“ความจริงใจ ความประนีประนอม
และความจงรักภักดี
นำสู่ความเร็จของคนที่ยากไร้ให้กลายเป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ในแผ่นดินญี่ปุ่น”
หนังสือเล่มนี้ตีแผ่เรื่องจริงของความสำเร็จของคนหนึ่งคน ที่ไม่ได้สร้างภายในวันเดียว
ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่ต้องใช้เวลาสร้างนานกว่าที่จะประสบความสำเร็จ
เรื่องราวนี้เป็นเรื่องราวของชาวนาผู้ยากจนคนหนึ่งที่ชีวิตเต็มไปด้วยความสำเร็จและความล้มเหลว เต็มไปด้วยคนรัก คนเกลียด เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน แต่ทำไมคนๆนี้ถึงสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองจากเป็นคนยากจนกลายเป็นคนยิ่งใหญ่ได้ และสามารถรวมญี่ปุ่นเป็นหนึ่งได้ เรื่องนี้เองที่น่าสนใจที่จะนำมาเพื่อปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้
-1-
ช่วงต้น
ฮิเดโยชิเป็นชาวนาผู้ยากจนและเมื่อพ่อไปเป็นทหารและถึงแก่ความตาย ทำให้ครอบครัวยิ่งยากจนเข้าไปอีก และเมื่อฮิเดโยชิอยากเป็นทหารแต่ไม่มีคนสนับสนุน แต่ฮิเดโยชิก็สู้เพื่อความฝันของตัวเขาเอง
เมื่อชีวิตตัวเองได้ไปเป็นลูกน้องของนายทหารผู้หนึ่งแต่ปรากฏว่า เพราะการขยันหมั่นเพียรจนทำให้ตัวเองเด่นและเป็นภัยในที่สุด จนมีคนใส่ความและทำให้ต้องถูกไล่ออกไป
ฮิเดโยชิได้เรียนรู้จากเรื่องราวนี้ว่า ทำตัวเด่นจะเป็นภัยเพราะไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นกว่า ดังนั้น เมื่อเข้าไปสู่นายคนที่สองคือ โอดะ ทำให้ฮิเดโยชิต้องวางตัวใหม่
ครั้งแรก โอดะให้ฮิเดโยชิเป็นแค่ทหารชั้นเลว แต่ฮิเดโยชิก็ไม่ถือสาอะไร แถมพยายามที่จะตั้งใจหาทางที่ทำให้นายเห็นค่าของตัวเอง โดยการไปหากองทัพของตนเอง และขออาสาสมัครชาวนามาเป็นกองกำลังทหารของตัวเอง และนำทัพนี้ไปสู้จนสำเร็จ ในไม่ช้า เมื่อได้เงินรางวัลมาก็เอาไปคืนพร้อมดอกเบี้ยให้กับคนเหล่านี้ ซึ่งทุกคนซึ้งในน้ำใจข้อนี้มาก ดังนั้น มีคนมาสมัครเป็นกองกำลังในฮิเดโยมิมากขึ้น
-2-
ช่วงกลาง
หลังจากนั้น ฮิเดโยชิได้ใช้งานความสามารถเก่าของตัวเองในการหาข่าวและเป็นคนใจเย็นในการใช้วาทศิลป์ในการเจรจาการฑูต โดยที่ฮิเดโยชิชอบมีการแบ่งปันพูดคุยกันเรื่องการเมืองกับฮันเบ และใช้ปรับในการต่อสู้ศึกมาตลอด
