เลม่อนทาร์ตที่หนหนึ่งจะมีขายเพียงปีละครั้ง เป็นขนมที่ค่อนข้างโด่งดังไปทั่วทั้งในกำแพง จุดที่ขายเป็นประจำคือเขตชิกันชินนะ กำแพงมาเรีย เลม่อนทาร์ตเป็นขนมที่เธอรักมากที่สุด เรียกได้ว่าหลงใหลในรสชาติหวานอมเปรี้ยว (ที่ออกไปทางหวานมากกว่า) ก็ไม่ผิดนัก เธอรักอาหาร รักของหวาน รักการดื่มด่ำรับรู้รสชาติเข้าสู่ร่างกาย เวลาที่มีมื้ออาหารมื้อใหญ่เธอมักจะถูกกีดกันออกจากจานอาหารโดยเหล่าเพื่อนด้วยเหตุผลที่ว่า “ก็เพราะเธอจะเขมือบทุกอย่างบนโต๊ะในสามนาทีน่ะสิ!” ใครที่ไหนจะไปทำได้กันล่ะ (ถ้าเป็นตอนหิวก็ไม่แน่) คงได้ติดคอตายกันพอดี เอาเป็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเหล่าของกินที่รักนั้นช่างแน่นแฟ้นและลึกซึ้งยิ่งกว่าบทกวีบทใดบนโลก ถ้าหากถูกถามว่าระหว่าง ‘กิน’ กับ ‘นอน’ จะเลือกอะไร เธอขอเลือก ‘นอนกิน’ จนกว่าจะตอบสนองความต้องการได้อย่างเต็มรูปแบบดีกว่า เฮ้อ มนุษย์น่ะคงอยู่ได้ด้วยการรับพลังงานจากอาหารนะ หากวันใดกินไม่ครบสามมื้อล่ะก็มีหวังได้ลงแดงตายแน่ ๆ ก็เกิดมาอยู่เพื่อกินนี่นะ ไม่ได้เกิดมากินเพื่ออยู่เหมือนใครหลาย ๆ คนซะหน่อย