- Rosy เป็นเพลงที่ดำเนินเรื่องหลักด้วยบีทแบบ house กล่าวถึง อารมณ์ของหญิงสาวสมัยใหม่ที่สวยแต่ก็มีความแหลมคม เป็นคนไนซ์แต่ก็ชิคในเวลาเดียวกันเหมือนดั่งดอกกุหลาบที่สวยแต่ก็มีหนาม

       เพลงเปิดด้วยบีทที่ติดหูมากๆ บีทนี้ยังดำเนินต่อแต่เปลี่ยนเสียงดนตรีที่ใช้เล่นไป เพลงดำเนินด้วยบีทแบบ house ผสมกับ synth และเบสแบบนุ่มๆ บิ้วขึ้นฮุคแบบง่ายๆ ไม่เว่อวังมากตามสไตล์ไซด์แทร็ค เสียงของโอลิเวียกับโกวอนอยู่ในเลเวลเดียวกันมาก เอามาผสมกันได้ลงตัว ตัดด้วยท่อนแร็พของฮีจินที่มีเสียงเข้มๆขึ้นมาหน่อย ท่อนดรอปหลังฮุคสองเบสแข็งกว่าท่อนอื่นๆนิดหน่อยแต่เล่นให้ออกมาได้สนุกดีดึงให้อารมณ์เพลงให้ไม่เอื่อยเกินไป ทำให้ฟังสนุกและเรื่อยๆ

       โดยรวมเพลงนี้เป็นไซด์แทร็คในตำนานอีกอันของวงเลยก็ว่าได้ เป็นเพลงที่ยูนีคแต่ออกมาได้ย่อยง่ายมาก มีทั้งความนุ่ม สวยงาม และมีหนามซ่อนนิดหน่อยแบบดอกกุหลาบเลย แต่ถ้าถามความต่อเนื่องจากเพลงไตเติ้ลของซิงเกิ้ลก็ถือว่าสอบตกนิดหน่อย ฟังต่อกันแล้วรู้สึกหลุดธีมนิดๆ แต่เนื้อเพลงก็ยังสามารถเชื่อมกันได้ดีอยู่

     - Egoist เป็นเพลง dance/electro pop ที่ผสมบีทแบบ edm เข้าไปด้วย เป็นเพลงเกี่ยวกับการรักตัวเองโดยดำเนินในธีมมืดหม่นและคอนเสปหลักอย่าง "ความโกรธ"

       เพลงเปิดมาด้วยเสียงเปียโนและคลอตามทั้งเวิสในคีย์ที่ให้ความรู้สึกสงบและไม่โฉ่งฉ่างมากตีคู่ไปกับบีทที่ประกอบไปด้วยเสียงปรบมือกับเบสแน่นๆ พอเริ่มเข้าพรีฮุคก็เริ่มไต่ระดับขึ้น คลอกับเสียง synth แบบ electro และไล่ขึ้นไปจนดรอปแบบ late drop อย่างเนียนๆและสวยงาม ฮุคคลอไปกับเสียงผิวปากข้างหลังและค่อยๆไปเรื่อยๆจนถึงท่อนดรอปที่ไต่ระดับ แรงขึ้นและแรงขึ้นด้วยเสียงของ synth บวกกับกลองแน่นๆจากนั้นก็ดรอปทิ้งไปยังท่อนแร็พที่ดำเนินด้วยบีทเดียวกับท่อนก่อนดรอป(เสียงกลองกับเสียงผิวปาก)แต่มันออกมาได้ไม่เหมือนกันให้มู้ดที่ต่ำลงจากทั้งเพลง ท่อนบริดจ์ดรอปลงดื้อๆและกลับไปยังเปียโนแบบตอนเริ่มและไต่ขึ้นไปยันท่อนจบอย่างสวยงาม รุนแรง และเพอร์เฟค

       เพลงนี้สื่อถึงอารมณ์ของความโกรธได้ตรงโจทย์มากๆและน่าจะเป็นหนึ่งในเพลงของลูน่าที่สามารถตีความคอนเสปออกมาได้ตรงขนาดนี้ ตัวเพลงเริ่มด้วยบีทสงบๆให้ความรู้สึกเศร้าๆ (โอลิเวียพึ่งตกลงมาจากอีเดน) จากนั้นเริ่มเปลี่ยนวิธีร้อง มันรุนแรงขึ้น เหมือนความโกรธทั้งหลายในตัวมันค่อยๆปะทุออกมาเรื่อยๆและไปจบที่ท่อนฮุค แต่มันยังไม่พอ มันยังไล่ระดับขึ้นได้เรื่อยๆในท่อนดรอป มันออกมารุนแรงมากๆ เหมือนคนที่โมโหสุดๆอารมณ์พุ่งถึงขั้นสูงสุดจริงๆ และตามมาด้วยท่อนแร็พที่เหมือนดั่งคนที่เริ่มรู้ตัวแล้วว่า ไม่ว่ายังไงคนที่จะอยู่กับเราตลอดไปคือตัวเราเอง และเริ่มรักตัวเองขึ้นมา(ท่อนแร็พยังให้อารมณ์เหมือนเราโกรธอีกคนมากๆจากนั้นก็มีใครที่ไหนไม่รู้ มาเป่าหูเราในขณะที่กำลังโมโหจัดๆเลยได้อีกด้วย) จากนั้นท่อนบริดจ์ดรอปอารมณ์กลับไปตอนเริ่มใหม่อีกครั้งกล่าวว่ามันไม่ใช่โชคชะตาหรอกที่ฉันได้เจอกับเธอ มันถือว่าเป็นบทเรียนที่ทำให้ฉันรักตัวเองมากขึ้น "Love myself today, Let you go today"

       ตัวเพลงกล่าวถึงตัวเอกที่รักอีกฝ่ายๆจนถึงขั้นเกลียดไม่ลงแต่ก็โดยทำร้ายกลับมาเรื่อยๆ จนกระทั่งคิดขึ้นมาได้ว่าสรุปแล้วการรักตัวเองนั้น สำคัญกว่ามากๆ และเริ่มที่จะยอมรับตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆและไม่เผื่อใจให้อีกฝั่งอีกต่อไปแล้ว

มีความคิดเห็นอย่างไร สามารถเมนชั่นมาได้ที่แอคเคาท์ @PeammSinn (ทวีตที่ว่าจะอยู่ตรงพิน ?) หรือสมัครแอคเคาท์ของทางเว็ป minimore.com เข้ามากดความรู้สึกและพิมพ์ความคิดเห็นได้เลยค่ะ

??? ??? ???ΠΔ? ?????? ??? ?????

????????????