.

.
ท่ามกลางความเงียบงันของช่วงเวลาตีสอง
ผมแบกรับความเครียด กดดัน และเหนื่อยล้าไว้เต็มบ่า
เส้นเลือดในสมองเต้นกระตุกจนปวดหัวมึนไปหมด
แสงไฟสีส้มที่ผมชอบยังส่องแสงสว่างอย่างสม่ำเสมอ
และเวลาที่เดินไปข้างหน้า
ทุกอย่าง

ทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่

เว้นแต่ผม
โปรแกรมเวิร์ดยังคงค้างหน้ากระดาษที่มีแค่หัวข้อ
อาการสมองตันเกิดขึ้นกับผมบ่อยๆในช่วงนี้
แม้จะพยายามหาแรงบันดาลใจ แต่เหมือนว่ามันไม่ช่วยอะไรมากนัก

แว๊บหนึ่งในหัว
ผมอยากใช้ริมฝีปากดูดเอาควันร้ายเข้าปอด