เราขอเตือนนะคะ... เรื่องนี้มีคนตาย.....

ช่วงนี้คนเขียนติดอะไรพังตับค่ะ------ /โดนตี

ช่วงเวลาที่มีความสุข... มักจะผ่านไปเร็วเสมอ....

จากวันนั้น...

วันที่สูญเสีย "เขา" ไปจากชีวิต

'วันนี้ไม่น่าได้กลับไปหา.. นอนก่อนได้เลย ---- ยามาชิตะ โทรุ'

นี่คือข้อความสุดท้ายที่ผมได้จากเขา

"มาซาโตะ...ฟังแล้วทำใจดีๆไว้นะ...

โทรุถูกแทง... ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล..."

เมื่อไปถึง ผมเห็นร่างของเขา..

เต็มไปด้วยเลือด...

ใช่... มีดเล่มนั้น..

ปักเข้าที่หน้าอก...

"มาซา...โตะ"

"ขอโทษ..."

หลังจากนั้น หมอและพยาบาลก็วิ่งกรูกันเข้าไปช่วยเขา

แต่สุดท้าย... ผมก็สูญเสียเขาไป....

ในงานศพของเขา... ผมอาจจะเป็นคนเดียว..

ที่ไม่อยากมองไปตรงนั้น

ตรงที่มีรูปของเขาตั้งอยู่...

"นายโอเคนะ.. มาซาโตะ"

ทากะ เพื่อนร่วมงานของผมและเขาเอ่ย

"...."

ใช่...พวกเรายังมีเรื่องที่ไม่เข้าใจกันอยู่...

ก่อนที่จะเกิดเรื่อง พวกเราทะเลาะกันรุนแรง...

และก็ยังค้างคาในใจ

และผมก็ยังไม่ได้ปรับความเข้าใจกับเขา

มันคือ..ความเสียใจเพียงหนึ่งเดียว ของผม

'มาซาโตะ ถ้าอยู่บ้านล่ะก็ช่วยโทรกลับมาหน่อย'

'นายอยู่ไหนน่ะมาซาโตะ ตอนนี้ทุกคนกำลังตามหานายอยู่'

'มาซาโตะ ถ้าได้ยินข้อความนี้แล้วโทรกลับทีเถอะ... ขอร้องล่ะ'

ผม... ไม่เหลืออะไร... ในจิตใจอีกแล้ว...

ถึงจะอยากพูดขอโทษแค่ไหน... แต่กับโทรุ

คนที่หลับไปแล้ว.. ตลอดกาล...

ถึงหลายคนจะบอกให้ทำใจ แต่ผมทำไม่ได้หรอก

ภาพทุกอย่าง ทุกเรื่องราว ในห้องนี้...

ในชีวิตที่ผ่านมา..

ผม....

"ตอนนี้..นายเป็นยังไงบ้างนะ..โทรุ..."

"ฉันน่ะ... ยังมีเรื่องที่อยากคุยกับนายอีกเยอะเลยนะ..."

"ไม่ต้องห่วงนะ..."

ฉันจะไปอยู่กับนายแล้ว..

อยู่ด้วยกัน.. ตลอดไปเลย...

*ปัง!!!*

ท่าดาาา พล็อตฟิคจากชินดันค่ะ เราทำไว้เยอะพอสมควร จะทยอยลงนะคะ---

ส่วนเรื่องยาว กำลังปั้นไห(?)แล้วทุบทิ้งอยู่ อดใจรอกันหน่อยนะคะ