..ก็ไม่เลวนะ.. ขยับตัวไม่ลำบาก... แถมถอดง่ายด้วย...
.
.
"สุดยอดเลย!! ทุกคน สำหรับงานวันนี้ ขอบคุณทุกคนที่เหนื่อยนะครับ!!" สต๊าฟงานเฟสคนสุดท้ายกล่าวขอบคุณทุกคน ก่อนจะมีเสียงปรบมือจากหลายๆคนดังขึ้น
.
.
.
งานเลี้ยงปิดเฟสวันแรกดำเนินต่อไป ทุกคนกินดื่ม ร้องเพลง พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
.
.
.
จนกระทั่งงานเลี้ยงจบลง
.
.
"เอาล่ะ... นายจะไปไหนต่อรึเปล่าโทรุ..."นักร้องนำตัวเล็กถาม
"ก็ไม่นี่...คงกลับเลย..."โทรุตอบ
"งั้นหรอ... ฉันว่าฉันจะไปต่อกับคนอื่นๆ..นายกลับที่พักก่อนเลยก็ได้" ทากะพูดขึ้น
โทรุพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะยกเครื่องดื่มในมือของตัวเองขึ้นดื่มจนหมด
ตอนนี้ศิลปินแต่ละคนเริ่มแยกย้ายกัน...
บางคนเลือกที่จะไปฉลองต่อเหมือนนักร้องนำของวง...
บางคนเลือกที่จะกลับที่พัก..
โทรุนั่งมองบรรยากาศรอบๆ ที่ผู้คนที่ค่อยๆบางตาลง
'ควรกลับแล้วสินะ....' เมื่อคิดได้อย่างนั้น โทรุจึงลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวกลับ
"อุ๊...." แต่การยืนขึ้นครั้งนี้ ทำให้เค้ารู้ตัว
เค้าดื่มมากไปหน่อย... แต่เพราะไม่ได้ขยับไปไหนมากนักจึงทำให้เขาไม่รู้สึก
โทรุพยายามยืนให้ตรง และพยุงตัวเองไปที่ห้องน้ำ
'ล้างหน้าแล้วค่อยกลับ...น่าจะดีขึ้น'เขาคิดอย่างนั้น
.
.
.
โทรุพยายามพยุงตัวเองเดินไปที่ห้องน้ำ
"ดื่มหนักไปหน่อยแฮะ...." โทรุพูดกับตัวเองก่อนก้มหน้าลงเพื่อล้างหน้า
*หมับ!!*
"!!!!!"
มือปริศนาโอบล้อมเอวของชายร่างสูงจากด้านหลังพร้อมลากตัวเข้าไปในห้องน้ำ
ปลายจมูกซุกไซร้ตามต้นคอที่โผล่พ้นคอเสื้อ...
ภายใต้แสงไฟที่มืดสลัวของห้องน้ำและสติที่เริ่มเรือนรางของชายหนุ่มร่างสูง
เมื่อสายตาเริ่มปรับการมองเห็นได้ เขาก็ต้องตกใจกับคนที่ดึงเขาเข้ามา
"มา..ซาโตะ!!"โทรุเอ่ยด้วยความตกใจ
"อือฮึ..." ชายลูกครึ่งผมสีบลอนขานรับขณะที่กำลังซุกซนกับต้นคอของมือกีตาร์ต่อ
"ฉันนึกว่านายไปต่อกับคนอื่นซะอีก"โทรุเอ่ยถาม
"อืม... ตอนแรกก็ว่าจะไป.." มาซาโตะพูดก่อนจะละใบหน้าออกจากต้นคออีกคน
