เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ณ ห้องต้องประสงค์ บ้านเลขที่ 34. . .t.
02 ในวันที่ฉันหายใจไม่ออก
  • สิ่งของที่ทำให้ผ่านเดือนธันวาคม 2020 อันโหดร้าย

    'ยาพ่นจมูก' จากร้านขายยาในโลตัส ปากช่อง




    เมื่อช่วงเดือนธันวาคมปีที่แล้วเหมือนเจอศึกหนักส่งท้ายปี


    เมื่ออยู่ๆก็อากาศก็หนาวมากๆช่วงต้นเดือน

    สลับกับตอนกลางวันที่ร้อนสุดๆ

    อากาศผีเข้า ผีออก


    สรุปคือน้ำมูกก็ไหล หายใจไม่ออก

    .

    .

    .

    แถมยังแพนิคว่าตัวเองเป็นโควิดหรือเปล่า


    พอได้ยาพ่นจมูกเข้าไป

    เหมือนที่ผ่านมาทั้งชีวิต

    ฉันเรียกสิ่งเหล่านี้ว่าการหายใจได้ยังไง


    การหายใจจริงๆมันดีแบบนี้นี่เอง


    ขอบคุณวิทยาการทางการแพทย์ เภสัชกร

    และผู้มีส่วนรู้เห็นที่ประดิษฐ์ คิดค้น ยาพ่นจมูกขึ้นมา


    ถึงแม้จะรู้จักกันยังไม่ถึงเดือน 

    ยาพ่นจมูกก็กลายเป็นของจำเป็นในคืนที่อากาศเย็นอย่างห้ามไม่ได้


    เพิ่งเข้าใจความหมายของเพลง ‘รักไม่ต้องการเวลา’ ก็คราวนี้นี่แหละ


    *ถึงแม้ความสามารถในการทนอากาศหนาวจะเท่ากับ 0

    แต่ก็อดอยากเป็นเอสกิโมไม่ได้อยู่ดี


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in