“พอเปิดใบเสี่ยงทาย 

ก็จะพบว่า ระวังคนใกล้ตัว

จะหลอกให้เราเชื่อใจ”

รูปภาพนี้ เมื่อเราจับเซียมซีได้เบอร์ที่ ๑๑

“ความลวงหลอก ความจริง จากในนี้

เมื่อได้ดี ลืมตน จนหมดสิ้น

ทิ้งไว้ลิ้น กลับกลอก จากใจลิน

ชีวิตสิ้น ความเชื่อ ตลอดไป”

รูปภาพนี้ ตัวละครในเรื่องนี้จากเว็บไซต์เด็กดีของนักเขียน

     เป็นครั้งแรกที่เราได้อ่านของหนังสือเล่มนี้จากคุณนวตาแล้วรู้สึกประทับใจ เพราะผูกเรื่อง สนุก น่าติดตาม แถมโดนแกงไปหลายหม้อ หักมุมแล้ว หักมุมเล่า จนเล่นหงายเงิบไปทีเดียว

รูปภาพนี้ นักเขียนหลายคนและคุณนตาอยู่ในนี้

     เราขอบอกว่า ตอนแรกที่เราเห็นหน้าหนังสือนี่ ขอถอยเลยนะ เอาไงดีหว่าเนี่ย 600 กว่าหน้า เราจะอ่านดีไหมหว่าเนี่ย แต่เอาเถิด หลังดองอยู่นาน ลองอ่านสักบทก็ได้ ไม่น่าจะเกินไป

“ถ้าไม่สนุกก็ค่อยเท ใจก็คิดแบบนั้น”

      แต่ปรากฎว่า หยุดไม่อยู่ มันสนุกมาก และตื่นเต้นสุดๆ คือ เราเดาผิดไปหมด สรุปเดาจนมึน และตัดสินใจ เอาหว่า เลิกเดาดีกว่า เพราะไม่งั้น ปวดตับแน่ๆ

รูปภาพนี้ เพชรไร้กะรัต

“อย่าไว้ใจใคร แม้กระทั่งผม”

พัชรดนัยบอกกับลลิน

     ลลินอยากเข้าพิธีแต่งงานกับภูมินทร์ เพราะพ่อขอร้องให้แต่งกับประมุขของฟอลโค่ แต่ภูมินทร์กลับไม่ยอมแต่งงานกับลลินและ สั่งให้ลูกน้องมือขวาอย่างพัชรดนัย (น่ารักและสุภาพ) ให้เเต่งงานแทน ซึ่งครั้งแรก ลลินเครียด แต่พอพัชรดนัยบอกว่า จะทวงอำนาจคืนให้ ลลินยอมรับ

     หลังจากนั้น พัชรดนัยก็ตามหาลิลลี่สีเลือดว่าคือใคร เพราะลิลลี่สีเลือดนั้นทำลายทุกอย่างที่เป็นของฟอลโค่ แต่ในระหว่างที่หาก็ดันพบว่า ประมุขแห่งฟอลโค่กำลังตามหาบุตรชายของตัวเองที่รอดชีวิตเพื่อมาทำหน้าที่แทนเขาในยามที่เขาออกจากวงการ ดังนั้น เมียของประมุขไม่ยอมที่จะให้เจ้าบุตรนอกคอกนั้นมาใหญ่กว่าลูกรักตัวเองอย่างภูมินทร์

รูปภาพนี้ มาเฟีย

     ภูมินทร์อยากแต่งงานกับนุชจรีย์ แต่เมื่อนุชจรีย์ถูกเป็นผู้ต้องสงสัยว่า เธอน่าจะเป็นลิลลี่สีเลือด จากคำบอกของพัชรดนัย ดังนั้น ภูมินทร์ก็โกรธและเลื่อนงานแต่งงานไป ซึ่งในขณะเดียวกัน พัชรดนัยกับลลินก็ปลูกต้นรักกัน

     วันหนึ่ง ลลินเดินทางเข้ามาและพบกับภูมินทร์ ทำให้ภูมินทร์รู้สึกเสียดายขึ้นมาและพยายามจะสั่งให้พัชรดนัยคืนลลินกลับมาแต่พัชรดนัยก็ไม่ยอมคืน เพราะลลินรักเขาและยอมเป็นของเขาไปแล้ว ซึ่งในขณะนั้น ก็มีการเริ่มสืบเรื่องราวกันหลายอย่างสลับกับค้นหาและต่อสู้