ก่อนจะพลิกตัวโทรุให้หันมาเผชิญหน้าและผลักไปติดผนังห้องน้ำ
"แต่ว่า... เห็นมีคนนั่งเหงาอยู่ก็เลยกลับมาน่ะ"มาซาโตะยิ้มมุมปากก่อนจะบรรจงค่อยๆจูบคนตรงหน้าเบาๆ
เป็นจูบที่อ่อนโยน ยาวนาน และชวนให้อีกฝ่ายเคลิบเคลิ้มแต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงรสและกลิ่นจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป
"คิดถึง..."มาซาโตะผละออกจากริมฝีปาก ไปกระซิบตรงใบหูของมือกีตาร์
"...."โทรุไม่พูดอะไร แต่ใบหน้ากับร้อนระอุจนขึ้นสี
"ไปทำงานอยู่ตั้งไกล ไอจีก็ไม่อัพ ไลน์ก็ไม่เปิดอ่าน... จนฉันคิดว่านายหลงหายไปไหนแล้วซะอีก" มาซาโตะบ่นอุบพร้อมคลอเคลียต้นคอและใบหูของโทรุ
"มาซาโตะ... นายเมาแล้วนะ"โทรุพยายามพูดเบี่ยงประเด็น
"หืม.. นายยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะ"มาซาโตะพูดก่อนละออกจากใบหูและต้นคอ มาจ้องตามือกีตาร์หนุ่ม
สายตาที่ยียวน ทีเล่นทีจริงแต่ก็คาดคั้นคำตอบจากคนตรงหน้า
"มัน...ไม่มีอะไรน่าสนใจ..."มือกีตาร์ตอบพร้อมเบนสายตาหนี
นักร้องหนุ่มเห็นคนตรงหน้าหลบสายตา เขาหัวเราะเล็กน้อยในลำคอ
ก่อนจะกุมมือของมือกีตาร์ขึ้นมา จรดจูบที่หลังมืออย่างแผ่วเบา
"ยินดีต้อนรับกลับ โทรุ.." นักร้องหนุ่มพูดขึ้นด้วยเสียงน่าหลงไหล ก่อนจะยิ้มให้คนตรงหน้า
"ฉันคิดว่านายเมามากแล้วจริงๆนะ มาซาโตะ..."โทรุพยายามเปลี่ยนเรื่องสนทนา
"หืม..คิดงั้นหรอ... งั้นพาฉันกลับไปที่พักหน่อยสิ..."มาซาโตะพูดขึ้นพร้อมยื่นกุญแจที่พักให้พร้อมเอนตัวโถมใส่คนที่พูดว่าตนเองเมา
"...."โทรุไม่พูดอะไร เพียงแค่รับกุญแจและพยุงร่างของอีกคนออกไป
.
.
.
*คลิ๊ก!!*
เสียงไขกุญแจห้องพักโรงแรมหรูดังขึ้น
"มาซาโตะ... ถึงแล้ว..."โทรุพูดก่อนจะพาร่างมาซาโตะไปนอนที่โซฟา
"หืมม... อืม... โทรุ... หิวน้ำจัง..."มาซาโตะพูดขึ้นด้วยเสียงแหบพร่า..
มือกีตาร์ได้แต่ถอนหายใจก่อนจะลุกไปหยิบน้ำจากตู้เย็น และเดินไปเตรียมน้ำอุ่นผ้าขนหนูเพื่อเอามาเช็ดตัวคนที่นอนอยู่
.
.
เมื่อเดินกลับมา คนที่เคยนอนอยู่บนโซฟาหายไป..
