แมร่งไม่โอเคเลยหว่ะ



มือลั่นไปเปิดเพลย์ลิสต์ที่คุณเป็นคนจัด และเสือกยังเก็บเอาไว้ แต่จะให้ลบก็ไม่ได้อ่ะ ไม่ได้คาราซังไม่อะไรหรอก แต่พวกนี้หน่ะมันเป็นเพลงที่คุณอุตส่าห์นั่งเรียง นั่งจัด นั่งลบเข้าลบออกให้เข้ากันเป็นเนื้อเดียว ฟังแล้วจะได้รื่นหูเป็นมู้ดเดียวกัน เพลงที่ฟังแล้วชอบที่ฟังแล้วเพราะ


แต่แมร่งเสือกมีคุณในเพลงพวกนั้นไง ทำไงวะ


โอ้โห คือ ปากดีไง ปากดีไปงั้นอ่ะ เหมือนลืมคุณได้ ชีวิตสามารถก้าวเดินต่อไปได้แบบไร้คุณ คุณก็ไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น เปล่าเลย ความทรงจำเกี่ยวกับคุณมันแค่ตกตะกอน นอนก้นอยู่อย่างเกียจคร้าน มีอะไรคนนิดหน่อย เล็กๆ น้อยๆ อย่าง ตั๋วหนัง ลิสเพลง ใบเสร็จบ้าบอ โพสต์อิสขยุกขยุย