ซึ่งฮิเดโยชิใช้ไม้อ่อนในการสู้กับศัตรูโดยทางการฑูตแต่เมื่อฝ่ายศัตรูไม่ยอมก็ต้องใช้ไม้แข็ง แต่การใช้ไม้แข็งของฮิเดโยชิจะต้องไม่เสียกำลังไพร่พล เพราะเขาเป็นทหารที่ไม่ยอมให้มีการเสียไพร่พลที่สุด ดังนั้น การวางแผนจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้สำเร็จ
ฮิเดโยชิได้สู้ศึกโดยอาศัยหลักการฉลาดในการวางแผนของตัวเองและเป็นคนที่เชื่อฟังคนรอบข้าง จนกระทั่งสามารถนำชีวิตตัวเองสู่ความสำเร็จ และโอดะก็เลื่อนตำแหน่งให้แก่เขาอย่างมากมาย จนกระทั่งมีครั้งหนึ่งที่โอดะถูกลูกน้องคนสนิทฆ่าตาย ฮิเดโยชิก็ตัดสินใจแก้แค้นให้กับนาย
-3-
ช่วงปลาย
หลังจากเหตุการณ์นี้เลยทำให้ฮิเดโยชิยิ่งใหญ่ และฮิเดโยชิเผยด้านที่ตัวเองอยากเป็นโชกุน ซึ่งตอนแรกจักรพรรดิ์ไม่ยอม แต่ตอนหลังให้เป็นผู้แทนที่ใหญ่อยู่ ซึ่งจริงๆ ฮิเดโยชิมีโอกาสที่จะใช้กองกำลังบังคับจักรพรรดิ์ให้ตนเป็นใหญ่ได้ แต่ก็ไม่ทำ เพราะอยากให้คนเคารพนับถืออย่างเป็นจริงมากกว่า และไม่มีคนครหาในทีหลัง
พอหลังจากที่จักรพรรดิ์ญี่ปุ่นเริ่มอ่อนแอ ฮิเดโยชิเชิญจักรพรรดิ์มาที่บ้านเพื่อจะช่วยเหลือเพราะตอนนั้นตัวเองสามารถรวมญี่ปุ่นเป็นหนึ่งได้แล้ว และจักรพรรดิ์มอบอำนาจให้เป็นที่ปรึกษาของแผ่นดินซึ่งเป็นตำแหน่งใหญ่ที่สุดในขณะนั้น
ตอนนั้นเองที่ฮิเดโยชิตัดสินใจจะบุกเกาหลีและจีน แต่เมื่อบุกเกาหลีสำเร็จครั้งแรก เกาหลีไปขอความช่วยเหลือจีน ทำให้ทัพเสียไพร่พลไปมากและแพ้ในที่สุด เหตุการณ์นี้ทำให้ฮิเดโยชิเสียใจและเสียชีวิตในที่สุด จบชีวิตความยิ่งใหญ่ของฮิเดโยชิอย่างลงตัวในฐานะปุถุชนคนหนึ่งที่มีทั้งได้และผิดหวังในคราวเดียวกัน
(หลังจากเลยราชวงศ์หมิงไปจนถึงราชวงศ์ชิง ญี่ปุ่นสามารถทำสำเร็จ เกาหลีและไต้หวันของจีนเป็นเมืองขึ้นของญี่ปุ่นในที่สุด)
5 เหตุผลที่เลือกอ่านหนังสือเล่มนี้
1. วาทศิลป์ด้านการฑูต
จากที่อ่านเล่มนี้จะเห็นหลายต่อหลายครั้งที่ฮิเดโยชิใช้คำพูดตัวเองในการโน้มน้าวใจผู้อื่น อย่างเช่นโน้มน้าวไม่ให้โอดะฆ่าโชกุนโยชิอากิ เพื่อให้คนไม่ครหา ซึ่งโอดะเห็นด้วยเพราะคำพูดที่มีการเปรียบเปรยนั้นทำให้โอดะเห็นและเข้าใจในที่สุด
“คำพูดเป็นนายคนเมื่อพูดออกไป”
2. ความตั้งใจมั่น
เราจะพบว่า ฮิเดโยชิมีความตั้งมั่นในการทำทุกอย่างไม่ว่าจะตั้งใจทำทุกอย่างให้ประสบความสำเร็จโดยการผ่อนหนักผ่อนเบา ใช้ลูกตื้อ ใช้ลูกพูด เพื่อให้ประสบความสำเร็จ อย่างเช่น การไปขอให้ชาวนามาเป็นกองกำลังของตัวเอง โดยใช้เวลานานมาก แต่ก็อดทนและใจเย็น แถมยังไม่เคยเอารัดเอาเปรียบลูกน้องตัวเองอีกด้วย
