เธอไล่ฉันไม่พ้นหรอก

นี่ไง ฉันแอบกลับเข้ามาในห้องเธอได้อีกครั้งแล้วนะ กว่าที่เธอจะปรายตาตี่ๆ ของเธอมาสบตากับฉัน เธอคงรับรู้ถึงความพ่ายแพ้แล้ว

แน่นอน ความสัมพันธ์ระหว่างเรานั้นไม่มีคำพูด ทุกความเงียบงันของเธอบอกถึงความรังเกียจที่มีให้ฉัน และนั่นรวมถึงทุกครั้งที่เธอพยายามจับกุมฉันด้วยกระดาษทิชชู่บ้าง ถุงพลาสติกบ้าง เพื่อจะเสือกไสไล่ฉันออกไปให้พ้นจากพื้นที่ของเธอ 

เธอจะรู้บ้างไหมว่าในความละมุนละม่อมของเธอ บางครั้งก็ทำร้ายฉัน ตอนที่เธอพยายามเอาไม้กวาดไล่ต้อนฉันออกจากห้องนั้น รู้มั้ยว่าฉันตื่นกลัวเจือขนาดไหน เจ็บปวดขนาดไหน

จะว่าไปการดำรงอยู่ของเธอนั้นมีค่าต่อฉันมาก เธอเป็นชายผู้สูงศักดิ์ส่วนฉันผู้ด้อยค่า มันเป็นองค์ประกอบที่ไม่ลงตัวจริงด้วยแหละ แต่ก็มีหนังมีละครมากมายที่สร้างขึ้นมาจากพล็อตน้ำเน่าแบบนี้ ฉันมองเห็นความโอบอ้อมอารีของเธอเสมอ แม้ว่าเธอจะไม่ตั้งใจ บางครั้งพวกของฉันก็เพลิดเพลินเกินไปจริงๆ แหละ ก็แหม พอไปเล่าว่าห้องของเธอมีอะไรบ้าง ใครๆ ก็อยากแวะมาเยี่ยม ฉันน่ะรู้ว่าเธอไม่ตั้งใจจะเผื่อแผ่ให้กับฉันและพี่น้องเลย แต่ก็นะ ของบางอย่างบางทีมันก็อดไม่ได้ จริงๆ พวกฉันควรซ่อนตัวให้มิดชิด เราควรจะรู้ว่าไม่ควรโผล่มาให้เธอเห็น ใครจะชอบล่ะเวลามีแมลงสาบมากินอาหารที่ตัวเองตั้งไว้จริงมั้ย แต่เธอไม่รู้หรอกว่า บางทีเค้กกล้วยหอมที่เธอชอบทานนั้น พวกฉันแวะมาชิมๆ ดูแล้ว ก็พอกินได้นะ เธอไม่เห็นพวกฉัน ไม่ได้แปลว่าพวกฉันไม่ได้แตะต้องของๆ เธอซะหน่อย หุหุ

นั่น เธอทำสายตาแปลกๆ อีกละ ฉันรู้หรอกว่าเธอคิดจะกำจัดฉันอีกครั้ง คราวนี้จะเล่นไม้ไหนล่ะพ่อคุณ

แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ฉันรู้ว่าไม่เป็นไร ถ้าเธอไล่ฉันออกไปในวันนี้ ฉันก็รู้รูร่องที่จะกลับเข้ามาได้เนียนๆ

เอาสิ เธอจะทำกับฉันอย่างไรก็ตามแต่ใจเธอ จะผลักไสไล่ส่งฉันไปทางไหน ฉันจะไม่ว่าอะไรสักคำและฉันเห็นแล้ว เธอกำลังทำท่าหยิบหนังสือปกแข็งเล่มเขื่องที่เธออ่านอยู่เป็นประจำ มันคืออะไรเหรอ ฉันอ่านหนังสือไม่ออกหรอกนะ 

แต่ก็ช่างเถอะ มันจะเป็นหนังสืออะไรก็ตามแต่ เรามาเล่นกันดีกว่า ฉันจะทำเป็นไม่สนใจและทำเป็นไม่รู้เรื่องราวอะไร วันนี้ฉันจะเล่นเกมของเธออีกครั้ง ดูซิว่า ใครจะเร็วกว่ากัน

นั่น ฉันเห็นหนังสือของเธอชัดขึ้นแล้ว มันใกล้เข้ามาทุกที ฉันอ่านหนังสือไม่ออกหรอกนะ เท่าทีทันมองเห็นแต่รูปกางเขนที่หน้าปก เงาสีดำของมันกำลังใกล้ตัวฉันเข้ามาเรื่อยๆ

แล้วฉันก็สัมผัสกับหนังสือของเธอ โอ้ว มันหนักจริงๆ ฉันคาดไม่ถึงว่าหนังสือเก่าแก่ของเธอจะหนักถึงเพียงนี้ ครั้งนี้ฉันไม่คิดว่าจะรอดไปได้อีก

ยกให้เธอชนะไปแล้วกันนะ

ลาก่อน

________________

(อ่านตอนก่อนได้ที่ https://minimore.com/b/E4sBa/23)