เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Dear, DiaryYour writer
คิดถึง
  • หากเป็นเมื่อสามเดือนก่อนหน้า
    ฉันในตอนนี้ คงพูดกับตัวเองว่า อยากปิดเทอมแล้ว 
    อยากกลับไปอยู่บ้านจังเลย
    เพราะ ฉันเป็นคนชอบอยู่บ้านนี่นะ

    ในทางกลับกัน
    โควิดทำให้ความปรารถนาในชีวิตอันแสนเร่งรีบของฉันลดลงเหลือเพียง...
    เพียงแค่อยากออกไปเดินช็อปปิ้งก็เป็นเรื่องยากเสียแล้ว
    แม้แต่ คนชอบอยู่บ้านอย่างฉันก็คิดถึงห้างเลยแหละ

    สิ่งที่เขาเรียกกันว่า New Normal นั้นคืออะไร?
    ฉันเองก็ยังไม่เข้าใจนัก
    แต่ฉันคิดว่า โรคระบาดทำให้ชีวิตของเราทุกคนเปลี่ยนไป
    และไม่มีทางเหมือนเดิมได้อีก

    ตั้งแต่ กักตัวอยู่บ้าน
    ตารางจดบันทึกอารมณ์ในแต่ละวันของฉันก็คงที่อย่างน่าประหลาด
    แม้จะมีบางวันที่ประสาทเสียไปกับเรื่องงาน
    แต่กลับไม่ได้รู้สึกว่า ต้องไปจดความรู้สึกเหล่านั้นลงบนกระดาษ

    ฉันคิดว่า 
    ตัวเองเกลียดความแออัดและอึกทึกของการคมนาคมในเมืองเทพสร้างแห่งนี้
    นั่นเป็นสาเหตุให้ในหนึ่งเดือน ต้องมีสักสิบวันที่ฉันจะอารมณ์เสีย เพราะ การเดินทาง

    อ้อ คงเป็นสาเหตุนี้เอง
    เวลาที่ฉันเสียไประหว่างเดินทาง ได้ถูกใช้ในการเยียวยาตัวเองสินะ

    ฉันคิดมาตลอดว่า ถ้าทำงานจากบ้านได้ก็คงจะดี
    ฉันชอบการนั่งทำงานในที่ทีแสงส่องถึง
    แต่เด็กตัวน้อยระดับฐานพีระมิดคงยากจะมีสิทธิเลือก
    ดังนั้น การ work from home ก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไร

    อย่างไรก็ตาม
    การอยู่บ้านในช่วงนี้ก็จะอึดอัดนิดหน่อย
    เพราะ พื้นท่ีการใช้ชีวิตของทุกคนถูกบีบลงมาเหลือเพียงในบ้าน
    การกระทบกระทั่งกันก็มากขึ้นเป็นธรรมดา
    ซ้ำร้ายยังหนีกับออกไปทำงานข้างนอกไม่ได้อีก
    แย่จังเลยน้า

    คิดถึงจังนะ ชีวิตปกติแบบเดิมเนี่ย
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in