เรื่องย่อหลังปก
"โต้วเจา คุณหนูสี่แห่งสกุลโต้วคิดว่าตนคงเหลือเวลาอีกไม่นานแล้ว
หลังจากแต่งให้ เว่ยถิงอวี๋ ชีวิตก็ไร้ซึ่งความสุขอีกต่อไป
สามีไม่เคยเอาใจใส่ แม้นางให้กำเนิดบุตรชาย แต่ก็ไม่มีโอกาสได้เลี้ยงดู
กระทั่งนางป่วยหนักเพราะตรอมใจ
แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง
นางกลับอยู่ในร่างตัวเองตอนเด็ก
ทั้งยังได้พบหน้าท่านแม่ซึ่งจากไปตั้งแต่นางยังจำความไม่ได้
นี่เรื่องจริงหรือฝันกันแน่!
เช่นนั้นท่านแม่ของนางอาจไม่จบชีวิตเหมือนชาติก่อนสินะ
ในเมื่อนางหวนกลับมาอีกครั้งได้ ยังมีเรื่องใดที่เป็นไปไม่ได้อีกเล่า
นวนิยายจีนแปลเรื่อง จิ่วฉงจื่อ มี 8 เล่มจบ"
จิ่วฉงจื่อ ดัดแปลงเป็นซีรีส์ จิ่วฉงจื่อ (บุปผาเหนือลิขิต) Blossom นำแสดงโดย เมิ่งจื่ออี้, หลี่อวิ๋นรุ่ย, ขงเสวี่ยเอ๋อร์, เซี่ยจือกวง, จางเหมิง
คุยกันหลังอ่าน
ก็ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ จริงๆช้วงนี้เราอ่านหนังสืออยู่ตลอดเลยค่ะ โดยเฉพาะตั้งแต่นายอินทร์อีบุ๊คลงช็อปปี้ ตั้งแต่ต้นปีมาเราก็ซื้อหนังสือไปในหลักร้อยเล่มแล้วล่ะค่ะ แต่ว่าพออ่านจบก็รู้สึกขี้เกียจ ไม่อยากจะเขียนรีวิวซะอย่างนั้น อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้เรามีเพื่อนหลายคนให้พูดเรื่องนิยายด้วย พอได้พูดออกไป ความอยากเขียนรีวิวก็เหมือนถูกใช้ไปแล้วอะไรทำนองนั้นเลยค่ะ เราก็เลยไม่ได้เข้ามาที่นี่นานมาก เวบมินิมอร์หลังๆเองก็ดูไม่ค่อยฟังชั่นเท่าเดิมด้วย
แต่วันนี้อ่านจิ่วฉงจื่อจบแปดเล่ม ก็เลยกะว่าจะมาเขียนให้ทุกคนได้อ่านกันสักหน่อย จริงๆเรื่องของจือจือส่วนมากเราจะรีวิวเป็นระยะๆตอนอ่านเสมอเลย อย่างเวลาเปิดตอนในธัญวลัยเราจะรีวิวทุกๆร้อยตอน แต่เรื่องนี้เป็นเพราะเราไม่ค่อยมีใจจะมาเขียนรีวิวเลยขอยกยอดเป็นรวบออันเดียวตอนท้ายเล่มละกันค่ะ
เรื่องนี้เป็นผลงานของจือจือ นักเขียนที่ได้ชื่อว่าเขียนได้ยาว เขียนได้ละเอียดสุดๆ เรื่องนี้ก็ยาวแล้วก็ละเอียดไม่แพ้เรื่องอื่นเลยค่ะ เพราะว่าเริ่มตั้งแต่นางเอกค่อนข้างเด็กมาก แต่ว่านางเอกเรื่องนี้ตอนแรกแต่งงานกับสามีแล้วก็ตายย้อนเวลากลับมาตอนตัวเองยังเด็ก คิดจะเปลี่ยนโชคชะตาของตัวเองตามสไตล์นิยายแนวย้อนอดีตมาเกิดเป็นตัวเองพวกนี้ทั่วไป แต่ว่าเรื่องนี้เพิ่มเติมความเป็นจือจือเข้าไปค่ะ
ช่วงแรกเรารู้สึกว่าสนุกค่อนข้างเร็วนะคะ อาจจะเป็นเพราะว่านางเอกเป็นคนที่ย้อนเวลามาด้วย มันเลยไม่รู้สึกช้าเท่าเรื่องอื่นของจือจือ โต้วเจาเป็นคุณหนูสี่สกุลโต้ว แม่ตายเพราะว่าพ่อนางเอกมีอนุ (คือหวังฮูหยิน) ต่อมาหวังฮูหยินมีลูกสาวคือโต้วหมิง เป็นคุณหนูห้าสกุลโต้ว พ่อนางเอกเป็นคนที่แบบน่าหงุดหงิดมาก เพราะว่าไม่ใช่คนไม่ดีนะ แต่ว่าเป็นคนที่แบบไม้หลักปักขี้เลนอะ ไม่มีจุดยืนเป็นของตัวเอง เหมือนเป็นพวกผู้ชายบัณฑิตที่ไม่เคยตัดสินใจอะไรสักอย่าง ไม่สามารถเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีได้ ทั้งที่มีอำนาจการตัดสินใจอยู่ในมือ แต่ให้ความรู้สึกไม่เป็นโล้เป็นพาย แต่ก็เพราะตัวละครนี้ไม่ได้เป็นคนไม่ดี เลยยิ่งทำให้น่าหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ค่ะ เข้าใจความรู้สึกนางเอกมากๆเลย ตอนหลังพ่อนางเอกก็ดีขึ้นหน่อย
