เกมนี้เป็นเกมจีบหนุ่มที่ไม่ได้มีฉากหลังอยู่บนโลกแห่งความจริง กล่าวคือเป็นโลกแฟนตาซีที่มีเวทมนตร์ผสมปนเปด้วย และแม้อาคารบ้านเรือนรวมไปถึงชื่อของตัวละครจะค่อนไปทางฝั่งยุโรป แต่ก็ยังมีวัฒนธรรมตะวันออกบางส่วนผสมปนเปอยู่บ้างในที่ต่างๆ รวมถึงการที่สิ่งของและเทคโนโลยีหลายอย่างไม่ได้อยู่ในยุคเดียวกันสักเท่าไหร่...เอาเถอะ ทีมงานเกมคงจะแถๆไปได้ว่า เป็นเพราะโลกนี้มีเวทมนตร์นั่นแหละนะ...

แต่ก็โชคดีที่เป็นอย่างนั้น หากที่นี่เป็นยุโรปยุคกลางจริงๆ คงจะต้องลำบากมากกว่านี้แน่ๆ การที่มีกางเกงบ็อกเซอร์ทันสมัยในยุคที่ดูเหมือนจะไม่ทันสมัยเท่าไหร่นั้นทำให้ฉันสะดวกสบายขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยก็ไม่รู้สึกประดักประเดิดอะไรมาก สาธารณะสุขก็อยู่ในเกณฑ์ที่รับได้อยู่อย่างน้อยไม่ใช่ส้วมหลุมฉันก็ค่อนข้างจะพอใจแล้ว

เอาเป็นว่าแม้ว่าโลกนี้จะดูเป็นความจริงยังไง แต่บางส่วนก็ยังให้ความรู้สึกว่าเป็นเกมอยู่ดี...

ตามเนื้อเรื่องแล้ว ประเทศที่นางเอกอาศัยอยู่มีชื่อว่าเซเลเทรีย ริอา นางเอกของเกมนั้นเกิดอยู่ในตระกูลขุนนางที่มั่งคั่งตระกูลหนึ่งซึ่งก็คือฟาไรล์นั่นเอง เซเลเทรียนั้นมีขุนนางหลายลำดับขั้นแต่ที่โด่งดังที่สุดก็คือ 4 ดยุก และ 6 มาร์ควิส ตระกูลฟาไรล์นั้นมีหัวหน้าตระกูลคือมาร์ควิสไซทัส พ่อของริอา ทว่าหนึ่งใน4ดยุกจะทรยศและไปเข้ากับฝั่งของประเทศข้างเคียงในภายหลัง เนื้อเรื่องหลักส่วนใหญ่ในเกมริอาจึงต้องวิ่งวุ่นคอยสืบหาดยุกที่ทรยศและตอนจบก็จะได้ตำแหน่งแทนที่คนที่ทรยศนั้น

อาสึกะยังเล่นไปได้เพียงครึ่งๆกลางๆ แม้ว่าเพื่อนๆของเธอจะแอบสปอยจนเธอรู้ข้อมูลขนาดนี้ แต่ก็ไม่ได้เฉลยให้เธอฟังว่าใครเป็นคนร้ายจริงๆ เพราะอยากให้เธอสนุกไปกับเกมในบทสืบสวนด้วย ริออสจึงไม่สามารถวิ่งไปจับตัวคนร้ายได้ทันที และด้วยความที่เนื้อหาเป็นเกมจีบหนุ่มปนสืบสวนด้วยแบบนี้ ฉากจบเลวร้ายประเภทที่สืบสวนพลาด จึงน่ากลัวยิ่งกว่าการจีบเป้าหมายในเกมล้มเหลวเสียอีก หากไม่รอบคอบเข้าไว้ ริออสมีหวังได้ตายก่อนที่จะจบกับใครแน่ๆ

