"ยะ..หยุด หยุดเดี๋ยวนี้ชะ..ชางกยุน!" 'จูฮอน' ตะโกนผ่านวิธีกระซิบเพื่อหยุดการกระทำบ้าๆที่เลขาส่วนตัวของเขาตอนนี้กำลังทำอยู่

"เงียบๆเถอะพี่จูฮอน" คนตัวเล็กที่นั่งระหว่างขาแข็งแกร่งทำปากยู่ สองเข่ากำลังเสียดสีกับพื้นพรมในห้องทำงานส่วนตัวของพี่จูฮอน พี่ของเพื่อนสนิทที่ชางกยุนแอบชอบมาตั้งแต่เรียนมอปลาย และจูฮอนก็รับรู้มาตลอด พอชางกยุนเรียนจบก็มาสมัครงานที่บริษัทจูฮอนทันที และด้วยความสามารถของชางกยุนที่ไม่สามารถปล่อยให้บริษัทอื่นได้ จูฮอนจึงรับเข้ามาทำงานอย่างว่าง่าย และพ่วงด้วยตำแหน่งเลขา 'ส่วนตัว' 

"ถ้าไม่หยุดพี่จะไล่เราออก!" ไล่ออกอีกแล้ว อีจูฮอนเนี่ย ไม่เห็นน่ากลัวเหมือนที่คนอื่นพูดกันเลยนะ

"เราฟังคำนี้เบื่อแล้ว" ชางกยุนพูดเสียงยานคราง

"โอ๊ย!! หยุด!!" เหงื่อเม็ดน้อยกำลังไหลผ่านขมับของคนที่นั่งบนเก้าอี้ราคาแพง และคนตัวเล็กก็จิตใจดีพอที่จะช่วยเช็ดมัน ด้วยปลายลิ้น..

"นอกจากพี่จะปากแข็งแล้วยังชอบโกหกอีกหรอ"

"..."

"เด็กเลี้ยงแกะ" 

อยากให้หยุดแต่ก็ไม่เห็นทำอะไรเลยนอกจากนั่งเหงื่อแตกพลั่ก...

ชางกยุนกำแกนกายหนาไว้ในมือ บีบนวดจนมันแข็งขืนสู้มือเล็ก จูฮอนปากแข็ง อยากให้เขาหยุดทั้งๆที่เขาก็อยากขนาดนี้ได้ยังไงกัน

เมื่อเล่นจนพอใจ ชางกยุนก็ผละมือออก จูฮอนถอนหายใจออกยาวและกำลังจะรูดซิบกลับ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเจ้าตัวน้อยที่เพิ่งผละออกไป ขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิมแถมยังส่งปลายลิ้นสีหวานมาสัมผัสปลายของเขาอีก

ให้ตายเถอะทำไมชางกยุนดื้อแบบนี้

"พี่จูฮอนมองเราแบบนั้นทำไม" ชางกยุนกลายร่างเป็นแมวน้อยช้อนตาถามเสียงหวาน

จูฮอนกำลังจะบ้า.. ในขณะที่น้องชายของเขากำลังเข้าไปในโพลงปากของเด็กดื้อ ภายในปากชางกยุนมันอุ่น.. และรู้สึกดีจนไม่อยากให้ชางกยุนปล่อยมันออกมา

"พี่อยากจะตีเราน่ะสิ ใครสอนให้ทำแบบนี้ อื้อ!" จูฮอนเสียงหลงในตอนท้าย พอชางกยุนได้ยินว่าพี่จูฮอนจะตีก็ลงโทษด้วยการดูดเม้มปลายไปหนึ่งที

"ยังอยากตีเราอยู่ไหม" 

ยังไม่ทันที่จูฮอนได้ตอบ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น จูฮอนทำท่าเลิ่กลั่ก ต่างจากชางกยุนที่กำลังหัวเราะเสียงใส

"ชู่ววว ถอยไปก่อนเลยเราน่ะ" จูฮอนก้มหน้ามาพูดกับแมวน้อยที่กำลังเลียแกนกายของเขาเหมือนกำลังได้กินไอศครีมรสโปรด ค่อยๆละเมียดละไมแผ่วเบาคลายกับว่ากลัวมันจะหมด

"เราไม่ถอย คิก.." จูฮอนมองหน้าคนตัวเล็กที่กำลังยิ้มหัวเราะเล็กๆจนแก้มบุ๋มไปทั้งสองข้าง

"ไม่ถอยก็อย่าแกล้งพี่ละกัน" เอางี้แล้วกัน จูฮอนไม่มีทางเลือก ชางกยุนดื้อเกินจูฮอนจะรับไหวแล้ว ถ้าเจ้าตัวบอกไม่แบบนี้ก็แสดงว่าไม่ถอยจริงๆนั่นแหละ ขืนให้คนที่มาเคาะประตูเข้ามาช้ากว่านี้จะโดนสงสัยเอา

