เดี๋ยวก่อนนะครับ ผมไม่ได้ไปเล่นมิวสิกวิดีโอที่ไหนนะครับ ผมเดินตากฝนจริง ๆ เปียกจริง ๆ นะครับ

วันนี้ผมมีคิวทัศนศึกษาเครื่องหน่วงปฏิสสาร (Antimatter decelerator) กับศูนย์คอมพิวเตอร์เซิร์น (CERN Computing Center) ถึงแม้ว่าจะมีการเปลี่ยนกำหนดการไปเครื่องเร่งไอออนพลังงานต่ำ (Low Energy Ion Ring) แทนเนื่องจาก Antimatter factory ที่มีเครื่องหน่วงนั่นปิด

แต่เดิมสถานที่เก็บเครื่องเร่งไอออนพลังงานต่ำหรือ LEIR เคยเป็นที่เก็บเครื่องเร่งปฏิสสารพลังงานต่ำ (Low Energy Antimatter Ring - LEAR) นะครับ ในปี ค.ศ. 1995 นักฟิสิกส์ก็ได้ค้นพบอะตอมของปฏิสสารครั้งแรกที่เกิดจากเครื่องนี้ ซึ่งก็คือปฏิไฮโดรเจน (antihydrogen) อะตอมของปฏิไฮโดรเจนที่เขาค้นพบนี้เกิดจากการเร่งปฏิโปรตอน (antiproton) ผ่านก๊าซซีนอน (Xenon) ให้ตัวปฏิโปรตรอนมันชนกับอะตอมของก๊าซซีนอน เมื่อชนกันแล้ว พลังงานที่เกิดจากการชนกันจะก่อให้เกิดอิเล็กตรอนและโพสิตรอน (positron - คู่ปฏิยานุภาคของอิเล็กตรอน) ถ้าโชคดี โพสิตรอนจะอยู่ใกล้กับปฏิโปรตรอนมากพอที่จะทำให้มันโคจรรอบปฏิโปรตรอน ทำให้ได้อะตอมของปฏิไฮโดรเจน

สรุปคือ ปฏิโปรตอน + โพสิตรอน = ปฏิไฮโดรเจน ง่าย ๆ ครับ

ส่วนศูนย์คอมพิวเตอร์เซิร์นเป็นฟาร์มซูเปอร์คอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ที่มีไว้เพื่อการจัดเก็บ คำนวณ และส่งออกข้อมูลจากเครื่องตรวจจับอนุภาคต่าง ๆ รอบวง LHC พร้อมกับเป็นแกนกลางระบบอินเตอร์เน็ตของที่นี่ด้วย ศูนย์ข้อมูลของเซิร์นไม่ได้เป็นศูนย์ข้อมูลที่จัดการข้อมูลของ LHC ที่เดียวนะครับ เนื่องจากข้อมูลที่ไหลออกจากเครื่องตรวจจับอนุภาคมีปริมาณมหาศาลมาก ทำให้การจัดเก็บข้อมูลไว้ที่เดียวจึงเป็นไปไม่ได้ เซิร์นจึงต้องร่วมมือกับมหาวิทยาลัยอื่น ๆ ทั่วโลกเพื่อสร้างเครือข่ายข้อมูลจากการทดลองต่าง ๆ รอบ LHC โดยเฉพาะ CMS และ ATLAS ในไทยก็มีศูนย์ข้อมูลที่เชื่อมตรงกับเซิร์นด้วยครับ อาคารศูนย์คอมพิวเตอร์ของเขาสร้างมาตั้งแต่ยุคปี 60 ดังนั้นโครงสร้างของตึกจึงจะดูโบราณเมื่อเทียบกับศูนย์ข้อมูลอื่น ๆ เช่นที่กูเกิลและเฟซบุ๊กนะครับ

การเปลี่ยนโปรแกรมทัศนศึกษาไม่ใช่ปัญหาของผมครับ ปัญหาคือเขานัดผมที่โรงอาหารสอง และวันนี้ฝนตก

จะด้วยปัญหาโลกร้อนหรืออะไรก็ตามแต่ อากาศในสวิตเซอร์แลนด์จะมีความสุดโต่งอยู่พอสมควรครับ คือ ถ้าวันไหนแดดออก อากาศจะร้อน ถ้าวันไหนฝนตก อากาศจะหนาว ไม่มีทางสายกลาง ร้อนคือร้อน หนาวคือหนาว หาความพอดีไม่ได้ เนื่องจากวันนี้ฝนตก วันนี้เลยหนาว

แต่เนื่องจากมันไม่มีรถที่สามารถพาผมไปยังโรงอาหารสอง (R2) ได้ ผมจึงต้องยอมเป็นพระเอกเอ็มวีเดินตากฝนไปถึง R2 โดยไม่แคร์สุขภาพตัวเอง ทีฝนมันยังตกโดยไม่ถามสุขภาพกู กูก็เดินไปอย่างนี้แหละวะ

ดีนะที่กูใส่เสื้อกันหนาวมีฮู้ด