ในเกมมีตัวละครให้จีบได้ทั้งหมด 5 ตัวละคร ตัวละครสุดท้ายเป็นตัวละครลับที่อาสึกะยังไม่รู้แม้แต่ชื่อ แน่นอนว่าไม่รู้เนื้อเรื่องด้วย ที่รู้ว่ามีก็เป็นเพราะสงสัยเงาดำในตอนเลือกรูทจึงถามเพื่อนดูเท่านั้น

พูดถึงการเลือกรูท ดูเหมือนว่าเกมนี้จะต้องใช้เวลาจีบตัวละครในเกมจนกว่าจะถึงค่าที่กำหนดเสียก่อนจึงจะเลือกรูทเนื้อเรื่องต่อได้ และเมื่อเลือกแล้วหลังจากนั้นหากไปสุงสิงกับตัวละครอื่นมากเกินไปก็อาจจะจบไม่สวยเพราะเรื่องความรักได้ เป็นเกมจีบหนุ่มที่แม้ว่าฉากหลังจะไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่แต่ก็ทำเนื้อเรื่องได้รุนแรงใช้ได้

ตัวละครที่จีบได้หลักๆ ท้้ง 4 คน คนแรกคือเจ้าชายลำดับที่หนึ่งของประเทศนี้ ไอร์ เซเลเทรีย เป็นเจ้าชายหนุ่มที่มีอายุพอๆกับตัวเอกซึ่งก็คือ 17 ปี (เท่ากับอาสึกะด้วย) เขาเป็นคนที่มีอารมณ์สองขั้ว ไม่สิเรียกว่าสองบุคลิกจะเหมาะกว่า เพราะทุกครั้งที่ริอาพบเขาเหมือนว่าจะมีบรรยากาศที่แตกต่างไป บางครั้งก็ดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่น น่าไว้ใจ และพึงพาได้ แต่บางครั้งก็รู้สึกว่าเขาดูมืดมน เย็นชากว่าปกติ ตัวเกมเท่าที่อาสึกะเล่นไม่ได้อธิบายถึงเรื่องนี้ไว้ และเนื้อเรื่องล่าสุดอาสึกะก็เพิ่งจะได้เลือกรูทของคริสไปทำให้ยังไม่สามารถเปิดเผยปมของตัวละครนี้ได้มากนัก

คนที่สอง เป็นหนึ่งในบุตรของ 4 ดยุก ไคลด์ ไซเลนไนน์ เป็นรุ่นพี่ผู้ดูลึกลับตลอดเวลา อาสึกะไม่ชอบคนที่ดูไม่เปิดเผยจริงใจเท่าไหร่ รวมถึงคนที่มีสถานะสูงกว่าตัวเอง เพราะเธอรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถผูกขาดบทสทนาได้ เธอจึงไม่ค่อยได้พูดคุยกับไคลด์เท่าไหร่นัก ข้อมูลจึงมีไม่มาก

คนที่สามเป็นรุ่นน้องตัวเล็กน่ารัก เอาแต่ใจอยู่หน่อยๆ ชวนให้รู้สึกเอ็นดู เขาคือ ดีโอ เทรเรีย ถึงจะเรียกว่าเป็นรุ่นน้องแต่ดีโอก็เป็นถึงว่าที่ผู้นำตระกูลมาร์ควิสที่มีฐานะเท่าเทียมกับริอา แถมยังสามารถข้ามชั้นมาเรียนในระดับเดียวกับริอาได้ นับว่าเป็นคนที่ไม่ธรรมดา

และคนสุดท้ายอัศวินอารักษ์ เพื่อนสมัยเด็กของริอา คริส อาฟเพียร์...

ปัง!