"มาซาโตะ?"โทรุเอ่ยเรียก
ก่อนจะเริ่มเตินตามหาไปยังส่วนต่างๆของห้อง
ขณะที่มือกีตาร์กำลังมองหาคนที่เคยนอนอยู่บนโซฟา
ก็ถูกมือคู่หนึ่งดึงเข้าไปก่อนจะดันแผ่นหลังชิดติดกำแพงเย็นเฉียบ
"มาซา---" โทรุเอ่ยแต่ไม่ทันได้พูดจบ ก็ถูกคนที่เคยนอนอยู่บนโซฟาช่วงชิงริมฝีปากไปด้วยจูบที่รุนแรง ปลายลิ้นตวัดเกี่ยวเข้าในริมฝีปากของอีกฝ่าย ช่วงชิงลมหายใจและเรี่ยวแรงออกไปจนหมดสิ้น มือข้างหนึ่งประคองใบหน้าของมือกีตาร์ไว้ อีกข้างหนึ่งลูบไล้ไปตามผิวกายก่อนจะโอบรัดเอวของอีกฝ่ายไว้
มาซาโตะผละออกจากริมฝีปากคนตรงหน้า
"คนเมา... ทำอย่างนี้ได้หรอ.." นักร้องหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงยียวน
ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายนึงตอบโต้ มือที่เคยประคองใบหน้าของโทรุไว้ลูบไล้ลงไปจากคาง คอ หน้าอก ก่อนจะลงมาที่เอว แทรกเข้าไปใต้ชายเสื้อแล้วร่นเสื้อของมือกีตาร์ออกไปทางศรีษะ มืออีกข้างก็ยังคงซุกซนลูบไล่ไปตามผิวเนียน ผ่านยอดอกซ้ำๆเหมือนรังแกคนตรงหน้า
นักร้องหนุ่มเปลี่ยนจุดสนใจจากริมฝีปากมาเป็นจุดสีแดงบนยอดอก ก่อนจะขบกัดลงไปบนยอดอกของอีกฝ่าย
"อึก!!"โทรุครางในลำคอ
มาซาโตะเห็นโทรุครางก็ยิ้มพอใจก่อนจะผลักอีกฝ่ายไปที่โซฟาแล้วขึ้นคร่อม
"หืม...กางเกงวอร์ม?" มาซาโตะพูดขึ้น
"...ก็ไม่เลวนะ.. ขยับตัวไม่ลำบาก... แถมถอดง่ายด้วย." มาซาโตะพูดต่อพลางรั้งกางเกงของมือกีตาร์ลงมาทั้งชั้นนอกชั้นใน
"โห... เป็นถึงขนาดนี้แล้วหรอโทรุ... "
"หรือเพราะไม่ได้ทำมาตั้งนานกันนะ"
มาซาโตะพูดพร้อมมองแก่นกายของอีกฝ่าย ก่อนมอบจูบให้โทรุอีกครั้ง เป็นจูบที่รุนแรงจนโทรุแทบหายใจไม่ออก
มือกีตาร์ทำได้เพียงทุบอกอีกคนเบาๆเพื่อให้เขาผ่อนแรงเท่านั้น
ไม่นานนักร้องหนุ่มเปลี่ยนจูบที่รุนแรงเป็นจุมพิศแผ่วเบาที่ริมฝีปากโทรุ ก่อนจะลากลิ้นร้อนผ่านลำคอ ช่วงอก หน้าท้อง แล้วครอบริมฝีปากที่แก่นกายอ่อนไหว พร้อมขยับปรนเปรอความสุขให้อีกฝ่าย
"อ๊ะ!! อย่า..." โทรุครางออกมาตามจังหวะอารมณ์ที่อีกฝ่ายสร้างขึ้น
มาซาโตะยังคงใช้ปากปรนเปรอมือกีตาร์หนุ่ม ด้วยสายตาราวกับจะกลืนกินคนตรงหน้าไปให้หมด ก่อนที่จะผละริมฝีปากออกจากแก่นกาย และใช้มือหนารูดรั้งคนตรงหน้าแทน
"อึก... ไม่ไหวแล้ว..." โทรุครางเสียงสั่น
"โทรุ.. ตอนนี้ยังไม่ได้หรอกนะ"มาซาโตะพูดก่อนจะหยุดมือก่อนจะโน้มลงไปกระซิบข้างหูคนตรงหน้า
"ไหนๆก็ไหนๆ... ทำให้ดูหน่อยสิ...ใช้มือของฉันช่วยตัวเองน่ะ.."มาซาโตะกระซิบ
