โชคดีที่คราวนี้เป็นหนังดราม่าวัยแรกรุ่น ไม่มีพิษภัยอะไร พล็อตง่ายๆ เลย เด็กชายเผลอหยิบเอาสมุดการบ้านเพื่อนมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เด็กน้อยต้องเดินทางข้ามเมืองเพื่อเอาสมุดไปคืนให้ได้ พล็อตแบบนี้ถ้าฮอลลีวูดทำคงกลายเป็นหนังระทึกขวัญไปแล้ว

หนังเรียบง่ายมาก ไม่มี subplot ไม่มีอะไรเลยนอกจากพล็อตที่ว่าไป เป็นหนังแบบ plot-driven เพียวๆ เล่าเรื่องแบบ slow-paced แต่ชวนให้ติดตามอย่างมากว่าสุดท้ายภารกิจจะสำเร็จมั้ย แอบได้กลิ่นหนัง Guy Ritchie เล็กๆ ชอบหยอดนู่นหยอดนี่มาให้ลุ้นตลอด (ฉากตาแก่ตอนท้ายเรื่องนี่สุดๆ เลย)

สิ่งที่ประทับใจมากก็คือการนำเสนอความไร้เดียงสาของเด็กที่ดั้นด้นหาทางเอาสมุดไปคืนเพื่อนได้อย่างน่าเอ็นดู ไปจนถึงการสอดแทรกค่านิยมของชาวอิหร่านในชนบทได้น่าสนใจและชวนคิดทีเดียว อีกอย่างคือ dialogue ในหนังจู่ๆ ก็ตลกขึ้นมาจนไม่น่าอภัย เสียมู้ดหนังมาก แต่ชอบ 55555

ไม่ค่อยมีอะไรให้พูดถึงมาก แต่เห็นได้ชัดว่าสมัยนี้หนังแบบนี้หายากแล้ว ยิ่งผู้กำกับ Kiarostami ก็เสียชีวิตไปตั้งแต่ปี 2016 แล้วด้วย (R.I.P. ครับผม) จึงรู้สึกว่าการได้ดูเรื่องนี้เป็นอะไรที่พิเศษมาก ใครอยากดูเชิญได้ที่ mubi เลยครับ แนะนำมากๆ อาจจะต้องใช้ความอดทนหน่อย (เพราะหนังเล่าช้ามาก) แต่สำหรับผมถือเป็นประสบการณ์ดูหนังที่เยี่ยมที่สุดครั้งนึงเลย

ขอบคุณทุกๆ คนที่เข้ามาอ่านครับ ^^