สวัสดีครับผม คิ้วต่ำ เรื่องเปิ่นๆ ตอนเข้ามากรุงเทพฯ ครั้งแรกเหรอ อืม... คือปกติเวลาเข้าเมืองผมจะพยายามทำหน้าแบบชินๆ กับทุกอย่าง ประหนึ่งว่าเราเป็นคนเมืองนะจ๊ะ แต่มีครั้งหนึ่งที่ผมไปขึ้นรถไฟฟ้า แล้วเสียบบัตรผิดด้าน ผมเกร็งมาก แต่หน้าก็ยังไม่แสดงออกอะไรมาดนิ่งไว้ก่อน แต่ใจเต้นแรงมากคนต่อแถวเป็นหางว่าว ผมมองหาลูกศรเล็กๆ บนบัตรไม่เจอ ยิ่งสอดไม่เข้ายิ่งรน แต่หน้านิ่งนะ หมุนสอดทุกทิศจนได้ ตอนนั้นหายใจหายคอแทบไม่ทัน

ผม วิชัย ครับ ตอนที่เราเข้ามากรุงเทพแรกๆ เพื่อนบอกว่าจะพาไปเที่ยวห้าง เราก็ไปกับมันจนถึงตึกใหญ่ๆ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร ตึกใหญ่ๆ ก็คือห้างนั่นแหละ จนมันพาเข้าไปในห้องที่มีคนเยอะมาก ประโยคแรกที่เราได้ยินคือ “อยากรวยมั้ยยยย” แล้วทุกคนแมร่งก็เฮกัน เดี๋ยวนะ แมร่งไม่ใช่ละ สุดท้ายเราก็เสียค่าสมาชิกไป 140 บาท แล้วก็ไม่ได้เที่ยวห้างด้วย 

ผม วิชัย ครับ อ่อ! คือผมจะมาเล่าเรื่องพ่อด้วย เริ่มเลยนะฮะ พ่อเราเป็นลูกครึ่งจีนพม่า ก็มากับเพื่อนคนนึงเป็นจีนพม่าเหมือนกัน สองคนนี้มีทักษะคนละอย่าง พ่อเราพูดไทยได้แต่อ่านภาษาไทยไม่ออก เพื่อนพ่ออ่านภาษาไทยออกแต่ไม่รู้ความหมาย คือสะกดคำได้เฉยๆ นั่นแหละ สองคนนี้เขาก็ไปยืนรอรถเมล์ที่ป้ายกันจะไปมาบุญครอง เพื่อนพ่อก็มีหน้าที่อ่านป้ายข้างรถว่าสายนี้ไปมาบุญครองมั้ย ซึ่งก็ต้องไล่สะกดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ สมมุติรถเมล์สาย 47 ไปมาบุญครอง ก็อ่าน มอ-อา-มา-บอ-อุ-ยอ-บุญ-คอ-รอ-ออ-งอ-คลอง (รถเมล์แมร่งก็วิ่งไปละ) ก็ขึ้นไม่ทัน แต่รู้แล้วแหละว่าไอสาย 47 มันไป ก็ต้องรอสาย 47 คันต่อไป โครตทรหด

สวัสดีค่ะ เราชื่อ ว.แหวน ช่วงนั้นที่เข้ามากรุงเทพฯ แรกๆ เรื่องที่คิดว่าบ้านนอกที่สุดคือการขึ้นรถเมล์ถูกสาย แต่ผิดทาง! เราท่องมาแล้วว่าต้องนั่งสายอะไร พอเห็นสายที่หมายปองจอดเทียบป้ายเราก็ไร้สติขึ้นไปเลย สรุปว่า...ปลายทางของเรา มันคือต้นสายของรถเมล์ เราจะไปในที่ที่มันเพิ่งขับผ่านมา (ฮา) จริงๆ แล้วเราต้องข้ามถนนไปขึ้นรถอีกฝั่งหนึ่ง ต้องโง่ก่อนถึงจะรู้ หลังจากนั้นจึงไปซื้อแผนที่เดินรถขสมก. เพื่อมานั่งศึกษาทิศทางและสายรถเมล์ต่างๆ อย่างจริงจังทุกวัน เพราะถ้าต้องถามใครทุกวัน ก็กลัวเขาว่าหาว่าบ้านนอก และไม่ช้าก็กลายเป็นกูรูเส้นทางรถเมล์ เหมือนเป็น call center ของเพื่อนๆ ไม่เคยหลงทิศหลงทางอีก แผนที่กทม. แผ่หรากางเต็มพื้นที่ในสมอง จนคนกรุงเทพเอง ยังต้องโทรมาถามทางกับเรา ตอนนั้น...ถือว่าเป็นการปรับตัวที่น่าภูมิใจที่สุดของตัวเองเลยนะคะ