เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องสั้นนอวอรอรอตอพอลอ
เทพนิยายป่าคอนกรีต: สีแดงในคืนวันวาเลนไทน์
  • เรื่องของเราเกิดขึ้นในคืนวันวาเลนไทน์ ในป่าคอนกรีตที่เรียกว่าย่านสยามแสควร์

    กว่าชั่วโมงที่เธอนั่งสังเกตการณ์อยู่เงียบๆ คนเดียวในร้านกาแฟขื่อดังข้างถนน ไม่มีใครเลยที่เดินมาคนเดียวหรือมาด้วยกันมาเป็นกลุ่ม ผู้คนหลากหลายช่วงอายุล้วนเดินมาเป็นคู่ๆ

    เธอคิดถึงเหตุการณ์เมื่อเช้าที่ผ่านมา เธอและเขาน่าจะเป็นอีกหนึ่งคู่ที่เดินจับมือกันไปเข้าร้านอาหาร เลือกซื้อของหรือดูหนัง แต่ตอนนี้ภาพที่เธอจินตนาการไว้มันพังยับเยินไปแล้ว ด้วยมือของเธอและเขาเองที่ต่างยื้อแย่งภาพนี้จนฉีกขาด

    หญิงสาวก้าวออกจากร้าน ปะทะเข้ากับอากาศอบอ้าวจนต้องถอดเสื้อฮู้ดออก เผยให้เห็นผมยาวประบ่าที่ย้อมสีแดงเพลิงเอาไว้ เธอกำลังรู้สึกหลงทาง เธอไม่เข้าใจว่ามันเป็นไปได้อย่างไร เส้นทางแถวนี้ปกติต่อให้หลับตาเดินเธอยังไม่เคยหลง ร้านรวงมากมายที่เธอเคยเดินเข้าออกกับเขาในรอบหลายเดือนที่คบหากันแลดูจืดชืดไม่มีความหมายอะไรอีกต่อไป

    เธอไม่เข้าใจอะไรเลย

    หญิงสาวผมสีแดงจำไม่ได้ว่าเธอเดินอยู่นานแค่ไหน จนเสียงเพลงเศร้าจากบาร์ข้างถนนและความกระหายน้ำเรียกให้เธอเข้าไปนั่งพัก

    แขกที่มานั่งกินดื่มที่ร้านนี้ก็มาเป็นคู่ๆ เหมือนกัน เธอสังเกตว่าทุกโต๊ะที่ร้านจัดไว้สำหรับสี่คนมีเก้าอี้ว่างสองที่ทุกโต๊ะ

    ยกเว้นผู้ชายคนนั้น

    เขานั่งจิบเหล้าอยู่เงียบๆ คนเดียว เธอรู้สึกว่าเขามองเธอผ่านเลนส์สีเข้มคู่นั้นอยู่เหมือนกัน

    แขกท่ีเข้าร้านคนเดียวทั้งสองคนคนแลกเปลี่ยนรอยยิ้มให้กัน ก่อนที่เขาจะเดินมาที่โต๊ะของเธอและถือวิสาสะนั่งลงตรงข้าม 

    หญิงสาวรู้สึกว่าเขามีเสน่ห์บางอย่างน่าสนใจ แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะดอกกุหลาบสีแดงที่เขายืนมาให้ หรือความอ่อนไหวในคืนวันแห่งความรัก หรือแว่นเรย์แบนสีดำและหนวดเคราหรอมแหรมรอบริมฝีปากที่ใหญ่หนาจนน่าคว้ามีดโกนและอาฟเตอร์เชฟครีมมาจัดการให้แล้วๆ ไป  หรือมันอาจเพราะเธอแค่รู้สึกต้องการใครสักคนมาชดเชยสิ่งที่หายไป

    แต่หลังจากบทสนทนาเพียงชั่วครู่ ประกอบกับคราฟท์เบียร์ขวดสีดำอีกสามสี่ขวด ยาเม็ดกลมๆ สีขาวที่เขายื่นมาให้ลอง กำแพงของเธอจึงคลายลง เธอไม่รู้สึกหลงทางอีกแล้ว เธอรู้แล้วว่าคืนนี้ตนเองต้องการอะไร และไม่ว่าใครก็ตามที่พร้อมจะหยิบยื่นมันให้เธอ เธอก็จะมอบมันให้เขาเช่นกัน นี่เป็นความคิดของเธอตอนที่เธอเดินตามเขาไปหลังร้าน เขายืนยันว่าตรอกมืดๆ นั้นปลอดคน

    หญิงสาวในเสื้อแดง บดจูบตอบเขาอย่างโหยหา มือของเธอโอบเขาไว้ราวกับกลัวว่าร่างเขาจะมีปีกบินหายไป ระหว่างที่มือของเขาแกะกระดุมเสื้อเม็ดบนของเธอ

    เธออ่อนระทวยไปกับรอยจูบของเขา ปากของเขาเลื่อนออกจากปากของเธอไปขบติ่งหูเบาๆ และเลื่อนต่อไปจนถึงลำคอขาวๆ ของหญิงสาวผมสีแดง

    และเมื่อเขี้ยวของเขาขบลงไป ทุกอย่างก็จบสิ้นลง

    ชายหนุ่มหยิบผ้าผืนเล็กๆ ออกมาเช็ดแว่นกันแดดจนสะอาด และใส่กลับเข้าไป ก่อนจะแปลงร่างเป็นค้างคาวบินออกไป

    ตรอกมืดๆ นั้นปลอดคน

    ไม่มีเลือดแม้แต่หยดเดียว

    ศพของหญิงสาวผมสีแดง ก็ไม่เหลือเลือดแม้แต่หยดเดียวเช่นกัน

    _______________
    image cr: deviant art (user: vaakash) https://vaakash.deviantart.com/art/Red-blood-splat-162122592
     

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Piti Pui (@pitipui)
ผ่าม... !!!