คุณหนูสี่สกุลโต้ว โต้วเจามีผู้ชายมาชอบเยอะมาก อู่ซ่าน เหออวี้ จี้หย่ง ซ่งเยี่ยนถัง ในสี่คนนี้ซ่งเยี่ยนถังเป็นพระเอก อายุน้อยกว่านางเอกหนึ่งปี และถ้านับอายุจริงของนางเอกด้วยก็เรียกได้ว่าเป็นหญ้าอ่อนสุดๆ เราคิดว่าในสี่คนนี้พระเอกเหมาะกับนางเอกที่สุดแล้วจริงๆ มีความเป็นตัวของตัวเอง แต่ก็เคารพนางเอกไปในเวลาเดียวกัน
ส่วนจี้หย่งจริงๆเป็นตัวละครที่เราชอบมาก มีเอกลักษณ์มาก ถ้าอยู่เรื่องอื่นอาจจะได้เป็นพระเอกก็ได้ จี้หย่งเป็นตัวละครประเภทมั่นใจในตัวเองมาก เป็นตัวของตัวเอง ตัวเองดีที่สุด ดูถูกคนอื่นอยู่หน่อยๆตลอด รวมถึงดูถูกความคิดของโต้วเจาด้วย แบบไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกหรอกแต่จี้หย่งเป็นคนแบบนั้นเอง มักจะคิดว่าทางที่ตัวเองเลือกดีที่สุดแล้วไม่ปล่อยให้โต้วเจาได้ออกความเห็นเลย ซึ่งนางเอกไม่ชอบจุดนี้มากๆ เราชอบที่เค้าปูตัวละครจี้หย่งมาแบบนี้ ซีนที่ผู้เฒ่าจี้คุยกับจี้หย่งให้ไปแย่งโต้วเจามา อ่านแล้วชอบมาก รู้เลยว่าจี้หย่งเป็นแบบนี้ก็เพราะตระกูลจี้เลี้ยงดูมาแบบนีั้นี่เอง
เรื่องนี้พระเอกมาที่เล่มสาม เราชอบซีนที่พระนางเจอกัน ต่อมาแต่งงานกัน นางเอกแต่งงานกับพระเอกเพราะสถานการณ์ ส่วนพระเอกแต่งงานเพราะชอบจริง ไปๆมาๆนางเอกก็รักพระเอกจริง เลิฟซีนเรื่องนี้แซ่บมากกกกกกก (คือแซ่บมากๆๆๆเทียบกับมาตรฐานจือจือ) แล้วมาบ่อยด้วย เอะอะนัวเนีย เอะอะขึ้นเตียง 5555555555555
ตัวละครที่น่าหงุดหงิดที่สุดในเรื่องคือพ่อพระเอก (น้องชายพระเอกเอย อ๋องเหลียวเอย เอยใดทั้งหลาย ก็ยังไม่น่าหงุดหงิดเท่าพ่อพระเอก จริงๆน้องชายพระเอกคือสมเหตุสมผลนะ แบบเข้าใจได้ว่าทำไมทำแบบนี้) แต่พ่อพระเอกเนี่ยสิ คือนิสัยแบบเกินอะ คือด้วยความไม่อยากให้เมียโดดเด่นกว่าตัวเอง ก็เลยทำทั้งหมดนี่หรอ แต่จริงๆดูจากสิ่งที่เค้ากระทำตอนหลังกับซ่งโม่ ก็ดูแบบมีนิสัยแบบนั้นจริงๆ อะไรก็ได้ที่ทำให้ซ่งโม่ล่มจมได้ ก็ทำหมด ทั้งที่เรื่องส่วนใหญ่ไม่ได้ส่งผลดีกับตัวเองแต่ส่งผลเสียด้วยซ้ำแต่ก็ทำเพื่อความสะใจ คือฮูหยินเจี่ยงต้องหูตามืดบอดมากที่แต่งงานกับไอ้นี่
ตอนท้ายเรารู้สึกว่าสมกับเป็นงานจือจือคือรู้สึกเหมือนตัดนิดนึง แบบน่าจะได้อีกนิดนึงนะ แต่ก็จบแล้วซะอย่างนั้น แต่รวมๆก็ถือว่าสนุกมากค่ะ เราว่าสนุกแล้วก็อ่านง่ายกว่างานจือจือหลายๆเรื่อง มีเรื่องในบ้าน มีรายละเอียดเยอะก็จริงแต่เนื้อหาถือว่าดำเนินเรื่องเร็ว แล้วก็ให้เราเห็นเนื้อหาฝั่งซ่งโม่เยอะด้วย เราไม่ได้แบบอยู่แค่ pov นางเอก แต่ถ้าให้เลือกระหว่างซ่งโม่กับน้าฉือ เราเลือกน้าฉือ 55555555555555555555555555
#MarinaBookBlog
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in