธอมา ก็เป็นช่วงวันที่เธอหนีจากเจ้าหื่นกาม ลูกพี่ลูกน้องของเธอพอดี จนทำให้เขาช่วยเธออกมาและสอบถามความจริงจนรู้ว่า เมื่อเธอสัมผัสกับใคร เธอเห็นความตายของคนเหล่านั้น

     ในครั้งแรก นณณ์ไม่เชื่อ แต่เมื่อมีวันหนึ่งที่คำทำนายของจันทร์จ้าเกี่ยวกับเสื้อตัวปัญหาประจักษ์แก่สายตาของเขา ทำให้เขาเห็นว่า เรื่องที่จันทร์จ้าพูดเป็นความจริง ดังนั้น เขาพยายามวางแผนให้รัดกุม แต่ในขณะที่เขากำลังช่วยท่าน หัวใจของเขาก็เริ่มสั่นคลอน เมื่อเจ้าตัวปัญหาหัวใจอย่างจันทร์จ้า กำลังถูกลอบทำร้าย เขาเลยต้องเอาหัวใจไปฝากไว้กับคนที่เขารักสุดคือยาย และจันทร์จ้าก็ได้ไปรู้ถึงรักแรกของนณณ์อย่างบังเอิญ

“ตอนนี้เราบาดใจลึกไปหัวใจมาก เพราะเราเจ็บปวด 

และเจ็บแปล๊บจนต้องจับหน้าอกเลยที่เราแอบคิดตามนางเอกว่า จริงๆแล้ว คือ พระเอกช่วยนางเอกเพราะหน้าเหมือนรักแรกหรอ ทำไม พ่อคนอายุมาก

 ถึงใจร้ายขนาดนี้ แต่พอรู้ความจริง ก็เข้าใจ”

รูปภาพนี้ ละครเรื่องนี้

     และเขาเริ่มต้นทำตามแผน จนกระทั่งถึงวันที่จะปิดบัญชีของทุกคน และเจ้าตัวร้ายก็เปิดแผนลักพาตัวจันทร์จ้า และดร.อิชย์กับนณณ์แกล้งตาย แต่นณณ์ต้องมาเปิดเผยตัวเพื่อช่วยเหลือจันทร์จ้า และทั้งคู่ต้องไปช่วยดร.อิชย์ ก่อนที่เจ้าตัวร้ายข้างตัวก็ตายในที่สุด

เกร็ดเล็กผสมน้อย

รูปภาพนี้ ไม่มีใครรู้อนาคตหรอกนะค่ะ (หน้า ๒๒๘)

     เราขำหลายฉากมากที่เจ้าพระเอกอย่างนณณ์ ชายหนุ่ม แอบชอบกินเด็กอย่างจันทร์จ้า ที่ห่างกันเกือบรอบหนึ่งเลย ซึ่งจริงแล้วพ่อคุณขี้หึง ไม่ว่า หนุ่มคนไหนมาคุย อย่างเช่น ภัทรพล ไม้ เขต เข้ามาคุย พ่อหึงทุกคน และพ่ออยากฟาดงวงฟาดงาก็เกรงใจวัยวุฒิตัวเอง จึงไม่กล้ามาก และขำตรงที่อยากสัมผัสนางเอกใจจะขาด แต่สัมผัสไม่ได้ และเมื่อสัมผัสได้ก็มีแต่คำว่า “อ้าวเฮ้ย ถ้ารู้งี้ ก็สัมผัสนานแล้ว” และพ่อชอบมองตาขวางและหวงก้าง ทำให้เรานึกถึงที่พระบอกว่า “เมื่อคนอายุมากรักเด็ก มักจะร้อนลุ่มจนทำอะไรไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเอง”

รูปภาพนี้ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

     และอีกเรื่องที่พูดไม่ได้คือ เรื่องราวในเล่มนี้เต็มไปด้วยคำคมเเห่งการเปลี่ยนชีวิตทำให้ชีวิตของเรารู้สึกมีกำลังใจ เข้าใจความตาย และเข้าใจการมีชีวิตอยู่อย่างมาก อย่างเช่น

“ใจคนเรามีธรรมชาติชอบเที่ยวและชอบคิด

โดยมากเป็นเรื่องที่ไม่ควรคิด ทำให้ใจไปติดกับเรื่องราวไม่ดีได้ง่าย เปรียบไปเหมือนปลาฮุบเหยื่อ แล้วก็ติดเบ็ด บางคนติดเบ็ดขอกิเลส

รัก โลภ โกรธ หลง ความกังวลต่างๆ 

หรือข้าวของที่ต้องการอยากได้อยากมี

แต่บางคนกลับติดอยู่กับภาพที่ไม่ต้องการจะเห็น”

     ส่วนเรื่องสำคัญคือ “ระวังมิตรใกล้ตัว เพราะจะนำภัยมาให้ ศัตรูมาในรูปมิตร ย่อมเป็นเรื่องจริง” เพราะตัวร้ายในเรื่องคือ คนใกล้ตัวที่ “ชอบพูดจาเอาดีเข้าตัว เอาชั่วเข้าคนอื่น” และหน้าฉากนี่ก็คือ พ่อพระชัดๆ แต่หลังฉาก คือคนที่ยอมทำทุกอย่างเพียงเพื่อ “อำนาจ” ตัวเดียว

รูปภาพนี้ หลังปกหนังสือของสัมผัสรัตติกาล

“การสร้างระเบียบวินัยที่ดี เหมือนสร้างชีวิตให้ดี

และหลังจากนั้น เป็นแบบอย่าง

ของการสร้างคนในชาติที่ดี”

Look A Breathe