ผู้เขียน: โตมร ศุขปรีชา

สนพ. แซลมอน, พิมพ์ครั้งแรก, มีนาคม 2558

          เล่มนี้รวมความเรียง 13 เรื่องจากความทรงจำในการเดินทางไปยังที่ต่าง ๆ ทั่วโลกของคุณโตมร ผ่านพบผู้คนแปลกหน้า ในสถานที่แปลกใหม่ ท่ามกลางบรรยากาศเหงา ๆ หม่น ๆ ปนโรแมนติก และสเน่ห์ที่ดึงดูดอย่างน่าประหลาดผ่านตัวอักษร

          ที่ผ่านมาเราเคยอ่านงานแปล กับงานเขียนเชิงประวัติศาสตร์ของคุณโตมร ซึ่งเราชอบสไตล์ของเขานะ สำนวนเขาสุภาพ แอบโรแมนติก แต่ในขณะเดียวกันก็ตรงไปตรงมา และสามารถวิพากษ์วิจารณ์ได้ถึงอารมณ์ บางครั้งก็ให้เกิดอาการแสบ ๆ คัน ๆ อยู่บ้าง

          ในโลกที่ไม่ได้เป็นของเรา ไม่ใช่พ็อกเก็ตบุ๊กนำเที่ยวที่คุณจะใช้เป็นแหล่งข้อมูลสำหรับการเดินทาง หรืออาศัยประสบการณ์ในการเดินทางได้ หากแต่เป็นความเรียงที่ถ่ายทอดความทรงจำ ความสุข ความคิดถึง ความเหงา และความประทับใจของชายคนหนึ่งจากความโชคดี (ตามที่เขากล่าว) ที่ได้เดินทางไปเยือนที่ต่าง ๆ หากคุณเป็นนักเดินทางคนหนึ่ง คุณอาจจะหลงใหลและอินไปกับเรื่องราวเหล่านี้ ได้หวนรำลึกถึงใครบางคน ย้อนความทรงจำไปยังที่ที่เคยไป แต่หากไม่ใช่ ก็ไม่แน่ว่าคุณอาจจะได้แรงบันดาลใจในการก้าวออกไปสักครั้ง

          สำหรับเราแม้จะชอบสำนวนภาษา โดยเฉพาะบทที่มีชื่อเดียวกับชื่อเล่ม ในโลกที่ไม่ได้เป็นของเรา ที่ชอบมากที่สุดในบรรดา 13 เรื่อง อ่านแค่ตอนเปิดเรื่องก็ 'เอ้ย แม่งโดนว่ะ' เราชอบบรรยากาศที่มันโหวง ๆ ที่บรรยายออกมา แต่โดยรวมก็ยังไม่นับว่ารวมความเรียงเล่มนี้จะถูกจริตถูกใจเราสักเท่าไร สงสัยคงต้องออกเดินทางสักครั้งเพื่อสัมผัสด้วยตัวเอง...