รูปภาพนี้ สีฟ้าที่สวยงาม

     พัชรดนัยเริ่มวางแผนที่จะประกาศความจริงในอีกไม่ช้า โดยที่หลายคนช่วยกันวางแผนเพื่องานนี้ จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่ทุกอย่างควรเป็นของพัชรดนัยก็ดำเนินขึ้นมา เมื่อพัชรดนัยประกาศตัวเป็นประมุขของฟอลโค่ที่แท้จริง เพราะเขาคือลูกชายที่แท้จริงที่ทุกคนตามหา

     และลลินถูกหลอกว่า พัชรดนัยเป็นคนฆ่าพ่อตัวเองจากปากของนุชจรีย์ที่พยายามทำให้ลลินกับพัชรดนัยแตกคอกันตลอด แต่เปล่าเลย เมื่อความจริงเปิดเผยจากหมอที่ช่วยเหลือลลิน ซึ่งเธอก็พบว่า พัชรดนัยเป็นคนช่วยพ่อและเธอไว้ และคนที่ฆ่าพ่อเธอคือ อาของเธอนั้นเองจากหลักฐาน โดยการเปิดเผยผ่านรหัสสี่ตัวในแหวนของพัชรดนัย

รูปภาพนี้ ทะเลสวยงามเปรียบชีวิตที่ดีงาม

     “เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ เราโดนคนแกงไปหลายหม้อเลย ไม่ว่า พัชรดนัยคือ ปณัย และลิลลี่สีเลือดคือพัชรดนัย และนุจรีย์ยังไม่ตายมาช่วยลลินอีก ภูมินทร์ก็พยายามช่วยลลินจากแม่ตัวเองอีก ภูมินทร์มันเลวมากเลย แต่กลายเป็นจะช่วย เล่นสับสนไปหมด 

     ลลินดูเป็นคนที่ดูใจดี เป็นคนดีจากใจจริง บางคนอาจรู้สึกว่า เธองี่เง่า แต่เรากลับชอบลลินมาก เพราะสำหรับเรา ลลินเป็นคนอยู่กับเหตุและผล และรู้จักขอโทษเมื่อทำผิด ขอบคุณเมื่อได้รับการช่วยเหลือ

     ส่วนพัชรดนัยเป็นพระเอกที่น่ารักสุดในโลกเลย เพราะสุภาพ อดทน อดกลั้น รักเดียวใจเดียว ขอย้ำว่า รักเดียวใจเดียว รักลลินมาแต่เด็ก เพราะรับปากพ่อของลลินไว้แล้ว ว่า จะปกป้อง ดูแล ซึ่งทำตามคำมั่น และหักห้ามใจ ถ้าหวังว่าจะมีเรื่องแนวตบจูบ หรือลวนลาม อย่าหวังจากพระเอกคนนี้ เพราะพ่อคุณช่างน่ารัก น่าเอ็นดู และสุภาพบุรุษถึงที่สุด ”

รูปภาพนี้ ถึงแม้จะหม่นหมองบ้าง ชีวิตก็ดีได้

“ฉันเป็นของคุณเสมอมา ฉันเป็นของคุณเสมอมา

บางทีอาจเป็นก่อนที่คุณจะรู้ตัวด้วยซ้ำ โปรดจดจำฉันไว้

ที่แห่งใดมีความรัก ที่แห่งนั้นจะยังมีชีวิต”

รักนิจนิรันดร์

     พัชรดนัยก็ได้ต่อสู้จนถึงขีดสุดและกำจัดพวกตัวคนร้ายได้อย่างสนุก ฉากนี้เหมือนกับอยู่ในฉากต่อสู้ บ้าระห่ำ ของพวกมาเฟีย เมามันส์ จนหยุดไม่ได้กับฉากลุ้นระทึกนี้ และพัชรดนัยก็สูญเสียดวงตาไป

     ในไม่ช้า ลลินก็คลอดลูกออกมาและพัชรดนัยก็รักษาดวงตาจนกลับมามองเห็น ก่อนจะสละตำแหน่งให้กับภูมินทร์ เพื่อตัวเองจะได้อยู่อย่างสงบสุขกับลลินและลูก และเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความรักที่แน่นอน คือ ความรักที่คอยอยู่เคียงข้างกัน

ไม่ว่ายามทุกข์ ยามสุข ยามเศร้า ยามใดก็ตาม

ขอเพียงมีกันและกันอยู่เคียงข้างเท่านั้น”

Look A Breathe