“เเดนดินต้องแกล้งรักปัณศร

ให้เธอค่อนรักเขาจนหมดใจ

เขาจะได้สั่งให้เธอทำอะไร

ก็จะง่ายในการใช้งานเธอ

ชีวิตเขาไม่เคยมีความรัก

มีเพียงลักใจคนอื่นด้วยเสน่หา

ทุกคนต้องอยู่ภายใต้กามา

เขาบอกลาใครถึงไปจากชีวิตเขาได้”

     หนังสือเล่มนี้ พอรู้ว่าเป็นภาคต่อของตราบฟ้ามีตะวัน เราตัดสินใจง่ายที่จะจัดมาอีกเล่มหนึ่ง และขอบอกเลยว่า ไม่ผิดหวังกับคุณอุณหภูมิปกติอีกแล้วค่ะ 

     เรื่องราวในเล่มนี้ เราขอบอกว่า พระเอกอะไรจะร้ายเบอร์นั้น และพ่อคุณต้องการนางเอกให้ได้ ไม่ด้วยเล่ห์ก็ต้องด้วยกล งัดทุกวิธีในการจีบมาเพื่อจีบผู้หญิงอวบๆ ส่วนนางเอกอะไรจะซื่อปานนั้น มองโลกสวยดุจดั่งอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ บทจะรักก็รักกันแรง และฟิน บทจะร้ายก็ร้ายอย่างแรง ไม่ว่าคำพูดที่เกินบรรยาย แต่ทุกอย่าง รวมกันอย่างลงตัวแบบสนุกสนาน อ่านจนน่าติดตามชีวิตของทั้งสองไปเรื่อยๆ และทุกคนจะหลงรักแดนดินได้อย่างไม่ยากเลย

     แดนดินหรือดินต้องตัดสินใจจีบปัณศรหรือขนุน เพื่อให้เข้าใกล้อาทิตย์ได้ และต้องการให้อาทิตย์ช่วยกล่อมชาวบ้านเรื่องโรงไฟฟ้า แต่เขากลับไม่สามารถเข้าใกล้อาทิตย์ได้ เพราะถูกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าตัวเองเป็นส่วนในการยิงอาทิตย์ แต่ความจริงไม่ใช่

     ดินต้องงัดเสน่ห์ทุกอย่างมาเพื่อจะเอาใจขนุน แต่ขนุนกลับไม่สนใจ แถมกลัว เมื่อเขายิ่งใกล้เท่าไหร่ เธอก็เหมือนยิ่งไกลออกไป เขาพยายามทำทุกอย่างและยังต้องแก้ปัญหาผู้หญิงหลายคนของเขาไปอีกด้วย และยังมีงานที่เขาต้องเข้าใกล้อาทิตย์ให้ได้อีก

     ในไม่ช้า พ่อคนเลวต้องเล่นบทดี ซึ่งบทนี้เหมาะกับดินมาก เพราะดินเล่นได้น่ารักมาก ทั้งสุภาพ ทั้งน่ารัก และอะไรไม่รู้มาดลให้เอ็นดูผู้ชายคนนี้กับปมครอบครัวเหลือเกิน และขนุนแพ้สุภาพบุรุษในคราบคนดีของเขา

ในวันหนึ่ง วันที่ขนุนมอบกายให้กับแดนดินด้วยความรักอย่างแท้จริง ก็ตรงกับจังหวะที่แดนดินไม่ต้องใช้ขนุนอีกแล้ว เพราะทุกคนลงความเห็นกันว่าไม่เอาโรงไฟฟ้านั้นแล้ว เลยคิดว่า ตัดสินใจจะตั้งใจเลิกกับขนุน แต่ก็ยังไม่กล้าพูด

     ขนุนตั้งใจทำตัวให้ผอม เพื่อให้เหมาะสมกับแดนดิน และเธอรอแล้วรอเล่าว่า ทำไมแดนดินถึงไม่มาหา จนกระทั่งวันหนึ่ง ขนุนตัดสินใจไปหาแดนดิน และพบว่า แดนดินเซ็นเช็กให้กับเธอ 2 ล้าน เพื่อเลิกกันกับเขา เธอเสียใจมาก เลยฉีกเช็กทิ้งและขอแยกทางกัน ซึ่งเธอก็แอบเห็นว่า แดนดินอยู่กับผู้หญิงคนใหม่แล้ว (ตอนนี้เราเจ็บปวดกับนายดินของเรามาก อะไร พ่อหนุ่มรูปงามของเราจะเป็นได้ถึงเพียงนี้)

     เธอเสียใจมาก แต่เธอเจอครอบครัวของแดนดิน เธอตัดสินใจไปขอเงิน 2 ล้านกลับมา เพื่อไปช่วยครอบครัวแดนดิน โดยโกหกว่า แดนดินให้ แต่แดนดินกลับเข้าใจผิดและโกรธที่เธอหิวเงิน

     แดนดินได้รับจดหมายจากพ่อ เลยไปดูน้องสาวต่างมารดา และเกิดความเอ็นดูขึ้นมา และดันไปเจอขนุนที่บาร์ ทำให้เขาอดที่จะพูดจาเหยียดเธอไม่ได้ และเมื่อเเดนดินพบความจริงจากพ่อเขา เลยตามหัวใจของเขาไปหาขนุนที่เชียงใหม่

     แดนดินได้ไปช่วยขนุนที่เกือบโดนรุ่นพี่ขมขื่น และตอนนั้นทั้งสองก็ปรับความเข้าใจกันได้ และรักกันในที่สุด 

“ใครๆ ว่าฟ้าให้คนได้รักกัน ก็น่าให้ฉันกับเธอชิดใกล้ 

ทำไมละใจที่ให้เธอไป ไม่เคยถึงเธอสักที

ไม่โทษว่าฟ้าไม่ให้เรารักรักกัน 

ไม่โทษอย่างนั้นเพราะว่ามันไม่ดี

คงเพราะว่าฟ้าไม่มีเวลาให้เราผูกพัน 

แต่จะนานแค่ไหนและเท่าไหร่ ในหัวใจไม่ท้อ”

     เราชอบเรื่องราวของทั้งสองคนที่ดูไม่น่าเข้ากันได้ แต่เมื่อรักกันก็ดูลงตัวไปหมด และอดขำๆไม่ได้ที่ แดนดินใช้เรียกแทนตัวเองว่า “พี่” และขนุนแทนตัวเองว่า “หนู” ทำให้เห็นถึงความต่างของอายุและนิสัย แต่เข้ากันเหมือนกับกาแฟกับนม

“ใจที่บริสุทธิ์ของหญิงสาว

ทำให้กาวใจทั้งสองประสาน

เป็นหนึ่งเดียวด้วยรักบริสุทธิ์พลัน

สองรักกันและกันนิจนิรันดร์

ความสุขอาจไม่ได้มียาวนัก

เมื่อประจักษ์พบแล้วต้องรีบกัก

ตุนความสุขไว้ทั้งสองรัก

เรียนรู้จักเก็บเวลาทั้งสองเรา”

หลายคนไม่ชอบเล่มสอง ที่เราเคยอ่านคอมเมนต์ แต่ส่วนตัวเราชอบอยู่ และคิดว่า น่าจะเอามาทำละครต่อเนอะ เพราะว่า ถึงเขาจะร้ายแต่ก็รัก และก็คุ้มค่าที่ได้รักด้วย

“ความรักที่เกิดจากมองโลกในแง่ดี 

มันนำพาคนทั้งทุกข์และสุข”

Look a Breathe