เรากินยากเพราะไม่กินผัก (มีหลายคนถามว่าโตมาได้ยังไง ก็ตอนไม่รู้ความแม่คงจับยัดๆป้อนๆมานั้นแหละ) ยิ่งผักอะไรที่เหม็นเขียวหรือขม เราจะไม่กินเลย และที่เกลียดที่สุดคือแครอท (มันควรเป็นอาหารกระต่ายเท่านั้น!) แต่ในตอนนี้เราดีขึ้นเยอะเราเริ่มกินผักได้มากขึ้น 3-4 อย่าง และกินยากเพราะไม่ทานเนื้อวัวด้วย 

เขยนเป็นหนักกว่าเรามาก นอกจากเขนยจะไม่กินผักแล้วเขนยมีเงื่อนไขในการกินเยอะจนเราก็ขำ ไม่กินปลาเพราะมีก้างเยอะบ้างละ ไม่กินหนังไก่ไม่กินหมูมันเพราะมันหยึ่ยบ้างละ นี้ยังสาธยายไม่หมด แล้วถ้าเขนยได้ปักใจชอบอะไรแล้วก็จะกินอยู่อย่างเดิมซ้ำ ๆ จนเราเองก็อ่อนใจ เขนยชอบกินหมูทอดกระเทียมพริกไทยมาก มาก ๆ คือน้องสามารถกินได้ทุกวัน กินได้ครบสามมื้ออีกด้วย และมีอีกไม่กี่อย่างที่กิน ไข่เจียวหมูสับ ไข่ตุ่น ไก่ทอดอะไรเทือกนี้ที่เด็ก ๆ ชอบกินกัน 

สำหรับเขนยมีสองอย่างที่เราเองเป็นห่วงนั้นคือเรื่องนอนและเรื่องกิน เรื่องนอนแก้ปัญหาตกไปแล้วโดยการที่เราเข้านอนพร้อมกันตอนสี่ทุ่ม (จนตอนนี้ร่างกายเราสี่ทุ่มปุ๊บง่วงปั๊บ) เพราะฉะนั้นตอนนี้คือปัญหาเรื่องการกิน ช่วงที่เขยนมาอยู่กับเรา เราเลยขยันทำนู้นนี้ให้น้องกินบ่อย ๆ พยายามถามว่าอยากกินอะไรแล้วก็ทำให้กินเพราะอยากให้กินเยอะ ๆ หรือไม่ก็พยายามคิดหาเมนูใหม่ ๆ มาให้ลองกิน อย่างเย็นนี้เราก็ผัดหมี่ซั่วให้คุณชายกิน ปรากฎว่ากินยกใหญ่สมความตั้งใจที่เราทำ แถมยังสามารถล่อลวงให้กินข้าวเกรียบหม้อคุณยายแต๋วในตำนานได้ตั้งเกือบ 16 ตัว เรางี้ก็ได้แต่ยิ้มปลื้ม แถมบ่นว่าอยากกินเต้าฮวยนมสด เราก็ซื้อมาทำให้กิน แต่คงได้กินพรุ่งนี้เช้าเพราะกว่าพุดดิ้งจะเซ็ทตัว ขุนน้องให้กินเยอะได้นี้ถือว่าประสบความสำเร็จจริง ๆ