“ฉันต้องทำอย่างไรถึงจะได้ทำในแบบของฉัน?“ คำถามนี้งอกขึ้นมาในสมองบ่อยครั้งเมื่อแม่ของฉันบ่นว่า แค่เงินขายหนังสือมันไม่พอ, น่าจะหางานอื่นทำแล้วงานขายหนังสือคืองานเสริมบ้างนะ ฯลฯ และอะไรต่อมิอะไรอีกมากมายที่ออกมาจากปากของแม่ ฉันเป็นคนหนึ่งที่วิ่งตามความฝันตัวเองนั่นคืออยากมีร้านหนังสือเป็นของตัวเอง อยากทำงานท่ามกลางหนังสือมากมาย วันหนึ่งฉันทำได้แล้ว ความฝันของฉันไม่ได้อยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่ฉันกำลังกำความฝันของฉันอยู่ พ่อและแม่ยอมให้ฉันรีโนเวทบ้านให้กลายเป็นร้านหนังสือคนึ่งหนึ่ง ร้านขายของชำของพ่อกับแม่อีกครึ่งหนึ่ง แม่ลงทุนจ่ายค่าจ้างช่างเพื่อมาติดชั้นลอยที่เอาไว้วางหนังสือที่บ้าน ฉันลงทุนติดต่อสำนักพิมพ์ต่างๆเพื่อซื้อหนังสือในราคาต้นทุนและเอามาขายในราคาต่ำกว่าราคาปก 10% นอกจากนี้ยังมีการขายออนไลน์ในไอจีอีก ร้านหนังสือของฉันเป็นไปได้ด้วยดี มีคนซื้อหนังสือออนไลน์ทุกวัน วันละ 3 เล่มบ้าง 7 เล่มบ้าง มากที่สุดที่ฉันเคยขายคือหนังสือพรีออเดอร์จำนวน 18 เล่ม ฉันห่อหนังสือจนเพลียและเข็ดมือไปหมด ถึงอย่างนั้นแม่ของฉันก็ยังคงบอกให้ฉันหางานทำเป็นงานหลัก และให้งานขายหนังสือเป็นงานรอง แม่ของฉันไม่เชื่อในความฝันและทุบตีความฝันนั้นให้พังทะลายลง ฉันรู้สึกเสียใจแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ารายได้จากการขายหนังสือมันไม่พอกินจริงๆ เมื่อได้กำไรมาฉันก็เอาไป.ื้อหนังสือเล่มใหม่ๆเข้าร้านอีกไม่หยุด จนกำไรร่อยหรอเหลือแต่เงินทุนเล็กน้อย ฉันไม่เคยเรียนเศรษฐศาสตร์ ไม่เคยสนใจเรื่องการเงินและการบัญชี ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อได้บิลค่าหนังสือมาแล้วฉันควรทำยังไงกับมันต่อไป ฉันเขียนรายรับรายจ่ายไปได้ซัก 5 วันก็คิดว่านี่มันไร้สาระสิ้นดี เขียนไปแล้วจะช่วยให้เงินมันเหลือได้ยังไงถ้าฉันยังซื้อหนังสือใหม่ๆเข้ามาในร้านอีก