“หากเรามีความตั้งมั่นที่ถูก ชีวิตเราดำเนินไปในทางที่ถูกเช่นกัน”
3. เรียนรู้หลายรอบด้าน
อย่างที่เห็นว่า ฮิเดโยชิไม่ได้มีความเชื่อมั่นในตัวเองมากจนเกินไป มีการรับฟังผู้เห็นตลอดเวลา และมีการพูดถึงความคิดของตัวเองให้ผู้อื่นรับฟังด้วย โดยมีการหยั่งเชิงและความคิดไว้ ไม่ทำให้ตัวเองดูเด่น แต่เป็นเพียงแค่คนที่รับฟังและขอความเห็น ทำให้มีคนรักและเคารพนับถือเป็นจำนวนมาก
“การเรียนรู้หลายอย่างให้รอบด้าน
นำพาความสำเร็จรอบทิศมาด้วยเช่นกัน”
4. ความภักดี
ฮิเดโยชิมีความจงรักภักดีทั้งตอนที่มีนายคนแรกและนายคนที่สองอย่างโอดะและยอมตายแทนได้ด้วย อย่างเช่น ตอนที่ช่วยนายโอดะโดยอาสาเป็นกองหลังเสี่ยงตายพานายหนีพ้นจากความตายในครั้งนั้น ก็ตั้งใจทำอย่างไม่ลดละและทำสำเร็จในที่สุด โดยการวางแผนอย่างแยบคาย เพื่อพาคนให้เสียไพร่พลน้อยสุด
“ความภักดีโดยที่ไม่หวังผลตอบแทนจากคนๆนั้น
ซึ่งหาทำยาก แต่เมื่อเราเจอคนนั้นแล้ว จงรักษาไว้”
5. ความซื่อสัตย์
ชีวิตของฮิเดโยชิซื่อสัตย์ต่อนาย ต่อแผ่นดินและต่อจักรพรรดิ์มาก อย่างเช่นไม่ใช้กำลังในการขู่เข็ญจักรพรรดิ์เพื่ออำนาจของตัวเอง ฮิเดโยชิไม่ทำ แต่ทำทุกอย่างให้ถูกต้องตามทำนองคลองธรรมเพราะความซื่อสัตย์ที่มีต่อแผ่นดินโดยแท้ เลยทำให้สามารถรวมญี่ปุ่นเป็นหนึ่งได้ ซึ่งญี่ปุ่นกว่าจะมาเป็นหนึ่งและพัฒนาอย่างก้าวหน้าและรุดหน้าเร็ว เพราะคนเหล่านี้ที่ตั้งใจวางรากฐานให้ดีที่สุด
“ความซื่อสัตย์เป็นความกตัญญูรู้คุณอย่างหนึ่ง
และนำความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ชีวิต”
เราเรียนรู้เรื่องราวของคนๆหนึ่งที่ตั้งใจให้เป็นที่รักของคนอื่น แต่ก็ไม่สนใจในคำว่าด่าของคนอื่น เพราะถือว่าไม่ได้เป็นอย่างเขาว่า
“คนที่จะยิ่งใหญ่และสำเร็จ
ได้ต้องดุจดั่งต้นหลิวที่ต้องลม”
ถึงแม้ถูกคนดูถูกดูแคลน
ชีวิตแม้นเป็นคนจนก็ไม่สน
ต้องสู้ฟ้าแผ่นดินมานะตน
ทำให้ยลเรื่องราวอัสดง
ชีวิตแม้นจะยิ่งใหญ่ดูคับฟ้า
แต่มีม่านหมอกลงในบางครา
ชีวิตนั้นต้องสู้ต่อไปไม่อับทาง
เรียนรู้วางปล่อยไปตามทำนอง
“ขอบคุณสำหรับการอ่านเรื่องเล่านี้จนจบค่ะ เรามาใช้เวลาในการเรียนรู้ความตั้งมั่นชอบในการทำหน้าที่ให้ดีที่สุดและก้าวหน้าไปด้วยกัน”
Look a Breathe
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in