เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Reader's JourneyPenn
สายสวาท (อยุทธ์)
  •      ใครจะคิดว่าการช่วยเหลือนักศึกษาเกเรที่โดนคู่อริยำเละข้างถนนจะเป็นจุดเริ่มต้นของ 'สิ่งดีๆ' ในชีวิตไปได้...ลลินก็ไม่เคยคิด โดยเฉพาะเมื่อเธอได้เริ่มต้น 'สิ่งดีๆ' นั้นแล้ว กับชายหนุ่มอีกคนที่ถึงพร้อมทั้งฐานะ ชาติตระกูล และ 'ความรัก' อย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะพึงปรารถนา
         แต่มันก็เป็นไปแล้ว...เป็นไปพร้อมๆ กับโลกใบเดิมที่เธอรู้จักถล่มล่มลงในพริบตาเมื่อผู้หญิงอีกคนโผล่เข้ามาในชีวิต
         ความรักที่เคยเชื่อว่าจริงจัง มั่นคง ไม่มีวันผันแปร เลือนหายคล้ายไม่มีอยู่จริง ที่เหลืออยู่ตรงหน้าคือลูกชายหนึ่งคนกับหนุ่มน้อยที่ยังไม่พ้นสถานะนักศึกษามหาวิทยาลัย
         เพื่ออนาคตของลูกชาย ลลินฉุดตัวเองขึ้นมาจากหลุมดำของความรักครั้งเก่า เดินหน้าสู่ชีวิตใหม่ โดยมีมือแข็งแรงของหนุ่มน้อยนัยย์ตาสีเทาท่าทางเจนโลกกว่าเธอหลายเท่า คอยเป็นพี่เลี้ยง ไม่น่าเชื่อว่ามันจะสำเร็จ หากแต่มันก็เป็นไปแล้ว... เป็นไปราวกับพระเจ้าให้รางวัลปลอบโยนหัวใจ
         ชีวิตควรเดินหน้าไป ไม่ถอยหลัง บทเรียนในอดีต บอกลลินเช่นนั้น หากแต่เยี่อใยสายสวาทยังไม่สิ้น... จะผิดไหม ถ้าเธอจะย้อนกลับไปสะสางอดีต เพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง?
    _______
    สายสวาท
    ผู้เขียน อยุทธ์
    สำนักพิมพ์ คำต่อคำ

    แนวดราม่าที่ตีแผ่ปัญหาเกี่ยวกับครอบครัวได้ดี และยังให้ข้อคิดในเรื่องของชีวิตคู่ การเห็นคุณค่าของตัวเอง และความรัก พล็อตธรรมดา ดำเนินเรื่องเรียบๆ ไม่หวือหวา แต่สนุก อ่านแล้ววางไม่ลง ซีนอารมณ์ทำได้ดีมากๆ อ่านแล้วอิน มีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละคร ชอบตัวละครทุกตัว มีเหตุผลในการกระทำ ทั้งบทสนทนาต่างๆ ก็ให้ความรู้สึกสมจริง

    ในช่วงแรกที่ ลลิน เป็นฝ่ายถูกกระทำ ทำให้เกิดการร้องขอ พยายามรั้งเขาไว้ เป็นจุดที่รู้สึกว่าสมจริงมาก ทำให้คอยเอาใจช่วยให้เธอได้พบกับเรื่องราวดีๆ แต่ตอนหลังก็ขัดใจในความเป็นคนแสนดีของเธออยู่นะ มันมากเสียจนบางครั้งก็รู้สึกว่าข้ามเส้น และทำร้ายความรู้สึกคนอื่นๆ ไปหน่อย

    ขณะที่ ราเมธ แท้จริงแล้วก็เป็นคนดีคนหนึ่ง แต่อาจไม่ใช่สามีที่ดีสำหรับผู้หญิงทั้งสองคนในเรื่อง เชื่อว่าเขาสำนึกผิดกับสิ่งที่ผ่านมา แต่ตอนหลังที่แสดงออกว่ารักลลินมาก กลับทำให้ข้องใจขึ้นมาว่าที่จริงแล้วเขารักเธอขนาดนั้นจริงๆ เหรอ หรือแค่เพียงลลินในลุคใหม่สามารถเติมเต็มเขาได้มากกว่ามุกดา เหมือนกับที่ครั้งหนึ่งเขาคิดว่ามุกดาสามารถเติมเต็มเขาได้มากกว่าลลิน