"ห๊ะ!! ไม่!! ใครมัน..จะไปทำ!!" โทรุตวาดกลับมาที่มือกีตาร์หนุ่ม
"เห... งั้นคงต้องมีตัวช่วยกันหน่อยล่ะน้า..." นักร้องหนุ่มพูดก่อนเอื้อมมือไปหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง
ไวเบทเตอร์ไร้สายทรงรีถูกหยิบออกมา พร้อมเจลหล่อลื่นแบบซอง
"ทำไมนายมีมัน.."โทรุพูดขึ้น
"ไม่รู้สิ..."มาซาโตะพูดก่อนยิ้มมุมปาก
"เอาล่ะ!! มาจัดการเด็กดื้อกันดีกว่า" มาซาโตะพูดจบก็ขว้าข้อเท้าคนตรงหน้าข้างหนึ่งขึ้นมาพาดบ่า ก่อนฉีกซองเจลหล่อลื่นเทราดวัตถุทรงรี ก่อนจะดันเข้าช่องด้านหลังคนตรงหน้า
"อ๊ะ!!"โทรุครางออกมา
"ไหนดูซิ.. ใช้ยังไงบ้าง.."นักร้องหนุ่มหยิบรีโมทออกมาจากกระเป๋ากางเกง
"ปุ่มนี้เอาไว้ทำอะไรนะ.."มาซาโตะกดลงไปที่ปุ่มหนึ่ง
*ครืดดดด*
"อ...ย...หยุด...นะ..อือออ!!"โทรุเริ่มร้องครางไม่ได้ศัพท์
"หืม...แล้วไหนลองปุ่มนี้ดูซิ"นักร้องหนุ่มยิ้มมุมปาก ก่อนจะลองกดอีกปุ่มข้างๆกัน
*ครืดดดดดดด*
"อ๊าาาาา!! หย...หยุดที...มันแรง..มากไปแล้ว!!" มือกีตาร์ร้องครางออกมามากขึ้นเพราะความรุนแรงของการสั่น
"ใช้แบบนี้นี่เอง..."นักร้องหนุ่มพูดขึ้นก่อนจะกดปุ่มให้การสั่นเบาลง พร้อมใช้มือกอบกุมแก่นกายของคนตรงหน้าไว้
"เอาล่ะ.. มาต่อรองกันดีกว่า.. จะทำ หรือไม่ทำ?" นักร้องหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงยียวน
มือกีตาร์ที่ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้ทำได้เพียงกุมมือของนักร้องหนุ่มแล้วขยับขึ้นลงเท่านั้น
นักร้องหนุ่มยังคงมองการกระทำของคนตรงหน้าด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเลื่อนนิ้วไปกดปุ่มเพิ่มระดับ
*ครืดดดดดดดด*
"อ๊ะ!!..ห..หยุด...แบบนี้... ไม่ไหว...."โทรุพยายามพูดออกมาให้สามารถจับใจความได้มากที่สุด
"ว่าอะไรนะโทรุ! แบบนี้ไม่พอหรอ? โลภมากจริงเลยนะ.." เจ้าคนขี้แกล้งพูดขึ้นก่อนจะกดปุ่มเพิ่มระดับการสั่นขึ้นไปอีก
คนตรงหน้าตอนนี้ทำได้เพียงบิดกายเร้าตามอารมณ์ มือทั้งสองจิกเข้าที่แขนนักร้องหนุ่มด้วยความเสียวซ่าน
นักร้องหนุ่มเองก็ไม่ได้นิ่งเฉย ใช้มือข้างที่กอบกุมแก่นกายอีกฝ่าย รูดรั่งขึ้นลง เร่งจังหวะมากขึ้น
"จะ.. จะเสร็จแล้ว.. ไม่ไหวแล้ว.. อึกกก!!"สิ้นเสียงมือกีตาร์ ของเหลวก็พุ่งออกมา เปรอะเต็มมือคนข้างหน้า ก่อนที่เจ้าตัวจะทิ้งตัวนอนหงายบนโซฟา
"ดูมีความสุขจริงๆน้า... น่าอิจฉาจริง.." มาซาโตะพูดขึ้นพร้อมปิดการสั่นของวัตถุทรงรี ก่อนจะปลดกางเกงของตัวเองออก แล้วรั้งให้หลุดออกไป...
