เล่ม 1

ชาติที่แล้ว ฮั่วเจียงเป็นพ่อครัวร้านอาหารเสฉวน สองมือเหม็นด้วยกลิ่นน้ำมัน นอกจากทำอาหารแล้วก็ไถเวยป๋อเล่นไปวัน ๆ ใช้ชีวิตสามัญธรรมดา ไร้ซึ่งปณิธานใด ๆ ชวนให้คนดูถูกเหยียดหยาม

ชาตินี้ ฮั่วเจียงก็ยังคงเป็นพ่อครัว ทว่าเขามีสตูดิโอใหญ่โตเป็นของตัวเอง เปลี่ยนการทำอาหารเป็นการสอน เล่นกับหมาแมวไปวัน ๆ อยากไปเที่ยวที่ไหนก็ไป จากนั้นถ่ายรูปลงเวยป๋อ และภายใต้การทุ่มเทบริหารดูแลเต็มที่ ผลคือ เขามีแฟนคลับแห่แหนติดตามชื่นชมนับสิบล้าน งานโฆษณา งานพรีเซนเตอร์ หรือแม้แต่คำชวนร่วมเปิดแฟรนไชส์ต่างเข้ามาไม่ขาดสาย...ฮั่วเจียงกลายเป็นบุคคลที่เรียกได้ว่า ‘เน็ตไอดอล’ อย่างแท้จริง

เล่ม 2

ชาติที่แล้ว เขาขยันทำงานอย่างลำบากยากเข็ญ กลับเป็นแค่เพียงเม็ดข้าวติดมุมปากคนอื่น ไม่ว่าใครต่างดูแคลน ชาตินี้ เขาใช้ชีวิตเอ้อระเหยลอยชาย ผ่านไปวัน ๆ อย่างเอื่อยเฉื่อย แต่กลับกลายเป็นขวัญใจของชาวบ้าน โด่งดังทะลุฟ้า

นี่ทำให้ฮั่วเจียงเข้าใจปรัชญาอย่างหนึ่ง ‘เพชรแท้แม้เปรอะเปื้อน อย่างไรก็เป็นเพชรแท้ ไม่มีใครลดคุณค่ามันได้’ สิ่งที่ต้อยต่ำหาใช่ฐานะทางสังคม หรืออาชีพการงาน หากแต่เป็นวิธีใช้ชีวิต กับรู้จักคุณค่าของตัวเอง...ที่แท้สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อชาติก่อน สุดท้ายคนที่ผิดก็คือ……

จริงๆเรื่องนี้อ่านจบสักพักแล้วค่ะ แต่หลังๆไม่ได้เปิดคอมเลยก็เลยยังไม่ได้มารีวิวสักที พอจะมาพิมพ์รีวิวก็รู้สึกว่าความรู้สึกที่มีอยู่มันคงไม่สดใหม่เท่าไหร่ซะแล้ว 5555

เรื่องนี้มีสองเล่มจบค่ะ เป็นแนวเกิดใหม่ที่แสนฮิตกันอีกแล้วล่ะ คราวนี้เป็นแนวเกิดใหม่ที่กลับไปเกิดในร่างของตัวเองเมื่อในอดีตหลังจากที่บังเอิญตายไป (ก็คล้ายๆประมาณ This time และเรื่องอื่นๆอะเนอะ)

นายเอกเป็นพ่อครัวค่ะ ย้อนอดีตกลับไปก็กะว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง พัฒนาตนเองจนกลายเป็นเน็ตไอดอลชื่อดัง ส่วนพระเอกเป็นลูกชายท่านประธานที่ขึนชื่อว่าเป็นสามีแห่งชาติผู้แสนเย็นชา 555555 แต่เอาจริงๆเรื่องนี้ทำให้เราเซอร์ไพรซ์อยู่นิดๆ เรารู้สึกว่าเค้าดีไซน์คาแรกเตอร์ตัวละครออกมาได้ธรรมดาดี แบบว่าไม่ซูเลย ทั้งพระเอกนายเอกก็มีข้อเสีย มีจุดพลาดเป็นของตัวเอง โดยเฉพาะตัวละครพระเอกที่มีเรื่องราวมากกว่าที่คิดไว้ ไม่ใช่แค่ตัวละครประเภทท่านประธานผู้เย็นชาสายเปย์ที่เอามาประดับรัศมีนายเอกเท่านั้น แต่พระเอกเป็นโรคซึมเศร้า แล้วยังมีปมเรื่องที่แม่เคยฆ่าตัวตายต่อหน้า ปมเรื่องครอบครัวเศรษฐีที่น้ำเน่านิดๆ และวงการบันเทิงหน่อยๆ

สรุปแล้วเราค่อนข้างชอบเลยค่ะ มีความซีเรียสกว่าที่คิด ความสัมพันธ์ของพระนายก็มีจุดง่อนแง่นบ้างจากนิสัยตัวละคร แต่ก็ทำให้มีสีสันดี ตอนจบรู้สึกว่าห้วนไปนิดเท่านั้น