ท่าไม้ตายของตัวเอง

1. พอทำงานมาเกิน 10 ปี ก็จะเริ่มค้นพบธรรมชาติในการทำงานของตัวเอง ว่าพลังงานในการทำงานนั้นถูกถ่ายเทออกมาสู่งานอย่างไร สภาพแวดล้อมแบบไหนที่ทำให้ทำงานได้ดี และแบบไหนที่ไม่ส่งเสริมการทำงานเอาเสียเลย

2. พบว่าตัวเองทำงานได้ดีก็ต่อเมื่อเราค้นพบความชอบต่องานนั้นๆ อาจจะเป็นความชอบอย่างถ่องแท้ แบบ โอ้โห ชอบจริงๆ แบบไร้เหตุผล หรืออาจจะเป็นความชอบแบบภายนอก เช่น ทำแล้วคนต้องตลกแน่เลย หรือทำแล้วคนต้องโอเคแน่เลย ก็ได้ ถ้าเห็นความชอบแล้วจะทำงานได้ดี

3. ในทางกลับกันก็พบว่าตัวเองทำงานได้ไม่ดีหากเจองานที่เหมือนโดนบังคับให้ทำ ไม่ว่าจะเป็นงานที่เหมือนว่าต้องทำเพราะว่าถ้าไม่ทำแล้วจะมีคนไม่พอใจ หรือต้องทำเพราะเกรงใจผู้ใหญ่ขอมา อะไรแบบนี้จะไม่ชอบอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้เลยทำให้ไม่ค่อยชอบทำงานให้ลูกค้าไปด้วย (งานแบบ ขายมากๆ จะทำด้วยความตะขิดตะขวงใจตัวเองมาก นอกจากว่าจะค้นพบวิธีที่ทำให้ขายแบบที่ตัวเองโอเค)

4. อีกอย่างหนึ่งที่ค้นพบคือพลังในการทำงานของเรา จะไม่ได้เป็นพลังแบบสม่ำเสมอ เราเคยเห็นคนที่มีพลังแบบสม่ำเสมอในการทำงานเหมือนกัน แบบที่ว่าในทุกๆ วัน เขาจะสามารถทำงานแบบรักษามาตรฐานออกมาได้ในระดับเดียวกันไปตลอดโดยไม่ขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่นๆ เท่าไร แต่ด้วยความที่เราเป็นคนขึ้นๆ ลงๆ พลังการทำงานของเราจะเป็นแบบเหมือน Burst Mode หมายถึงว่าเป็นพลังที่พุ่งพล่านออกมารวดเดียว แล้วถ้าไม่รีบตักตวงตอนที่มันพุ่งพล่านให้เสร็จ มันก็จะหมดไปอย่างว่องไว

ยกตัวอย่างเช่น บางวันจะทำงานไม่ได้เลย โปรดักทิวิตี้ = 0 แต่วันที่ทำได้ ก็จะทำได้เยอะมาก เช่น เขียนคอลัมน์เสร็จไป 4 ชิ้นบวกกับประชุม บวกกับอะไรอื่นๆ ได้อย่างมากมายเป็นต้น

5. การที่มีพลังแบบนี้ทำให้สามารถทำงานสั้นๆ อย่างเช่น การเขียนข่าวสั้น หรือทำคอลัมน์ได้อย่างรวดเร็วมาก (ยิ่งถ้าไม่เกิน 3,000 คำจะยิ่งทำได้เร็ว) รวมไปถึงตอนที่ทำเว็บ ก็จะทำสิ่งที่เป็นโปรเจกต์สนุกๆ แบบ สองวันเสร็จ ได้อย่างดี แต่เมื่อเป็นอะไรที่ต้องใช้เวลานานกว่านั้น เช่นการดูแลเว็บหลังการขาย การ maintenance ตอบปัญหาผู้ใช้ หรือการเขียนหนังสือทั้งเล่มรวดเดียว นั้นจะทำได้ไม่ค่อยดี เพราะมักจะหมดพลังหรือเบื่อไปเสียก่อน

6. เราจึงต้องค้นหาวิธีการควบคุมให้ทำงานรวดเดียวนานๆ ได้ของเรา ซึ่งมีอยู่สองสามวิธี หนึ่งคือให้แบ่งงานใหญ่ๆ เป็นต่อนย่อยๆ ที่จบในตัว (การจบในตัวหมายถึงว่าอาจจะไม่จบจริงก็ได้ แต่จบในใจ) แล้วเลือกทำแต่ละต่อนให้เหมาะสมกับช่วงที่มีพลังพุ่งพล่าน สองคือให้ควบคุมพลังงานไม่ให้พุ่งพล่านนัก ซึ่งเป็นวิธีที่ทำกับตอนเขียนหนังสือยาวๆ อย่างเล่มเกี่ยวกับการเดินทาง (Wanderboy) ซึ่งใช้อารมณ์แบบเรื่อยๆ มาเรียงๆ เขียน โดยไม่ได้เฟี้ยวฟ้าวกับมันมาก ก็จะได้งานอีกแบบ

7. วิธีการใช้พลังแบบ Burst (ซึ่งดีต่อการทำงานบนอินเทอร์เนต) ก็คือ เมื่อไหร่ที่รู้สึกอยากทำ ให้ทำเลย ให้ทำแบบไม่ต้องกั๊กไว้ ถึงมันจะออกมาไม่ได้ยาว ไม่ได้เป็นชิ้นเป็นอัน ก็ทำไปก่อน เดี๋ยวสุดท้ายมันคงถูกเอากลับมาใช้งานได้เอง ซึ่งการคิดแบบนี้ก็ทำให้เสร็จมาหลายงานแล้ว

8. คิดว่าท่าไม้ตายในการทำงานของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน อาจจะต้องปรับให้เหมาะกับตัวเอง และค่อยๆ เรียนรู้กันไป บางเรื่องที่เป็นธรรมชาติของคนมันเปลี่ยนแปลงไม่ได้ (เช่นเรื่องพลังงาน ที่อาจจะขึ้นกับลักษณ์นี้อาจจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้) แต่เราคิดว่าทุกคนสามารถพลิกการทำงานให้เข้ากับลักษณะนิสัยของตัวเองได้

9. เหี้ย จบเป็นไลฟ์โค้ชเลยกู