“เธอคือนักวิทยาศาสตร์หญิง

ผู้ค้นจริงเจอธาตุเรเดียม

ไว้รักษาโรงมะเร็งเยี่ยม

แต่กลับวนเวียนอยู่ในกาย

เธอไม่รู้ว่าธาตุเรเดียมนี้

ผลได้มีเป็นมะเร็งร้าย

มะเร็งเม็ดเลือดขาวกลายๆ

เนื้อร้ายได้กัดกินจนตาย

     มาดามคูรีเป็นชาวโปแลนด์ที่เรียนเก่ง เธอต้องเสียพี่สาวที่ดีกับเธอไปเพราะโรคไทฟอยด์และแม่ของเธอด้วยโรควัณโรค ดังนั้น เมื่อเธอเรียนเก่ง เธอมีโอกาสได้รางวัล และพ่อของเธอให้เธอพักหนึ่งปี 

     เมื่อหลังจากพักหนึ่งปี เธอตัดสินใจจะทำงานเป็นครูสอนพิเศษเพื่อให้พี่สาวเธอได้เรียนหมอ และในขณะเธอสอนอยู่นั้น พ่อเธอบอกว่า ตอนนี้พ่อของเธอได้เป็นครูใหญ่ที่โรงเรียนดัดสันดาน จึงทำให้เธอสามารถไปทำในสิ่งที่เธอรักได้แล้ว

     เธอตัดสินใจไปปารีส ไปตามความฝันของเธอที่อยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ ในขณะนั้นเองที่เธอเจอปิแอร์และเเต่งงานกันในที่สุด เธอกับปิแอร์ช่วยกันค้นพบธาตุเรเดียมที่รักษาโรคมะเร็ง 

     และเธอตั้งใจอยู่นานจนสำเร็จ ทำให้ทั้งสองคนได้ช่วยชีวิตคนมากมายและได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกซ์ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า การที่เธอได้รับสารกัมมันตภาพรังสีเป็นเวลานานนี้ มันมีทั้งคุณและโทษ คือ มันทำให้เธอเป็นมะเร็งเช่นกัน

      วันนั้น ปิแอร์ได้เสียชีวิตลง เพราะโดนรถม้าบรรทุกของชนเสียชีวิต ทำให้มาดามคูรีเศร้าเสียใจเป็นอย่างมาก แต่เธอก็พยายามทำใจและอุทิศชีวิตของเธอเพื่อช่วยคนอื่นต่อไป จนกระทั่งเธอได้จากไปด้วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวในเวลาต่อมา

มาดามคูรีเป็นบุคคลสำคัญของโลกที่เธอต้องเจอเรื่องราวที่เคล้าน้ำตา พบเจอความสูญเสีย พบเจอแต่เรื่องที่ทั้งผิดหวังและสมหวัง แต่ชีวิตเธอสอนให้เราเข้าใจว่า ไม่มีอะไรที่จะสมบูรณ์แบบไปหมด

“ชีวิตของคนเราสู้ทั้งโรคร้ายในกายและในใจฉันใด

ชีวิตของมาดามคูรีอุทิศชีวิตเธอ

เพื่อรักษาคนให้หายฉันนั้น”

Look a Breathe