จากนั้นก็จับตัวคนที่นอนหมดแรงอยู่ตรงหน้าพลิกตัวให้นอนคว่ำ ชันเข่ายกสะโพกขึ้น
พร้อมสอดนิ้วเข้าไปทางช่องด้านหลังเพื่อเกี่ยวเอาวัตถุทรงรีออกมา
"หืมม...พอขยับก็เข้าไปลึกเหมือนกันนะเนี่ย" นักร้องหนุ่มเอ่ยก่อนจะค่อยๆเกี่ยวดึงวัตถุทรงรีออกมา
"อึก!!" โทรุครางภายในลำคอ
"เอาล่ะ!คราวนี้ขอเป็นฝ่ายมีความสุขบ้างล่ะนะ..."นักร้องหนุ่มยิ้มกริ่มก่อนจะดันแก่นกายของตัวเองเข้าไปจนสุดก่อนจะพักค้างไว้
"อ๊าาา!! ล...ลึก..มัน..ลึก!!" โทรุเผลอครางออกมา จังหวะการหายใจติดขัด แขนสองข้างเกร็งจิกโซฟาหนังจนเป็นรอยเล็บ
"ซี๊ด!!.... ยังตอดรัดกันแน่นเหมือนเดิมเลยนะ เป็นร่างกายที่ซื่อตรงจริงๆ..." มาซาโตะเอ่ยพร้อมโน้มลงไปพรมจูบทั่วแผ่นหลัง ลำคอ และใบหูเพื่อผ่อนคลาย
เมื่อผ่านไปซักพักหนึ่ง เมื่อจังหวะการหายใจของคนตรงหน้าเริ่มกลับมาเป็นปกติ นักร้องหนุ่มจึงเริ่มขยับเพื่อหาจุดพิเศษภายใน
*เฮือก!!*
"อะ.. อาา!!" คนตรงหน้าสะดุ้งครางออกมาไม่เป็นภาษา ลมหายใจเริ่มติดขัด ยิ่งย้ำเตือนว่าตรงนี้คือจุดพิเศษ
นักร้องหนุ่มเริ่มขยับอย่างรุนแรงและหนักหน่วง คนตรงหน้าครางออกมาตามแรงอารมณ์ที่ได้รับ มือข้างหนึ่งของนักร้องหนุ่มเลื่อนไปจับแก่นกายของอีกคนพร้อมรูดรั้งอย่างหนักหน่วง
เมื่อจังหวะของคนทั้งสองเริ่มประสานกันอย่างลงตัว..
เหงื่อกาฬที่ไหลผสมกันไป...
เสียงครางที่จับใจความไม่ได้..
เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้อง..
ทุกอย่างเป็นเหมือนเชื้อไฟแห่งราคะให้คนทั้งสอง
เมื่อถึงช่วงสุดท้ายของบทรัก อารมณ์ของทั้งสองพุ่งสูงขึ้น
"โทรุ... เรียกชื่อ..ฉันทีสิ.." มาซาโตะเอ่ยพร้อมเร่งจังหวะบทรักให้เร็วขึ้น
"อ๊ะ!! มาซาโตะ... อึก... จะเสร็จแล้ว.. มาซา...โตะ.. ปล่อย...ข้างในตัวฉัน..ให้..หมด.. อือออ..."โทรุครางตอบรับอีกฝ่าย
มาซาโตะได้ยินอย่างนั้นจึงโถมกายเข้าใส่เต็มที่ ก่อนจะเกร็งหน้าท้องปลดปล่อยอารมณ์ภายในตัวคนตรงหน้าพร้อมกับคนตรงหน้าที่ปล่อยอารมณ์จนเปรอะเปื้อนตัวเองเต็มไปหมด
มาซาโตะค่อยๆถอนแก่นกายออกมาพร้อมทั้งยกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นของเหลวของตัวเค้าไหลย้อนออกมาจากช่องด้านหลังของอีกคน
โทรุเองหลังจากที่มาซาโตะถอนแก่นกายออกก็ทิ้งตัวลงนอนกับโซฟาพร้อมหอบหายใจ
แต่ยังไม่ทันได้พัก นักร้องหนุ่มก็เอ่ยขึ้น..
"ของเล่นน่ะ..ยังเล่นไม่คุ้มเลยนะ!"
"งั้น.. ขอเล่นจนกว่าจะคุ้มละกันนะ! โทรุ"
โทรุกินกับอะไรก็อร่อยจริงๆแหละค่ะ ฟหสกาฟหวสกาฟหก
แล้วต่อให้โทรุสูงกว่า แต่ความสูงมันไม่มีผลในแนวราบไงล่ะะะะ----/โดนตี
มาหวีดให้คนเขียนฟังได้นะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in