มาทำฝ่ายพร็อพไหม? คำชวนจากเพื่อนสนิทเราที่ทำหน้าที่เป็นผู้กำกับและผู้เขียนบท
ไหน ๆ ก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ทำงานกับคนรู้จักอีกด้วย
ไปวิ่งเล่นก็แล้วกัน
เป็นงานแรกที่เราทำเบื้องหลัง
สนุกแต่เหนื่อย เหนื่อยแต่สนุก สองคำนี้วนเวียนอยู่กับเราตั้งแต่เริ่มงาน
พ่อแม่บอกเราว่า ถ้าทำแล้วสนุกก็ดีแล้ว เราเห็นด้วย
การรวมตัวของกองละคร ควบคู่กับการตรวจ ATK
อ่า เกลียดการปั่นสมองชะมัด
มันควรจะมีวิธีที่หาแล้วไม่เจ็บตัวสิ
จากใจคนที่เกลียดอะไรก็ตามที่ทำให้ตัวเองเจ็บ
ในวันที่ 3 ของการออกกอง
ผล ATK ของเราขึ้น 2 ขีดจาง
ตรวจรอบสองก็ยัง 2 ขีดจาง
ชิบหาย
เรากับเพื่อนอีก 2 คนที่อยู่ฝ่ายเดียวกันและผลขึ้น 2 ขีดจางเหมือนกัน
ไปตรวจ RT-PCR ที่โรงพยาบาลในเวลาเกือบห้าทุ่ม
จัดแจงหาที่กักตัวรอผลออกพรุ่งนี้เช้า
ความคิด ความรู้สึก ที่คละคลุ้ง ฟุ้งซ่าน วนเวียนอยู่ในหัว
เราทำเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรต่อหน้าคนอื่น
แต่ในใจจริงเราก็กลัวเหมือนกัน
ไม่ใช่ว่าเพราะตัวเราจะเป็นอะไร แต่ห่วงคนรอบข้างมากกว่า
เป็นคืนที่กว่าจะผ่านไปแต่ละนาทีลำบากกว่าที่คิด
เหงื่อชุ่มเพราะเครียดไม่รู้ตัว เหงื่อออกเยอะแบบที่เสื้อเปียก
ทั้ง ๆ ที่นอนไม่พอมาหลายวัน แต่ก็ยังตื่นทุก ๆ ชั่วโมงตั้งแต่ตี 5
ไม่รู้จะทำอะไร ลืมตาก็ง่วง หลับตาก็คิดไม่หยุด เหนื่อยจัง
เวลาก่อนเที่ยง เราได้รับสายจากโรงพยาบาล
ไม่พบเชื้อทั้งสามท่านนะคะ
เราตระหนักถึงการมีอยู่ของเพื่อนดี ๆ เพื่อนที่ไม่ได้หาได้ทั่วไป
เพื่อนที่นึกถึงเราก่อนที่จะนึกถึงตัวเอง
เราถามเพื่อนว่า ไม่กลัวหรอ ถ้าเราติดขึ้นมาล่ะ
เขาบอกไม่กลัว ไม่เป็นไรหรอก อยู่ด้วยกันมาหลายวัน ถ้าจะติดก็ติดไปด้วยกันแล้ว
ง่ะ เพื่อนดีจัง รักเพื่อน
ด้วยใจที่เหนื่อยล้าแต่สนุกกับสิ่งที่ทำอยู่
ทานตะวัน
ps. ตอนเราวัดไข้ที่โรงพยาบาล พยาบาลถามเราว่าเราป่วยตรงไหนรึเปล่า
เราเป็นคนตัวร้อนอยู่แล้ว เลยบอกไปว่าตัวร้อนปกติเลยค่ะ
พยาบาลบอกว่า แต่นี่มัน 38.1 นะคะ
55555555555555555555555555555555555555555
อ่า ตัวร้อนผิดปกติเพราะเครียดละกัน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in