อย่างที่เคยบอกไป ตอนนี้ ณ วันที่นั่งพิมพ์เวลามันก็ผ่านมาเกือบจะสองเดือนเต็มแล้ว เราเลิกบันทึกเพลงที่ฟังไปแล้วตอนนี้ แต่ในทุกๆวันที่คิดถึง มันก็มักจะมีเพลงเดิมๆวนเวียนเข้ามาในเพลลิสเสมอ เหมือนเช่นวันนี้

ระหว่างที่กำลังวิ่งอยู่ที่ฟิตเนสมีเพลงนึงวิ่งเข้ามาในหัว เป็นเพลงที่ชอบมากสมัยมัธยม เออ นานแล้วนะที่ไม่ได้ฟังเพลงนี้ แต่อยู่ดีๆก็ขึ้นได้ มันคือเพลง "สักมุมบนโลกใบนี้" ของพี่ลุลา

          คิดถึง คิดถึงแล้วทำไมต้องเป็นเพลงนี้ จริงๆเพลงที่มันสื่อถึงความคิดถึงมีเยอะแยะเลยนะก่อนหน้านี้ เนื้อหามันต้องเศร้าดิวะ น้ำตาต้องตก โหยหาๆ กลับมาเธอนะ หรือไม่ก็คงอารมณ์ชั้นคงจะอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว 55555555 แต่กับเนื้อหาของเพลงมันไม่เลย 

          เนื้อหาเพลงนี้เหมือนถูกเเต่งขึ้นโดยเทพ พระเจ้า ที่เต็มไปด้วยความหวังดี เป็นคนดี ประดุจคุณแอฟ ทักษรเป็นผู้เขียนเนื้อเพลง มันช่างเป็นเพลงของคนที่มีแต่ให้ โอบอ้อม ไม่ว่าจะเป็นยังไงชั้นจะอยู่ตรงนี้ เนื้อหาโคตรคนดีสัส นางเอกมาก 5555555555 เราเลยมาคิดว่าจริงๆแล้วถ้าเราเปลี่ยนความคิดเราให้ใจดีได้ครึ่งนึงของเพลงนี้ก็คงจะดี เปลี่ยนความเศร้า ความโหยหา ให้กลายเป็นคำยินดี ซึ่งเป็นคำยินดีจากใจจริง ไม่ประชดประชัน เราคงจะเป็นคนที่มีความสุขกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้มากๆเลยแหละ อยากให้ทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ลองฟังเพลงนี้ และอ่านเนื้อเพลงไปด้วย โห โคตรจะดีเลยอะ เราผู้ไม่เคยคิดร้ายหรือไม่ดีดีกับเค้าอยู่แล้ว ฟังเพลงนี้เข้าไปเรายิ่งควรจะเป็นคนดี เห็นเค้ามีความสุขกับสิ่งที่เค้าเลือก 

ใช่มะะ ยังไงเราก็เป็นนางเอกอยู่แล้ว!!

.

.