8 มิถุนายน 2564 

          พักหายใจหายคอจากงานชิ้นแรกได้ไม่นานงานชิ้นที่สองก็ตามมา พี่ไนซ์ได้มอบหมายงานชิ้นถัดมาหลังจากออกแบบโปสเตอร์กิจกรรมการศึกษาแก่พวกฉันนั่นก็คือ การออกแบบโปสการ์ดหอศิลปเพื่อวางขายที่ bacc shop ฟังดูแล้วอาจมองว่าไม่ยากเท่าไหร่แต่พอลงมือจริง ๆ ก็ใช้เวลาในการทำนานอยู่พอสมควร ซึ่งวันหยุดที่ผ่านมาฉันง่วนอยู่แต่กับการปรับแก้โปสเตอร์กิจกรรมการศึกษาจึงยังไม่ได้ออกแบบโปสการ์ดหากเพียงได้แค่ลงมือร่างไว้คราว ๆ เท่านั้นชิ้นงานจึงยังไม่เสร็จสมบูรณ์

          วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องเข้าไปยังหอศิลปอีกครั้งหากนับจำนวนก็เป็นครั้งที่สองเห็นจะได้เนื่องจากในทุก ๆ วันอังคารอย่างที่เคยได้กล่าวไปว่าเป็นวันที่ฉันต้องเข้าออฟฟิศ เมื่อไปถึงพี่ไนซ์ก็ขอดูงานที่ทำและให้ออกแบบเพิ่มเป็นคนละ 2-3 ลาย ฉัน แพรว และพิมจึงนั่งทำงานกันต่อ แน่นอนว่าเวลาหลังจากนั้นงานไม่ค่อยเดินเท่าที่ควรเพราะฉันรู้สึกตันและคิดไม่ออกราวกับมีคนมาปิดสวิตช์โหมดความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการไปเสียอย่างนั้น แต่แล้วเบื้องบนหรืออะไรสักอย่างอาจจะเห็นใจไม่อยากให้ฉันและเพื่อนต้องนั่งเป็นซังกะตายปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างเสียเปล่า จู่ ๆ ก็มีพี่คนหนึ่งเรียกให้พวกฉันไปช่วยงานที่ชั้น 9 ในช่วงบ่ายของวัน.. 

          เป็นโชคดีของฉันที่มาฝึกงานช่วงที่มีการจัดนิทรรศการพอดีจึงได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งที่ได้ช่วยงานนิทรรศการ เมื่อไปถึงพี่รันซึ่งอยู่ฝ่ายโสตได้แบ่งหน้าที่และให้เลือกทำว่าใครจะทำอะไรโดยมีอยู่สองหน้าที่ด้วยกันคือ 'คีย์ข้อมูลลงคอม' กับ 'ยกของ' แน่นอนว่าคนอย่างฉันเลือกใช้แรงงาน (ฮา) เพราะต้องการพักสายตาและออกห่างจากหน้าจอคอมชั่วขณะ ซึ่งหน้าที่ที่ฉันทำก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการยกผลงานเพื่อนำไปถ่ายแต่ฉันกลับแอบรู้สึกพิเศษเล็ก ๆ ในใจเพราะจะได้เห็นผลงานของศิลปินหลายท่านที่จะนำมาจัดแสดงในนิทรรศการ people to people ‘ก่อน’ ใครน่ะสิ 

          หลังจากแบ่งหน้าที่กันจึงได้ข้อสรุปว่า พิมจะเป็นคนคีย์ข้อมูลผลงานแต่ละชิ้นลงคอม ส่วนฉันและแพรวเป็นฝ่ายยกผลงานชิ้นต่าง ๆ ไปถ่ายเพื่อใช้ในการโปรโมทลงช่องทางออนไลน์ ณ ฉากที่เซ็ตไว้ ผลงานภายในนิทรรศการมีความหลากหลายมากไม่ว่าจะเป็นภาพวาด จาน สารส้ม หน้ากาก ไข่ทองเหลือง หรือแม้กระทั่งรองเท้าที่นำมาทำเป็นภาพ และอีกมากมายหลากหลายอย่าง ซึ่งผลงานแต่ละชิ้นล้วนมีคุณค่าและมูลค่าจึงจำเป็นต้องสวมถุงมือก่อนหยิบจับผลงานเพื่อไม่ให้เกิดความเสียหาย อีกทั้งหลาย ๆ ชิ้นมีราคาตั้งแต่หลักพันไปถึงหลักแสนจึงทำให้ตอนทำงานฉันแอบเกร็งอยู่ไม่น้อยแต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี

ภาพบรรยากาศภายในนิทรรศการก่อนจัดแสดง

          แม้จะเป็นเพียงครึ่งวันที่ได้มาช่วยงานนิทรรศการแต่ก็นับว่าเป็นวันดี ๆ อีกหนึ่งวัน และถึงจะเป็นแค่ส่วนเล็ก ๆ ในทำอย่างแค่การช่วยยกของเท่านั้นแต่ฉันกลับมีความสุขเนื่องจากได้เสพงานศิลป์ไปพร้อม ๆ กันกับการทำงาน