แต่เมื่อมาที่นี่แล้วมีโอกาสอันดีที่รูมเมทเราชวนไปงานเดินมาราธอนของกรุงโซลประเทศเกาหลีใต้ 

ก็มา! เออ ลองดูสักครั้ง เอ้าเฮ้! ไปลุยกันเลยยย

นี่คือป้ายบอกทาง ส่วนตัวขาวๆฟ้าๆบนป้ายคือตัวมาสคอตประจำงาน จุดเริ่มต้นของงานจัดที่มหาวิทยาลัย Dongguk University รถไฟฟ้าสาย3 นั่งไปยาวๆเลย

งานในปีนี้จัดเป็นครั้งที่14แล้ว จัดสองวันคือ 28และ29 พฤษภาคม จะมาวันเดียวหรือสองวันก็ได้ ค่าลงทะเบียน40$ (แต่เรามาฟรี ได้โควต้ามา) ผู้เข้าร่วมงานก็มีตั้งแต่รุ่นคุณลุงคุณป้า ยันน้องๆหนูๆอายุประมาณ10ขวบ เราบอกตัวเองว่าเราจะแพ้พวกนางไม่ได้๕๕๕ เรายังวัยรุ่นกำลังมีพลัง มีไฟ ต้องสู้นะแก! 

ส่วนเรื่องระยะทาง ขึ้นอยู่กับความถึกของแต่ละบุคคล ถ้าเป็นรอบวันเสาร์ที่28 พค จะมีรอบระยะทางเดียวคือ 8 Km ส่วนวันอาทิตย์จะมีให้เลือกตั้งแต่ 5 Km, 10 Km ,25 Km แล้วแต่ความใจถึงเธอเลย

เราและรูมเมทเลือกระยะทางที่คิดว่าน่าจะไหว คือ10 Km เพราะคิดว่า 5Km สบายไป 

มาแก เรามาลองดูกัน

นี่คือแผนที่ว่าเราจะเดินไปไหนบ้าง เราอ่านไม่ออกเพราะเป็นภาษาเกาหลี๕๕๕ รู้แค่ว่าเดินวนๆไปค่ะ

เส้นเขียวคือ5 Km เส้นแดงคือ10Km เส้นเหลืองคือ 25Km(แทบจะรอบเมือง) สีฟ้าๆนั่นน่าจะเป็นแม่น้ำฮันกัง

เออลืมบอก พอเราลงทะเบียนเสร็จ เขาจะให้เสื้อสีส้มสว่างสดใส (ที่คิดว่าสีสดแบบนี้ เผื่อกันรถชน๕๕๕) ให้แผนที่ ให้แผ่นแปะว่าเราเป็นผู้ร่วมกิจกรรม แบบนี้

และก็มี(เข้าใจว่าเป็น)คู่มือสอนวิธีการเดิน แบบเดินยังไงให้ถูกท่า (คิดว่านะ  เพราะเราแปลไม่ออก)

นี่คือเวทีงาน จะมีลุ้นโชคจับฉลากอะไรอย่างนี้ด้วย แต่เราไม่มีดวงเรื่องพวกนี้ ผ่านค่ะ๕๕๕

มา เริ่มเดินกันเลยดีกว่า จุดสตาร์ทมา (สต๊าฟผู้ชายงานหล่อละเอียดมาก)

เออ เราลืมบอก ก่อนเริ่มเดินเนี่ย เราเข้าใจว่าสิบกิโลไม่โหดร้ายมากหรอกแก 2ชั่วโมงก็เสร็จ เริ่มเดินไปสักพัก เราก็พบว่า ด้วยสภาพบ้านเมืองเกาหลีนั้นเป็นเนินภูเขาและบันไดชัน ที่เราต้องเดินเจอเป็นแบบนี้

ขออภัยที่รูปกลับหัวนะคะ

และนี่คือภาพช๊อตเด็ดกีฬามันส์ที่เรานำมาให้ทุกท่านได้ชม 

ระหว่างทางจะมีเจ้าหน้าที่เดินถือธงส้มนำหน้า ประดุจไกด์ทัวร์ และก็จะมีเจ้าหน้าที่ประจำจุดระหว่างทาง เพื่อคอยอำนวยความสะดวกให้เราค่ะ

เดินเจอนู่นนี่เรื่อยไป เช่น คลองชอนเกชอน และอื่นๆ

10Km เดินมาทางนี้ค่ะ เดินตามธงส้มมาเลยยยยย

จะเห็นได้ว่าทุกคนไม่ได้ใส่เสื้อส้มนะ แม้จะได้เสื้อทุกคน ฮ่า! ถ้าสมมุติว่าเราเดินตามธงไม่ทันก็ต้องพยายามหาคนที่มีแผ่นกระดาษติดอยู่ข้างหลัง ไม่ก็คนที่ใส่เสื้อส้มสีแสดๆที่กระจุกตัวรวมกับฝูงชนเยอะๆ นั่นแหละใช่เลย๕๕๕

และระหว่างที่เราเดิน เมื่อเราเดินครบ 5Kmก็จะมีเจ้าหน้าที่มาแสตมป์ตราประทับให้1ครั้ง อย่างเราเดิน10 Km ก็ได้ปั้มสองรอบ ส่วนแสตมป์แรกสีแดงคือปั๊มตั้งแต่จุดเริ่มต้น

ตัดภาพมาที่เดินจบครบทุกกระบวนการ เมื่อเราเดินกลับมาถึงเส้นชัยแล้ว เจ้าหน้าที่ก็จะปรบมือต้อนรับขับสู้เราอย่างดี และจะมีเกียรติบัตรที่ระลึกมอบให้ ชื่อคนไทยยาวสามบ้านแปดบ้านมาก๕๕๕ เจ้าหน้าที่ตกใจ นี่ชื่อหรือประโยคบอกเล่าคะ๕๕๕ (ปล.เขาพิมชื่อเราผิดจริงๆต้องเป็น Buranee แต่เป็นบราณีก็ดี มีความคล้ายบราบี้ )

เดินเข้าเส้นชัยก็มีน้ำให้ดื่ม ดีต่อสุขภาพแต่ไม่ดีต่อรสสัมผัส ฮ่า! (ไม่อร่อยอย่าแ๑ก) 

ขอปิดการเดินมาราธอนครั้งนี้ด้วยเข็มกลัดงานที่ระลึก เย้!

เราบ้านพักมาด้วยสภาพแบบร่างแทบมลายหายไป ฮ่าาา

ได้ฟิลลิ่งแบบ /ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาไว้.. .

เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่ดี ที่น่าลอง ท้าทายสมรรถภาพทางด้านร่างกายของตัวเองพอสมควร ไม่คิดว่าตัวเองจะมาไกลขนาดนี้ (หมายถึงเดินได้ไกลขนาดนี้๕๕๕) ถ้ามีอีกแบบนี้จัดอีกเราไปแน่นอน คอนเฟิร์ม!