"อื้อเราไม่แกล้ง :)" 

จูฮอนเลื่อนตัวเข้าไปชิดกับโต๊ะมากขึ้น หมายถึงชางกยุนก็ต้องเข้าไปหลบอยู่ใต้โต๊ะทำงานทึบๆนั่นเหมือนกัน

"เข้ามา"

"มีเอกสารมาให้เซ็นค่ะบอส.. บอสไม่สบายรึเปล่าคะ" ดาซมเลขาส่วนตัวอีกคนเข้ามาวางเอกสารบนโต๊ะ และถามอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าเจ้านายของเธอกำลังเหงื่อแตกและดูเกร็งๆไปในทีเดียวกัน

"อืม ขอบใจ ออกไปได้แล้ว" จูฮอนปรับเสียงให้ดูปกติที่สุด ทั้งๆที่ตอนนี้เขากำลังจะไม่ไหว..

ใช่.. ชางกยุนดื้อจริงๆแหละ ปากก็บอกว่าจะไม่แกล้ง แต่ดูตอนนี้สิ ทั้งดูด ทั้งรูด ทั้งเม้ม..

"บอสไม่เป็นอะไรแน่นะคะ ให้ดาเอายาให้ไหม บอสดูเหนื่อยๆ.." เลขาส่วนตัวพยายามเข้ามาใกล้มากขึ้น และอาจจะเห็นว่ามีใครบางคนกำลังซ่อนอยู่ใต้โต๊ะทำงานของเขา

"ไม่เป็นไร ออกไปได้แล้ว"

"แน่นะคะ"

"อืม ยะ..อย่าเข้ามาใกล้ฉัน" 

"ก็ได้ค่ะ แต่ถ้าบอสรู้สึกไม่สบายหรืออยากไปโรงบาลอะไรเรียกดาทันทีเลยนะคะ" ความหวังดีของเลขาคนสวยคนนี้เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจอยู่เสมอ แต่ตอนนี้เขาไม่ได้ป่วยซะหน่อย เขาไม่ได้อยากไปโรงบาลด้วย เขาอยากไปที่เตียงมากกว่า

เมื่อเลขาเดินออกไป จูฮอนก็เลื่อนตัวให้คนตัวเล็กออกมา

"เด็กดื้อ อะอื้อ!!" พอได้ยินอย่างั้นชางกยุนก็ยิ่งทำหนักเข้าไปอีก

ชางกยุนไม่ฟัง ส่งแกนกายเข้าและออกเป็นจังหวะ ไล้เลียวนส่วนหัวไปมา และทำแบบนั้นซ้ำๆ ปากชางกยุนเล็กเกินไป เล็กจนเห็นว่าน้องของจูฮอนกำลังอยู่ส่วนไหนในโพลงปาก บางทีก็ดันข้างแก้มจนแก้มเจ้าตัวป่องออกมาเหมือนเด็ก

แต่การกระทำนี้มันไม่เด็ก..

"จะเสร็จแล้วหรอพี่จูฮอน" ชางกยุนหยุดชะงักเมื่อรู้ว่าจูฮอนกำลังจะถึงฝั่ง

"ชางกยุน อย่าแกล้งพี่" คนข้างบนมองคนข้างล่างอย่างเหนื่อยอ่อน เขาเหนื่อยเหลือเกินกับความขี้ดื้อของเด็กน้อย

"พี่จูฮอนชอบบอกว่าเราดื้อ" ชางกยุนไม่ได้ไม่ชอบให้จูฮอนเรียกแบบนั้น แต่ชางกยุนชอบให้เรียกแบบอื่นมากกว่า อย่างเช่น..

"พูดอีกรอบ พี่จูฮอน" 

ชางกยุนยิ้มรับพอใจและสานต่อจนน้ำสีขาวขุ่นมันพุ่งออกมาเลอะปากและใบหน้าเล็ก

ชางกยุนมุ่ยหน้างอแง พี่จูฮอนทำชางกยุนเลอะ

จูฮอนใจเต้นรัว ใบหน้าบึ้งแบบนั้นแถมยังมีคราบร่องรอยของเขาเลอะอยู่แถวๆมุมปากอีก มันน่ารักเกินไป

ชางกยุนน่ารักเกินไป..

"ไม่งอแงสิครับ พี่จะเช็ดให้เด็กดีเอง" ว่าจบก็กอบกุมใบหน้าเล็กด้วยมือหนา ส่งปลายลิ้นไปทำความสะอาดสิ่งที่ตัวเองทำไว้ ไล้ปลายลิ้นไปตรงขอบปากล่าง และขยับขึ้นมาจูบซับปากเล็กที่หวานช่ำ

END

ส่งฟีดแบ็ค ติ&ชม ได้ที่ #บันทึกจูเอ็ม ในทวิตค่ะ