เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า....SnapDiary
Tsukiji Wonderland
  • Tsukiji Wonderland

    ไปดูหนังเรื่องนี้มา

    คือ..มันดีต่อตา งามต่อใจ มากๆ เลยมาเล่าให้อ่าน

    ก่อนตีตั๋วเข้าไปดู เราอ่านรีวิวหนังนิดหน่อย แต่ไม่ดูตัวอย่างหนังเลย คือแบบ...จะลองทดสอบบางอย่างกับตัวเองเรื่องการเลือกดูหนังโดยไม่ดูตัวอย่างดูซิ ว่าจะยังไง (ช่วงหลังๆ เราเป็นบ่อยมาก คือ...ดูตัวอย่างหนังบางเรื่อง แล้วรู้สึกไม่อยากดูหนังเรื่องนั้นเลย)หนังเรื่องนี้ ผ่านตาในเพจสารคดีทางเฟสบุ๊ค บ่อยๆ เราเห็นโปสเตอร์ แล้วอยากดู เลยหาเวลาว่าง เข้าไปชม...

    แต่ที่พยายามทำตัวให้ว่างทันรอบฉาย ที่มีอยู่ 1รอบต่อวันนั้น คือ เราอยากเข้าไปเห็นว่า...หนังสารคดีเรื่องนี้ ที่ว่าด้วยเรื่องราว ของตลาดปลาสึคิจิ ที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น มันจะถ่ายตลาดปลาออกมายังไง(เราทำสารคดี เลยชอบดูงานด้านภาพของหนังสารคดี) อีกอย่าง เมื่อหลายปีก่อน...ตอนเราทำสารคดีเกี่ยวกับแม่น้ำโขง ในช่วงทำโครงสร้างเรื่อง ก่อนออกถ่ายทำ เราจิตนาการถึง ตลาดปลาริมโขงที่รวมเอาปลามาขายกัน เราอยากถ่ายภาพที่คิดมาให้ได้ แต่ตอนไปถึงที่จริงๆ เรากลับไม่เจอตลาดแบบที่คิดไว้เลย ภาพในหัว กับภาพจริงต่างกันมาก...ความอยากถ่ายตลาดปลา ยังคาใจมาตลอด.... พอมาวันนี้ เราจึงอยากเห็นว่า...สารคดีที่ถ่ายเกี่ยวกับตลาดปลาจะเป็นยังไงนะ

    คำว่าตลาดปลาในหัวเรานั้น มันเป็นโลเกชั่นที่ เหมือนจะไม่สวย แต่ถ่ายให้สวยได้ โลเกชั่นเดียว แต่มีความหลากหลาย หนังเรื่องนี้จะเล่ายังไงนะ มันจะเต็มไปด้วยภาพปลาสด พื้นแฉะ รกๆ คนเยอะๆ เปล่าวะ

    ปรากฏว่า...โอ้โห.หหห หนังถ่ายตลาดได้งามหลายๆ แล้วส่วนมากจะสโลว์ภาพ ให้เกิดจังหวะที่นิ่มนวล บวกกับเสียงบรรยาย( สลับ ชาย- หญิง) นี่ทำให้ท่าทีของหนัง นั้นนุ่ม สุขุม ขึ้น (แบบญี่ปุ่นๆ อ่ะ)

    เราชอบวิถีชีวิต ของคนในหนัง ที่เขาจริงจัง ใส่ใจในรายละเอียดทุกขั้นตอนของงานที่ทำ
    คือ...ถ้าหนังเรื่องนี้เป็นหนังชาติอื่น เราจะเกิดคำถามในใจทันทีเลยว่า หนังมันบิ้วส์ไปเปล่าวะ อะไรจะจริงจังขนาดนี้ แต่พอเป็นคนญี่ปุ่นแล้ว..ความคลางแคลงใจนี้จะค่อยละลายหายไปจากการสังเกตแววตาของคนให้สำภาษณ์ในหนังเอง...

    ส่วน...เรื่องราวอื่นๆในหนังนั้น....ขอไม่เล่าอ่ะเน๊อะ เพราะอยากชวนไปดู ถ้าใครชอบหลงใหล ซูชิ ซาซิมิ อาหารญี่ปุ่น แนะนำว่าลองเข้าไปชมไปดูกัน (เราดูจบ ถึงรู้ซึ้งเลยว่า...ทำไมซูชิแท้ๆมันแพง...)
    คนญี่ปุ่นเค้าถือว่า...อาหารเป็นวัฒนธรรมเลยนะ ถึงเล่าเรื่องราวที่หลากหลายซับซ้อนในตลาดที่เดียวได้เป็นเรื่องขนาดยาวดูสนุกแบบนี้

    แต่...เอ๊ะ...แต่บ้านเรายังเถียงกันเรื่อง วัฒนธรรมกันอยู่เลย อุ๊ยยยย ไม่เอาๆ ไม่โหนกระแส
    ไปดูซีรีย์เกาหลี ต่อดีกว่า....บายส์สสสส (จบ)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in