"มีใครจะไปขึ้น Montreux Jazz Boat อาทิตย์นี้มั่งอ่ะ" ผมถามเพื่อน ๆ Summer students ด้วยกันในกลุ่ม Whatsapp สำหรับแฟน ๆ Montreux Jazz Festival เมื่อคืน "ไปด้วยกันเถอะ"

ไม่มีคำตอบจากในกลุ่ม แต่มีคนแปลกหน้าคนหนึ่งส่งข้อความทาง Whatsapp มาหา บอกว่า "หวัดดีท๊อป เราชื่อแพทริกนะ นายจะลงเรือเมือไหร่ล่ะ"
"เรือออกบ่ายสามครึ่งอ่ะ และเราลงเรือได้ตอนบ่ายสาม นายซื้อตั๋วรึยัง"
"ยังเลย นายซื้อที่ไหน"
"ซื้อกับ La Poste ไปรษณีย์ที่เซิร์นอ่ะ"
"มันต่างกับซื้อออนไลน์ยังไง"
"ไม่ต่างมั้ง ราคาก็พอ ๆ กัน"
"เคร เราซื้อตั๋วออนไลน์ละ ขอบใจมาก"

เช้าวันอาทิตย์ ผมนัดกับ "แพทริก" ว่าจะขึ้นรถเมล์รอบประมาณ 10 โมงครึ่ง ตอนแรกผมก็เข้าใจว่าเขานอนที่หอเดียวกับผม แต่ตอนนี้ผมไม่เห็นเขาที่ป้าย

"นาย ๆ อยู่ไหนแล้วนาย เราอยู่ที่ป้ายแล้วนะนาย" ผมส่งข้อความหาเขา

ไม่มีคำตอบ แต่รถเมล์มาแล้ว ผมทำอะไรไม่ได้เลยต้องขึ้นรถเมล์ พอผมโหนรถเมล์ไปสักพัก ก็มีชายชาวเอเชียคนหนึ่งมาทัก

"ท๊อปใช่มั้ย"
"ใช่"
"เราชื่อแพทริกนะ"
"อ้าว เหรอ"
"ใช่ ๆ เราเห็นเสื้อ Montreux Jazz Festival ที่นายใส่อ่ะ" อ๋อ ใช่ กูใส่เสื้อราคา 39 ฟรังก์มาด้วยนี่หว่า

แพทริกเรียนฟิสิกส์ที่ฮ่องกง และตอนนี้เขาทำงานกับ ATLAS อยู่ ที่สำคัญกว่านั้นคือเขายังไม่มีตั๋วรถไฟ ผมจึงแนะนำให้เขาซื้อ Swiss Travel Pass แทนเพราะมันคุ้มกว่าการซื้อตั๋วเที่ยวเดียวจริง ๆ พอเรามาถึงสถานีรถไฟที่สนามบิน แพทริกก็เดินไปซื้อ Swiss Travel Pass ที่จุดขายทันที

ยาวจัง เอาเป็นว่าผมข้ามตอนนั่งรถไฟกับแพทริกไปเล่าตอนถึง Montreux ดีกว่า

Montreux เป็นเมืองที่ติดทะเลสาบเจนีวาครับ วิวที่เห็นได้จากที่จัดงานถือว่าสวยมาก ผมกับแพทริกมาถึงงานประมาณบ่าย ๆ แต่กว่าจะขึ้นเรือได้ก็บ่ายสาม เลยคิดว่าจะไปหาอะไรกินกันก่อนในงาน

เราเดินมาถึงบูธขายเบอร์ริโต้ ด้วยความหิว เราจึงสั่งมากินคนละชิ้น จะว่าไปแล้ว การใช้สรรพนาม "ชิ้น" ถือว่าไม่ตรงกับความเป็นจริงเท่าไหร่ เพราะเบอร์ริโต้มันเยอะมาก ๆ แถมพวกเรายังสั่งแป้งนาโช่มากินอีกกล่องอีก สรุปคือเราอิ่มกันฉิบหายเลยครับ แถมผมยังเหลือนาโช่อีกครึ่งกล่อง

บ่ายสาม เราเดินมาถึงท่าเรือ คนต่อคิวเยอะมาก เรือเข้ามาเทียบท่า และมีดนตรีแจ๊สดังมาแต่ไกล พวกผมสองคนรู้เลยว่างานนี้แม่งต้องสนุกแน่ ๆ

บน Montreux Jazz Boat จะมีวงดนตรีสองวงเล่นสดบนเรือสามชั้น มีวงแจ๊สแบบ Funky Jazz อยู่ชั้นล่าง และมีอีกวงเล่นอยู่บนดาดฟ้าเรือ ระหว่างฟัง เราก็สามารถดูวิวบนทะเลสาบเจนีวา เห็นวิวภูเขา เมฆ ทะเลสาบ แถมได้ฟังเพลงแจ๊สอีก สวรรค์ชัด ๆ

"นายชอบเพลงที่เขาเล่นมั้ย" แพทริกถามผม
"ชอบสิ โดยเฉพาะวงข้างล่างเนี่ย สนุกมาก แล้วนายล่ะ"
"อ่า เรามาแค่นั่งเรือดูวิวแค่นั้นแหละ แต่เพลงแจ๊สก็ดีนะ"

เราขึ้นจากเรือประมาณหกโมงครึ่ง ตลอดสามชั่วโมงที่ผ่านมาเรานั่ง ๆ ยืน ๆ อยู่บนเรือในทะเลสาบเจนีวา และตอนนี้พวกเรายังอิ่มจากเบอร์ริโต้เมื่อตอนเที่ยงอยู่เลยครับ ก่อนกลับ พวกเราเดินเล่นในงานเผื่อว่าจะหาอะไรกิน แต่ด้วยความอิ่มสุด ๆ เราเลยไม่ค่อยเจริญอาหารสักเท่าไหร่ สุดท้ายพวกเราก็ไปหยุดอยู่หน้าร้านไอศกรีม Mövenpick