“อยากกินของหวาน”
“อย่างเช่น?”
“อะไรก็ได้”
“อะไรก็ได้ไม่เคยมีอยู่จริง”
“นึกไม่ออก”
“ได้ยินมาว่าร้านขนมปังใกล้ๆประตูกำแพงโรเซ่ทำขนมสูตรใหม่ขึ้นมาด้วย”
“ใช่ก้อนกลมๆมีรูตรงกลางหรือเปล่า?”
“น่าจะ วันนั้นฉันเห็นซาช่ากับคอนนี่เหมาเกือบหมดร้านเลย”
“อร่อยขนาดนั้นเลยเหรอ?“
“พวกนั้นตะกละต่างหาก”
“มันเรียกว่าอะไรนะ?”
“อืม…ถ้าจำไม่ผิดน่าจะ…โดนัท? ใช่ โดนัท”
“น่าสนใจ เอาไว้ลองคราวหลังแล้วกัน”
“เฮ้ แขนเสื้อตรงนั้นมันขาดอยู่นี่”
“จริงด้วย”
“เดี๋ยวเย็บให้”
“อย่าเอาเข็มทิ่มแขนฉันจนเป็นรูแล้วกัน”
“ฉันไม่เคยทำนายเจ็บ เขยิบมาใกล้ๆหน่อย เดี๋ยว ใกล้ไปหน่อยมั้ง”
“กลัวนายมองไม่เห็น”
“ขอบคุณที่เป็นห่วง”
“อีกที่นึงก็มีรอยขาดเหมือนกันนะรีไวล์”
“ไหนล่ะ?”
“หัวใจ รอคนมาเย็บให้กลับคืนเหมือนเดิมอยู่”
“ไปทำอะไรมาล่ะถึงขาดวิ่นขนาดนี้?”
“โดนคนแถวนี้ปฏิเสธบ่อยๆมั้— โอ๊ย!”
“โทษที มือลั่น”
/
“หิวข้าว ทำอาหารให้กินหน่อย”
“อยากกินอะไร?”
“เนื้อ”
“ฉันทำเป็นแค่ข้าวห่อไข่”
“มีอารมณ์ขันเหมือนกันนี่”
“สนใจไหมล่ะ?”
“ขอที่นึง”
“นั่งรอไปก่อน”
“เป็นไง ดีหรือแย่?”
“อร่อย”
“แต่สีหน้าตรงกันข้ามเลยนะ”
“แย่”
“เดี๋ยวฉันหยิบขนมปังให้นายกินรองท้องไปก่อนแล้วกัน ฉันจะไปซื้ออย่างอื่นให้”
“ไม่เป็นไร”
“อย่าฝืนกินเลยน่า”
“ไม่ได้ ฉันเป็นคนขอให้นายทำเองนี่”
“มันกินไม่ได้ เออร์วิน”
“แต่ก็กินเกือบหมดแล้ว”
“เฮ้อ ทำยังไงกับนายดีนะ”
“ทำให้ฉันกินทุกวันเลยได้ไหม?”
“ไม่สบายหรือไง?”
“สักวันในอนาคตฉันอาจจะได้กินข้าวห่อไข่ที่อร่อยที่สุดในชีวิตก็ได้”
“ปลอบใจ?”
“เปล่า ขอแต่งงานอยู่”
“พูดบ้าๆ”
“ยอมรับว่าบ้าก็ได้”
/
“เออร์วิน มานี่หน่อยสิ”
“มีอะไร?”
“ฝีมือนายใช่ไหม? ใบชาหน้าห้องฉันน่ะ”
“คิดว่าไง?”
“ขอบใจ”
“แค่นี้เองเหรอ?”
“เอาหูมาใกล้ๆ มีอะไรจะบอก”
“…”
“ไปแล้ว ฉันต้องไปฝึกพวกทหารในหน่วยต่อ”
“ไม่ล้างหน้าดีไหมนะ”
/
“ไปดูคณะดนตรีที่กำแพงมาเรียกันไหม?”
“วันไหน?”
“พรุ่งนี้”
“ไม่ว่าง”
“งั้นฉันไปกับฮันจิกับโมบลิทแล้วกัน”
“พรุ่งนี้แสดงเป็นวันสุดท้ายเหรอ?”
“ใช่”
“งั้นฉันไปด้วย”
“เยี่ยม ฉันไปบอกฮันจิก่อนว่านายจะไปด้วย ”
“ไปกับนายแค่สองคน”
“พูดอีกครั้งได้ไหม?”
“ชัดแล้วไม่พูดซ้ำ”
“แต่คนแถวนี้ได้ยินไม่ค่อยชัดเลย”
“ฉันจะไปดูดนตรีกับนายแค่สองคน”
“ยินดีครับ”
/
“มองบลังค์บนโต๊ะนี่ของใครอ่ะ?”
“ของเออร์วิน ห้ามกินนะฮันจิ”
“แล้วของฉันล่ะ?”
“ไปซื้อเอง”
“ไม่มีเงินเหลือแล้วเดือนนี้”
“ฉันด้วย”
“แต่นายซื้อมองบลังค์ให้เออร์วิน”
“หมายถึงเงินสำหรับตัวเอง”
“ตายแล้วพ่อคุณ หลงมากไประวังถอนตัวไม่ขึ้นนะ”
“ยอม“
“เกิดเหตุฉุกเฉิน หัวหน้าหน่วยพิเศษแห่งกองสำรวจกำลังล้มละลายเพราะความรักเป็นเหตุ”
“ในทางกลับกันฉันก็ได้รับความรักมหาศาลจากเออร์วินแล้ว”
“พ่อนักรัก”
/
“มองบลังค์?”
“ใช่”
“เนื่องในโอกาสอะไร?”
“ก็วันนั้นเห็นบนว่าอยากกินของหวานเลยซื้อมาให้ อย่าเข้าใจผิด ฉันแค่เดินผ่านร้านขนมก็เท่านั้น”
“เดี๋ยวคืนเงินให้”
“ไม่ต้อง แค่กินให้หมดก็พอ”
“ทำไมชอบทำให้ฉันอยากแต่งงานกับนายอยู่เรื่อยเลยนะ”
“งั้นก็แต่งงานกันเสียเลยสิ”
“เรื่องแบบนี้ฉันไม่เคยล้อเล่นนะ”
“ใครบอกว่าฉันล้อเล่นล่ะ”
“นายใช่รีไวล์แน่เหรอเนี่ย?”
“ว่าไง? ตกลงแต่งหรือไม่แต่ง?”
“แต่งครับที่รัก”
“แต่งเหมือนกันที่รัก”
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in