    ส่วน มุกดา แน่นอนว่าต้องมีช่วงที่ไม่ชอบเธออยู่บ้าง เริ่มแรกเธอมีเพียงรักที่จริงใจให้กับราเมธ ถ้าหากเรื่องนี้ไม่มีลลินอยู่ จะถือเป็นช่วงที่น่ารักมากๆ ของทั้งคู่เลย แต่เมื่อมันผิดที่ผิดเวลา และเกิดหวังจะครอบครองจนถึงกระทั่งลงมือแย่งชิง เธอก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นนางร้ายแล้ว แม้สุดท้ายจะได้ครอบครองสมใจ แต่เส้นทางตลอดสิบปีก็ใช่ว่าเธอจะมีความสุขเต็มร้อย เธอไม่สามารถชนะใจแม่สามีได้ สามีที่อยู่กินกันก็ยังขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของผู้หญิงคนอื่นในทางกฎหมาย ยิ่งเมื่อลลินกลับมายิ่งสร้างความหวาดระแวง จนเธออาจจะมีพฤติกรรมร้ายๆ ไร้เหตุผล แต่สามีก็กลับไม่เข้าใจคนที่อยู่ด้วยกันมาเป็นสิบปีเลย ทำให้รู้สึกสงสารมุกดามากๆ จนเกลียดไม่ลง ยิ่งราเมธแสดงออกว่าไม่เคยรักมุกดาเลย หัวใจมีแต่ลลินคนเดียว ยิ่งรู้สึกว่าแล้วที่ผ่านมามันคืออะไร

    "สิ่งที่ผมทำเพื่อลลินตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ ผมไม่ได้ทำเพราะอยากให้เธอมารักผม
    แต่ผมทำเพราะว่าผมรักเธอต่างหาก"

    แน่นอนว่าพระเอกของเรื่องนี้คือ อเล็กซ์ แต่เพราะเรื่องราวเน้นไปที่วังวนสายสวาททำให้บทของเขาอาจจะน้อยไปบ้าง แต่ทุกครั้งที่ปรากฎตัวก็สามารถสร้างรอยยิ้มได้เสมอ ช่วงที่คอยดูแลบอกสอนเล็กก็อบอุ่น เป็นตัวละครที่น่ารักมากๆ เป็นหลักให้ลลินพักพิง เป็นกำลังใจ ร่วมทุกข์ ร่วมสุข และแทบจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้กับลลิน แต่ความสัมพันธ์ที่ผูกพันกันมายาวนานถึงสิบปี กลับไม่ได้ถ่ายทอดจนทำให้รู้สึกว่ามันมากมายขนาดนั้น และอาจด้วยเพราะเขารักลลินมากจนยอมให้เธอมากเกินไป เลยเหมือนบางครั้งลลินไม่ได้แคร์อเล็กซ์เท่าที่ควรจะเป็นเลย แต่รวมๆ แล้วก็ถือว่าเป็นคู่ที่น่ารัก

    ที่จริงเคยอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่สมัยลงเว็บ นานมากกกจนลืมรายละเอียดไปเยอะแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เรื่องนี้อยู่ในความทรงจำนอกจากข้อดีคิดๆ ความสมจริงของบทและตัวละครแล้ว ก็คือประทับใจคำพูดของอเล็กซ์ในหลายๆ เหตุการณ์ ทั้งที่ผ่านมาหลายปีแล้วก็ยังจำได้ไม่ลืม ซึ้งมากๆ

    "ผมรักคุณ และผมไม่เบื่อที่จะพูดแบบนี้ อีกสิบปี ยี่สิบปี หรือตลอดชีวิต
    ถ้าคุณอยากฟัง ผมก็จะพูดแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ"

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in