Day 2

27 กุมภาพันธ์ 2559

เพราะนอนเร็วก็เลยตื่นเช้ามาก ก็เลยออกเดินทางแต่เช้า เช้าวันเสาร์ในเกาหลี ก็มีมนุษย์เงินเดือนคึกคักประมาณหนึ่ง เป้าหมายของเรา คือ Gasan Dong เพราะ ที่นั่นเป็นศูนย์รวมห้างสรรพสินค้า เสื้อผ้ามียี่ห้อในราคาย่อมเยา ที่สำคัญอีกข้อ ใกล้ร้านขนมปังของพี่อึนฮยอกซุปเปอร์จูเนียร์ (แล้วก็ขี้เกียจไป กะว่าไว้ไปครั้งหน้าก็ได้ พอกลับถึงเมืองไทย ร้านก็ประกาศปิดตัวเพราะหมดสัญญา ฮรึก ! T_T)

มาถึงก่อนเวลาห้างเปิด ก็เลยเดินเตร็ดเตร่ แล้วฝากท้องที่ สตาบัค ที่ไว้ใจได้เสมอ ที่แรกที่ถูกทักว่า ไม่ใช่คนไทย เพราะพนักงานถามว่าเป็นคนจีนรึเปล่าคะ ถถถ อานีโย~ ชอนึนแทกุกซารัมอิมนิดา ~ จบปึ๊ง!

ด้านหน้าห้าง มีโพจังมาซา ร้านขายอาหารตามข้างทาง สไตล์เกาหลี พวกต๊อกบกกี โอเด้ง แต่ความขัดเขิน ก็เลย ยังไม่กินดีกว่า

นั่งเล่นจนได้เวลาห้างเปิด Mario Outlet เป็นห้าง 3 ห้างติดกัน เดินเชื่อมกันสนุกสนาน แล้วก็ได้เป็นชาวต่างชาติอีกครั้ง ได้กินชาวเกาหลี 2 คนเถียงกันบนบันไดเลื่อน ว่าเราเป็นคนญี่ปุ่นรึเปล่า ถถถ โอเค แถวนี้อาจจะไม่ค่อยมีชาวไทยมา เขาเลยไม่รู้จัก ไม่เป็นไร ~

เดิน Mario 1 ไป Mario 2 ไป Mario 3 ออกมาข้ามถนน ไป Hyundae Outlet และ W mall กลับมา Lotte Outlet เดินไป 6 ห้าง แต่ไม่ได้อะไรเลย เหอะๆ ฉันมาทำอะไรที่นี่เนี่ย~ เดินจนหิว เราก็เลยไปฝากท้องที่ KFC Mario 2 พนักงานก็พยายามสื่อสารกับต่างด้าวคนนี้สุดๆ ขอบคุณค่ะ เฟรนฟรายอร่อยมากกก ไก่ก็อร่อย กินไม่หมด ห่อกลับไปกินที่ห้องต่อ ก็ยังอร่อย ~

หมดที่เดินแล้ว ก็เลยหยิบมือถือขึ้นมา ค้นหาว่าไปที่ไหนต่อดี แล้วเราก็ได้ รถเมล์สายหนึ่งที่ไปถึง ซอนยูโดได้เลย เลยตัดสินใจนั่งยาวๆไป รถเมล์เกาหลีที่มีประกาศตลอดว่าป้ายนี้ป้ายอะไรคือดีงาม ~

นั่งยาวๆ มาร่วมชม. เราก็มาถึง สวนสาธารณะกลางแม่น้ำฮัน ซอนยูโดคงวอน ที่ๆ ยังไงก็ต้องมาให้ได้ !

เดินจากซอนยูโดมาเรื่อยๆ พร้อมกับอาการปวดเท้า และปวดหลัง อาจจะด้วยอากาศที่เย็นและ ร่างกายที่ไม่ค่อยได้ใช้เดินหนักๆ ก็เลยปวด และด้วยความที่ไม่อยากนั่งรถไฟฟ้าอยากนั่งรถเมล์ลงมยองดงเลย ก็เลยต้องเดินเรื่อยๆ จากซอนยูโด ไป ยออึยโด ระยะทางน่ะเหรอ ประมาณ 5 กิโล

เดินๆ หยุดๆ มองวิว มองคน ไปเรื่อยๆ คนเกาหลีนี่เดินเก่งจริงๆเลยน้า เด็ก คนแก่ เดินกันสบายสุดๆ อาจุมม่าเดินแซงเราหลายคนมาก T_T รู้สึกพ่ายแพ้ เดินไปเดินมา เราก็มาถึงป้ายรถเมล์ ยืนรอรถเมล์อยู่ ก็มีคุณลุงชาวเกาหลีมาถามรถเมล์ไปยองดึงโพ เราก็ไม่รู้ๆ ลุงก็เลยบ่นไป พลางมองป้ายรถไป เราก็เลยหาใน daum ให้คุณลุง ว่าต้องนั่งรถอีกฝั่ง พร้อมบอกสาย ด้วย ภาษาเกาหลี ง่อยๆ ที่มี อ่า ~ สบายใจ พอช่วยเสร็จก็นึกขึ้นได้ว่า จริงๆ เกาหลีก็มีพวกมิจฉาชีพที่ชอบมาหลอกถามทางนักท่องเที่ยวนี่หว่า 5555 ถ้าลุงเขาเป็นมิจฉาชีพจริงๆ เรื่องมันคงไม่จบแบบนี้สินะ

รอสักพักรถเมล์ก็มา นั่งยาวๆ ไปลงมยองดง ถึงปุ๊บพุ่งเข้าร้านขายยาก่อนเลย ต้องการแผ่นแปะแก้ปวดขั้นสุด เปิดรูป ข้อความที่ถ่ายมา แล้วจิ้ม ได้ของที่ต้องการในเวลาไม่ถึงนาที ขอบคุณคุณลุงเภสัชกร ที่เข้าใจต่างด้าวค่า :)

###########################

ก็อปปี้วาง จาก https://medium.com/@chawisa/chawisa-in-south-korea-2-day-2-8248f9c1248e#.wljmk46tw