เวล50 คือดูหนังคนเดียว                                       

                    เวล75 คือกินข้าวคนเดียว      

       ขอยกให้เวล120คือเที่ยวเกาหลีคนเดียว

23:34 น.

เพื่อน: แกพรุ่งนี้ฉันไปตามคยู (1ในนักร้องวงsuper junior)นะ...

ฉัน   :   . . .       อืม ไปดิ
.

.

..


10:12 น.
เพื่อน : วันนี้แกจะไปไหนอะ

ฉัน : ไม่รู้วะนอนอ่านหนังสืออยู่หอมั้ง/ตัดมาในใจ อิหอยมาเกาหลีมานั่งอ่านหนังสือในโฮสเทลเนี่ยนะ...

.

..

.


ฉัน : โซลมีสวนสัตว์มะ?

เพื่อน : มีๆ!! (หาข้อมูลรถไฟให้)

ฉัน : เครๆไปที่นี้แหละ

เดินสะพายกระเป๋ากำโทรศัพท์ที่ไร้สัญญาใดๆออกจากโฮสเทลวันนี้เราจะไปseoul grand park กัน


        

นั่งรถไฟใต้ดินมาไม่นานก็รับรู้ได้ว่าใกล้ถึงที่หมายหละกลุ่มเด็กๆเต็มไปหมดจับมือจูงคุณแม่กันมาเป็นคู่ๆ เดินตามเด็กไปไม่หลงแน่   จริงสมดังคำทำนาย ชะโงกหน้าขึ้นมาจากสถานนีก็มีอาจุมม่านั่งยิ้มแฉ่งขายบิบบัม3000wonรออยู่ 

ได้แต่ยิ้มรับและเดินต่อไปเพราะเงินในกระเป๋าไม่เอื้อจริงๆ เดินตรงมาเรื่อยๆก็เกิดความคิด...ทางเข้ามันอยู่่ไหนวะ? เดินไปก็เคว้งไปกลุ่มเด็กที่เจอในรถไฟอันตรธานหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ เดินตามทางไปเรื่อยๆแหละเดี๋ยวก็เจอ

 ตามทางเจอทั้งรถรางและกระเช้า แต่ก็เดินผ่านมาหมด(อยู่สายประหยัดเดินไปค่ะ) และสุดท้ายสวนสัตว์ที่ตามหาก็ตั้งป้ายตระหง่านอยู่ตรงหน้า Seoul Zoo จัดแจงซื้อตั๋วเรียบร้อยก็ลุยกันเลยย! อยากจะบอกว่าสวนสัตว์ที่นี่ร่มรื่นมาก ลูกค้าส่วนใหญ่หนีไม่พ้นครอบครัวที่มีเด็กเล็กๆ กลุ่มคุณตาคุณยายใส่ชุดเดินเขาเต็มยศ และ คู่รักวัยรุ่น ไม่เสื้อคู่ก็รองเท้าคู่ไม่รองเท้าคู่ก็แว่นกันแดดคู่ เพิ่มดีกรีความอิจไปอี๊กกก!

ด้วยความที่สวนสัตว์ตั้งอยู่บนเขาจึงมีเนินมีความชันเป็นธรรมดาก็ได้หอบอยู่ สวนสัตว์ที่นี้ให้พื้นที่สัตว์เยอะมากคือกว่าจะผ่านไปแต่ละชนิดนี้เมื่อยเอาการ

กลับมาอ่านรีวิวเขาบอกว่าแนะนำให้มาช่วงใบไม้เปลี่ยนสีจะสวยมากพวกต้นไม้ตามทางเปลี่ยนเป็นสีส้มแดงทั้งภูเขาประมาณนั้นแต่เรามาในฤดูร้อนต้นไม้ก็ยังเขียวชอุ่มอยู่ก็สวยไปอีกแบบ เดินดูสัตว์มาถึงบ่ายสามกว่าก็มานั่งพักขารับลมโชยอ่อนพอให้เย็นตามซอกคอ