เมื่อวาน ตอนเข้าห้องผ่าตัดไฝที่คอ คุณหมอชาย อายุน่าจะไม่ถึง 30 น้ำเสียงอ่อนโยน ให้เรานอนบนเตียงคนไข้ เตรียมพร้อมจะฉีดยาชาให้

หมอ : คนไข้จะผ่าเม็ดไหนครับ
เรา : เม็ดนี้ค่ะ แล้วเราก็ชี้ไปที่คอ
หมอ : อึ่มมีหลายเม็ดนะครับ
เรา : อึ่ม พี่ก็มองไม่เห็นอ่ะค่ะ ?

ว่าแล้วคุณหมอก็แก้ไขปัญหา เอากระจกส่องหน้า มาส่องที่คอให้ คราวนี้เราชี้ชัดเลยจร้า

หมอ : หมอเริ่มฉีดยาชาแล้วนะ เจ็บนิดเดียวนะครับ

เรา ก็ภาวนาไป ..
ปกติเราค่อนข้างกลัวการเจาะเลือด การผ่าตัด..
แต่หลังๆมานี้ เรามีตัวช่วย เราจะภาวนา ..
พุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ
สังฆังสรณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สรณังคัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สรณังคัจฉามื
ทุติยัมปิ สังฆัง สรณังคัจฉามิ

ตติยัมปิ พุทธัง สรณังคัจฉามิ
ตติยัมปิ ธัมมัง สรณังคัจฉามิ
ตติยัมปิ สังฆัง สรณังคัจฉามิ

ภาวนาหลายๆรอบไปเรื่อย จะไม่มีความกังวลใดๆเลย
.
.
หมอทดสอบว่าฉีดยาชา แล้วเรารู้สึกเจ็บไหม โดยจี้ไปแต่ละจุด..เราบอกไม่เจ็บ

หมอก็เริ่มผ่าไฝ คุยกับ พยาบาลไปด้วย บรรยากาศเป็นกันเอง ..

หมอ : คนไข้นอนนิ่งมากเลยครับ หายใจได้นะครับ
เรา : หายใจอยู่ค่ะ พี่ภาวนาไป..เลยดูนิ่งๆค่ะ ?
หมอ : โอ้ .. ดีเลยครับ
.
.
ผ่านไปแป๊บเดียว
หมอ : เสร็จแล้วนะครับ
เรา : คุณหมอมือเบามากเลยค่ะ ไม่เจ็บเลยค่ะ
หมอ : ขอบคุณครับ หมอจ่ายยาฆ่าเชื้อไว้ให้นะครับ
เรา : ขอบคุณค่ะ
.
.
เราชอบพูดให้กำลังใจหมอ ในแต่ละวันงานยุ่งมาก
คำพูดชื่นชมจากคนไข้ คงเป็นกำลังใจสำหรับวันนั้นๆ

เราเอง เพื่อนๆพี่ๆน้องๆก็แสดงความห่วงใย ขอให้หายไวๆ ขอบคุณมากเลยจร้า

?????