Quick review - เซ็ตติ้งของเรื่องเกี่ยวกับโลกธุรกิจการเงิน การลงทุนและเทคโนโลยี AI หรือปัญญาประดิษฐ์กับความรักของพระเอกนายเอกที่กลับมาเริ่มต้นกันใหม่ นายเอกเป็นอัจฉริยะที่มีภูมิหลังทางครอบครัวที่ยิ่งใหญ่ ไม่เหมือนใครและน่าสงสาร พระเอกเป็นนักธุรกิจ+นักการเงิน+นักลงทุนที่เก่งกาจ มีความเป็นมาไม่ธรรมดาและสุดแสนจะเคร่งครัด เรื่องราวความสัมพันธ์ของพระนายเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนยังเป็นเด็ก จนโตขึ้นแปรเปลี่ยนเป็นความรัก ก่อนจะหยุดชะงักลงและเริ่มต้นใหม่อีกครั้งท่ามกลางอุปสรรคของการทำงาน แนวทางการดำเนินเรื่องจะเป็นปัจจุบันตัดสลับไปในอดีตผ่านการเล่าย้อนความทรงจำของนายเอก ใช้ปัจจุบันสะท้อนอดีต อดีตสะท้อนปัจจุบัน คาแรคเตอร์ตัวละครแต่ละคนมีความเด่นชัด เส้นเรื่องความรักบาลานซ์ไปกับเรื่องราวของโลกธุรกิจได้อย่างลงตัว NC มีแบบเปิดเผยถึงใจ จบอย่างมีความสุข 

อารมณ์ส่วนตัว - เรื่องนี้ขอยกขึ้นหิ้งอีกเรื่อง อ่านมาสองรอบแล้วก็ยังไม่เบื่อเลยและคิดว่าคงสามารถหยิบมาอ่านได้เรื่อยๆ เมื่อคิดถึง ส่วนตัวคือชอบมากๆ ประเด็นที่ชอบมีหลายอย่าง อย่างแรกคือเซ็ตติ้งของเรื่องที่ใช้โลกธุรกิจการเงินการลงทุนที่เอามาเป็นฉากหลัง "อ.เฟยเทียนเย่เสียง" ดึงจุดเด่นของโลกนี้มาใช้ได้ดีจริงๆ ซ้ำยังผนวกเข้ากับเทคโนโลยี AI ได้แบบกลมกล่อม เข้าถึงและเหมือนจริงเป็นอย่างมาก เรื่องนี้เลยค่อนข้างโดดเด่นและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว นอกจากนี้ ยังชอบในส่วนของคาแรคเตอร์ตัวละคร "เหวินเทียนเหอ" นายเอกของเรื่องเป็นอัจฉริยะด้านเทคโนโลยี ดูจากลักษณะนิสัยพื้นฐานแต่เดิมแล้ว อาจระบุได้ว่านายเอกเป็นคนหม่นๆ อึมครึม ถือตัว ดื้อดึงและแสดงออกไม่เก่ง อย่างไรก็ตาม อย่าให้นายเอกรู้สึกเจ้าคิดเจ้าแค้นหรือโมโหขึ้นมาก็พอ เพราะเสี่ยวเทียนของเราจะกลายเป็นคนที่สามารถทำให้คนเข็ดขยาดและนอนฝันร้ายไปได้อีกหลายวัน พูดได้ว่า ลึกๆ แล้วนายเอกเป็นคนที่อารมณ์ไม่คงที่คนหนึ่ง ซึ่งอาจเกิดจากความเป็นอัจฉริยะในตัวเองและสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวตั้งแต่เด็กๆ เขาเป็นคนเก็บกดและน่าสงสาร โชคดีมากที่มีพระเอก "กวนเยวี่ย" คอยอยู่เคียงข้าง เขาเป็นบุคคลผู้ซึ่งหนักแน่น มั่นคงและเคร่งครัดดั่งหินผา คอยมาเป็นเสาหลักให้นายเอกได้พักพิง กวนเยวี่ยนั้นโตกว่าเหวินเทียนเหอ แต่เพราะทั้งคู่รู้จักกันตั้งแต่เด็ก ดังนั้นความแตกต่างของลักษณะนิสัย (รวมถึงบรรทัดฐานของครอบครัว) ของทั้งสองคนก็ทำให้เกิดปัญหาระหว่างกันขึ้นจนได้ ความรักของคนทั้งคู่เลยต้องหยุดชะงัก และกลับมารีเทิร์นใหม่อีกครั้งหลังจากที่ผ่านอะไรๆ กันมามากขึ้น กวนเยวี่ยสมควรขึ้นแท่นเป็นพระเอกคลั่งรัก ซึ่งความคลั่งรักตามสไตล์ของอ.เฟยเทียนเย่เสียงคือ พร้อมที่จะมอบโลกทั้งใบให้คุณคนเดียว ความเป็นพระเอกของอ.