ประตูห้องนอนที่ถูกปิดสนิท จู่ๆก็มีเสียงราวกับถูกกระแทกอย่างแรง ริออสรีีบเก็บสมุดของตัวเองลงไปแล้วรีบเรียกดาบสั้นประจำตัวของตัวเองออกมา แม้ว่าจะไม่ได้ฝึกฝนจนเก่งเท่ากับคนที่จะเป็นอัศวิน แต่ริออสก็พอจะรับมือกับการต่อสู้ได้บ้าง หากไม่ใช่การทำร้ายทีเผลออย่างเช่นเรื่องเมื่อครั้งก่อนล่ะก็...

ทว่าคนที่เปิดประตูแล้วกระโดดผลุงเข้ามาในห้องไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นคริส อัศวินอารักษ์ที่กำลังจะเขียนรายละเอียดลงไปอยู่พอดิบพอดี

เขาเป็นคนรูปร่างสูงโปร่ง มีมัดกล้ามน้อยๆ และสะอาดสะองค์เกินกว่าจะเป็นร่างกายของอัศวินที่ผ่านการฝึกฝนมามาก ทว่าก็ไม่อาจปฎิเสธความสามารถของเขาได้ นอกจากนี้การมีหุ่นแบบนั้นทำให้เขาอาจจะคล่องตัวฉับไว้ยิ่งกว่าอัศวินคนอื่นๆเสียอีก ดูได้จากการที่เขาตอบโต้กับศัตรูได้อย่างทันท่วงทีจนสามารถป้องกันริออสได้ก่อนที่จะมีอันตรายถึงชีวิต ผมของเขาเป็นสีน้ำตาลดำ ไม่สิออกไปทางม่วงคล้ำมากกว่ามัดเป็นหางม้ายาวถึงกลางหลัง ดวงตาสีอำพันตัดกับสีผมเฉียบคมแต่ก็เปล่งประกาย ก็ต่อเมื่อมันมาอยู่หน้าริออสคนนี้น่ะนะ

"ประตูบ้านี่คิดจะหาเรื่องกับข้าเหรอ?"

"มันต้องเปิดเข้าหาตัวค่ะ ท่านคริส"

"อะ..."

"ริออส เป็นยังไงบ้าง? พอได้ยินว่าเจ้าฟื้นแล้วข้าก็รีบมาหาทันทีเลยนะ"

พอเข้ามาได้แล้วคริสก็พุ่งเข้ามาหาริออสทันที อย่างกับสุนัขที่ไม่ได้เจอเจ้านายหลายวันแน่ะ อันที่จริงแล้วเขาออกจะสุขุมเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นน่ะนะ แต่พอเป็นเรื่องของริออสแล้วเขาก็ออกจะป้ำๆเป๋อๆบ้าๆบอๆไปบ้าง

ริออสยังปรับตัวไม่ถูกเพราะความทรงจำยังไม่เข้าที่เข้าทางดี จึงชะงักค้างไป จังหวะนั้นเองที่คริสคุกเข่าลงตรงหน้าเตียงของเขา ริออสที่นั่งอยู่บนเตียงจึงดูเหมือนเจ้านายไปโดยปริยาย คริสคว้ามือของคนนั่งนิ่งขึ้นมาก่อนจะจุมพิตลงบนหลังมือเบาๆ

"ข้าขอสัญญาเลยว่าข้าจะปกป้องเจ้าให้ดียิ่งขึ้นกว่านี้ ไม่สิข้าจะไม่มีทางให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกอย่างแน่นอน ดังนั้นเชื่อมั่นในตัวข้าเถอะนะริออส"

คนนั่งนิ่งพอถูกกระทำแบบนั้นก็ยิ่งนิ่งค้างไปยิ่งกว่าเดิมอีก ตอนนี้เป็นผู้ชายแล้วไม่น่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ทำไมเนื้อเรื่องตรงนี้ยังเหมือนในเกมอีกล่ะ...อย่างน้อยก็ไม่น่าจะใช้วิธีจูบหลังมือแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?  สรุปว่าจะต้องจีบคนตามเนื้อเรื่องจริงๆใช่ไหมนะ?