เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Mumei’s Diary無名
Special : ทำไมต้องมุเมย์
  • สวัสดีจ้า มุเมย์เอง

    ถึงทุกคนที่อาจจะกำลังสงสัยว่า ทำไมต้องมุเมย์ ชื่ออื่นไม่ได้หรอ
    วันนี้เราจะมาอธิบายที่มาของชื่่อนี้ละกัน

    ชื่อมุเมย์ (ญี่ปุ่น : 無名)
    มาจากคำว่า 無 ที่แปลว่า "ไม่มี"
    กับคำว่า 名 ที่แปลว่า "ชื่อ"

    อาจจะแปลกไปสักหน่อยที่เราจะบอกว่า
    การที่เรามานั่งเขียนไดอารี่เล็กๆ แบบนี้ ถ้าเป็นตัวเราเอง
    เราคงไม่กล้ามาเล่าอะไรเยอะแยะขนาดนี้ให้ฟังหรอก
    มันก็แปลกจริงๆ แหละ แค่มีชื่อว่า "มุเมย์" ขึ้นมา
    ก็สามารถทำให้เรากล้าที่จะเล่าเหตุการณ์ต่างๆ มากมายที่เกิดขึ้นกับเราได้

    "มุเมย์" หรือ "ไม่มีชื่อ" มันก็ค่อนข้างสื่อถึงตัวเราอยู่นะ
    บางทีเราก็อาจจะไม่มีชื่อ อยู่ในความทรงจำหรือความคิดของใครบางคนที่เราอยากให้มีก็ได้
    บางทีเราก็รู้สึกว่า เราไร้ตัวตน ถึงแม้ว่าทุกคนจะมองเห็นตัวตนของเราก็ตามแต่
    บางทีเราก็รู้สึกเหงา ทั้งๆที่เราอยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูงมากมาย
    บางทีเราก็รู้สึกไร้ค่า เพราะคิดไปเองว่าไม่มีใครเห็นค่าของเรา
    แต่ทุกทีเลย เราเป็นคนที่ชอบคิดมาก คิดเล็กคิดน้อยกับทุกคำพูด
    ไม่ว่าจะเป็นคำชม คำติ หรือคำด่าหรือนินทา เราเก็บทุกรายละเอียดมาคิดตลอด
    บางที ที่ข้างในมันไม่ไหวแล้ว แต่ก็ต้องฝืนยิ้มต่อไปเพื่อรักษามู้ดของคนรอบตัว
    บางที ที่หัวใจมันเหนื่อยล้า ก็ต้องฝืนยิ้มต่อไปเพื่อรักษาความสัมพันธ์กับผู้คนเอาไว้
    บางที ก็รู้สึกสับสนว่ารอยยิ้มของเรา อันไหนเป็นของจริง อันไหนฝืนยิ้มออกมาให้คนอื่นเห็นว่าไม่เป็นไร
    แต่เอาจริงๆ เราไม่อยากให้ทุกคนเป็นห่วง เราเลยยิ้มออกไป พร้อมพูดว่า "ไม่เป็นไร" อยู่เสมอ

    ความจริงแล้ว เรารู้สึกโดดเดี่ยวอยู่ตลอดเวลา
    ทุกคนคงจะคิดว่าเราเพื่อนเยอะ อยู่ที่ไหนก็ได้
    ใช่แล้ว เราอยู่ที่ไหนก็ได้ อยู่ที่ไหนก็ได้จนรู้สึกว่าไม่มีที่ให้เราอยู่จริงๆสักที่
    เราเคยน้อยใจเพื่อนเวลาไม่ชวนเราไปไหนมาไหนด้วย
    ใช่ เพื่อนกลุ่มนึงก็จะคิดว่าเราคงจะไปกับอีกกลุ่มนึง เพื่อนอีกกลุ่มก็จะคิดว่าเราไปกับกลุ่มนั้น
    แต่ความจริงคือเราก็นอนเหี่ยวๆ ไม่ก็เดินเหี่ยวไปเหี่ยวมาคนเดียวนั่นแหละ
    เพราะเราคิดเอาเองว่า เราคือคนที่ "ไม่มีชื่อ" ไม่ว่าจะในกลุ่มใดก็ตามที่เราเข้าหาด้วย
    เลยกลายเป็นคำว่า "無名" ขึ้นมา

    จะเห็นได้ว่าเราจะเน้นคำว่า คิดเอาเอง คิดไปเอง คิดว่าตัวเองไม่สำคัญอยู่ตลอด
    แต่เอาจริงๆ เราไม่สามารถหยุดการคิดเอาเองของเราได้หรอก เพราะเราไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองสำคัญกับใครเลย ยกเว้นพ่อกับแม่ เราไม่กล้าสำคัญตัวเองมากเกินไปหรอก แต่ยังไงก็ วันไหนจะไปเที่ยวกัน วันไหนจะไปกินข้าวกัน หรือจะไปไหนกัน ลองทักมาชวนเราดูก็ได้ เราคงจะดีใจมากขึ้น เพราะแค่การทักมาหาเรา มันก็ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเราสำคัญขึ้นมาในความหมายของคำว่าเพื่อนแล้วแหละ ไม่ว่าจะใคร จะกลุ่มไหนก็ตาม แค่นั้นเราก็รู้สึกว่าเราสำคัญขึ้นมาบ้างแล้วแหละ ยังไงว่างๆก็...ลองทักมาหาเราดูก็ได้นะ เราจะรู้สึกขอบคุณมากเลยจริงๆล่ะ

    ถึงตอนนั้นเราอาจจะไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็น "มุเมย์" หรือคนไม่มีชื่อแล้วก็ได้ ;)

    มุเมย์
    23/09/18
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Butterrson1 (@fb8676474166070)
ลึกซึ้ง