เฟยเทียนฯ ในตัวกวนเยวี่ยนี้เต็มสิบไม่มีหัก ดีไม่ดีบางบทบางฉากอยากจะเพิ่มคะแนนพิเศษให้เลยด้วยซ้ำ นายเอกเทียนเหอของเราถือว่าเป็นคนที่โชคดีมากๆ ที่ได้มาเจอกวนเยวี่ย อีกตัวละครหนึ่งที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยคือ "โพรมีธีอุส" AI อัจฉริยะของเรา ขอชูป้ายตรงนี้เลยว่า นี่คือ ตัวละครที่สำคัญมากตัวหนึ่งไม่ใช่แค่โปรแกรม แม้ว่าโพรมีธีอุสคือเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ที่ถูกคน (ในเรื่อง) พัฒนาขึ้นมา แต่พอถ่ายทอดผ่านนิยายออกมาแล้ว โพรมีธีอุสคือบุคคลคนหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย เขามีตัวตน มีเอกลักษณ์ มีความคิด มีความซุกซนและมีความน่ารักในแบบของตัวเอง อ่านไปอ่านมายังรู้สึกเฝ้าฝันเลยว่า อนาคตมนุษย์เราจะสามารถพัฒนา AI ให้มีลักษณะใกล้เคียงกับโพรมีธีอุสได้มากน้อยแค่ไหน นอกจากตัวละครหลักทั้งสามแล้ว ยังมีตัวละครคู่รองอีกคู่หนึ่งที่ทำให้นิยายเรื่องนี้บันเทิงเป็นอย่างมาก น้ำหนักของคู่รองนี้แม้จะได้ไม่เท่าคู่หลัก แต่บอกได้เลยว่าอ.เฟยเทียนฯ ไม่ได้ให้น้ำหมึกกับคู่นี้น้อยเลย ทว่าในส่วนนี้ไม่ขอพูดเยอะเพราะคู่นี้มีอะไรให้รีวิวเยอะมาก แต่เขียนรีวิวมาถึงตรงนี้ก็ค่อนข้างยาวแล้ว แต่ยังไม่ขอจบกับเรื่องนี้แค่นี้ ขอต่อความชอบอีกอย่างหนึ่งก่อน นั่นก็คือ ความไม่ธรรมดาไปซะทุกเรื่องของเรื่องนี้ เรื่องนี้ตัวละครมีไลฟ์สไตล์ที่เกินจะจินตนาการจริงๆ อ่านไปอ่านมาแล้วรู้สึกเหมือนกำลังอ่านอนิเมะเรื่องหนึ่งเลย ขออนุญาตยกตัวอย่างให้เห็นภาพ เช่น "ไม่อยากรอคิวร้านบะหมี่ตอนพักเที่ยงใช่ไหม >> ได้ ก็ซื้อร้านบะหมี่ไปเลยสิ" หรือ "เกิดมาไม่เคยนั่งเครื่องบินชั้นธุรกิจเลย >> อือ ก็เพราะเคยนั่งแต่เครื่องบินส่วนตัว" เป็นต้น ....ใช่ เรื่องนี้ตัวละครหลักทุกตัว (ยกเว้นโพรมีธีอุส) รวยมหาศาลทุกคน รวยสุดๆ รวยชนิดที่ว่าเทรดกันวันหนึ่งสามารถบังคับราคาตลาดทั้งโลกได้ อ่านแล้วตลกมากและสุดยอดมากด้วย ความชอบอย่างสุดท้ายที่จะพูดถึงสั้นๆ ก็คือ ชอบความฉลาดในทุกๆ บทสนทนาของตัวละคร

พึงคำนึง - เรื่องนี้มีฉากหลังเป็นโลกธุรกิจการเงินการลงทุนและเทคโนโลยี AI ดังนั้นบางจุดของเรื่องอาจแฝงไว้ด้วยความเฉพาะเจาะจงของกิจกรรมที่เกิดขึ้นในโลกเหล่านั้น เช่น คำศัพท์เฉพาะเรื่องการลงทุน คำศัพท์การเทรด คำศัพท์สายเทค สายโปรแกรมเมอร์ ทำให้บางคนที่ไม่คุ้นชินต้องคอยนั่งมองคำอธิบายด้านล่าง หรืออาจต้องไปหาความหมายเพิ่มเติมเพื่อที่จะได้เข้าใจมากขึ้น อรรถรสของเรื่องก็อาจจะลดลงไปบ้างแลกกับความซับซ้อนที่เข้ามาเพื่อทำให้เรื่องราวดูสมจริง นอกจากนี้ เนื้อเรื่องมีลักษณะตัดสลับไปมาระหว่างปัจจุบันกับอดีต บางคนที่ไม่ชอบการร้อยเรียงเรื่องราวแบบนี้ก็อาจจะเกิดเป็นความรู้สึกขัดใจ ตรงจุดนี้ไม่ได้จะระบุว่ามันเป็นปัญหา แต่เพียงชี้ให้เห็นเพื่อประกอบการประเมินกับรสนิยมการอ่านของแต่ละบุคคลเท่านั้น ในส่วนของรอยต่อระหว่างการตัดสลับ ส่วนตัวมองว่าเห็นได้ชัดเจน ไม่สับสนและไม่ได้ทำให้อ่านเรื่องแล้วสะดุดแต่อย่างใด