Review Harry Potter and the Cursed Child สั้นๆ (ส่วนนี้ไม่สปอยล์)

ได้มาวันอาทิตย์ เพิ่งเริ่มอ่านเมื่อคืน อ่านแป๊บเดียวก็จบ (ราวๆ สองชั่วโมง) เพราะมันเป็นบทละคร ดังนั้นความหนาแน่นของตัวหนังสือจะไม่เยอะมาก ไล่สายตาอ่านไม่นาน

อย่างที่รู้ว่าเล่มนี้เจเคไม่ได้เป็นคนเขียน แต่เป็นแจ๊ค ธอร์น ซึ่งเขียนเพื่อให้เป็นบทแสดงละครเวทีเป็นหลัก ดังนั้น ถ้าอ่านด้วยความเข้าใจข้อจำกัดตรงนี้ก็จะมีความกังขาน้อยลง ที่ผ่านมา อ่านวิจารณ์แฮร์รี่เล่มนี้ในอเมซอน แล้วฝรั่งหลายคนด่ากันเสียงขรมมากว่าเทียบกับ 7 เล่มก่อนไม่ได้เลย มันเป็นเพียง endorsed fan fiction (แฟนฟิกที่ได้รับการโบลด์ขึ้นมา) เท่านั้น ซึ่งโดยส่วนตัวก็คิดว่าจริงแหละ คือถ้าไปเทียบกับ 7 เล่มก่อน คงเทียบไม่ได้ การซ่อนรายละเอียดต่างๆ ในหนังสือ พวกกิมมิก อีสเตอร์เอ้ก ก็ทำไม่ได้ เพราะว่ามันเป็นบทละครพูดเป็นส่วนใหญ่ (จะมีบรรยายฉากสั้นๆ เท่านั้น)

แต่เราคิดว่ามันคล้ายๆ กับตอนพิเศษของซีรีส์ อย่างซีรีส์อังกฤษจะชอบมีตอนพิเศษตอน Christmas ซึ่งเป็นเนื้อเรื่องที่แยกจากภาคหลัก แต่อยู่ในจักรวาลของภาคหลัก แฮร์รี่เล่มนี้ก็เป็นแบบนั้น มันเล่าเรื่องที่เกาะไปกับภาคหลักแทนที่จะสานต่อไป

เนื้อเรื่องของแฮร์รี่ภาคนี้ก็อย่างที่หลายคนรู้ premise แล้ว คือพูดถึงแฮร์รี่ในวัยกลางคน สิบเก้าปีหลังจากเหตุการณ์ในภาค 7 และลูกๆ ของเขากับจินนี่ ซึ่งหนังสือก็จะให้ความสำคัญกับการผจญภัยของลูกคนหนึ่งเป็นหลัก

(สปอยล์) ------

ลูกคนนั้นคือลูกคนกลาง อัลบัส เซเวอร์รัส พอตเตอร์ ซึ่งเป็นลูกที่ดูนอกคอก ขบฎ ไปจากพี่ชาย (เจมส์) และน้องสาว (ลิลลี่) เสียหน่อย การคัดเลือกของหมวกคัดสรรทำให้เขาได้ไปอยู่บ้านสลิธีรีน และทำให้เหินห่างกับแฮร์รี่ทีละน้อยๆ จนกลายเป็นวัยรุ่นมีปัญหาเต็มตัว เขาเป็นเพื่อนกับสกอเปียส ลูกชายของมัลฟอย ซึ่งนั่นก็ทำให้แฮร์รี่ไม่พอใจยิ่งขึ้นไปอีก

เรื่องราวส่วนใหญ่ของภาคนี้ไปขึ้นกับการย้อนเวลาไปแก้ไขอดีตในเล่มสี่ คือไตรวิซาร์ดทัวร์นาเม้นต์ เพื่อกลับไปช่วยชีวิตเซดริก ดิกกอรี่ ตามคำขอของพ่อของเขา แฮร์รี่ไม่ยอมกลับไปแก้อดีตให้ อัลบัสกับสกอเปียสจึงถือเป็นหน้าที่ของตัวเอง (และตอบโจทย์คือได้กบฎต่อพ่อด้วย) กลับไปแก้ไขอดีตให้ ซึ่งก็นำมาสู่เรื่องวุ่นๆ และไทม์ไลน์อื่นๆ ที่ดาร์กไปกว่าเดิม

(จบสปอยล์) -----

ส่วนที่ชอบในหนังสือเล่มนี้คือมันเหมือนกับเป็นการ Revisit ฉากที่ชอบอีกครั้ง (และมีการ Revisit อยู่หลายฉากในเล่ม) การเล่นกับคำถามว่า "จะเป็นอย่างไรถ้า..." และการพลิกไปพลิกมา หักมุมเล็กหักมุมน้อย (แบบที่คนอ่านเดาได้) ตามสไตล์ซีรีส์นี้

ส่วนที่ไม่ชอบคือความไม่ซับซ้อนของหนังสือ มันตรงไปตรงมามาก และค่อนข้างจะเล่นกับ Stereotype หลายอย่าง เช่น ลูกขบฎ คุณพ่อที่ไม่เข้าใจ (แต่สิ่งที่ดีคืออย่างที่บอก มันฉายให้เห็นภาพแบบอื่นด้วยว่า "แล้วถ้าอะไรเปลี่ยนไปนิดหน่อยแล้วคนพวกนี้จะเป็นอย่างนี้อยู่ไหม")

อีกอย่างที่ไม่ชอบคือมันทิ้งเชื้อให้ "จิ้น" ไว้เยอะไปหน่อย ตรงนี้ไม่แน่ใจว่าเป็นความตั้งใจไหม แต่ค่อนข้างรู้สึกได้

สรุปว่าถ้าอ่านด้วยความเข้าใจว่ามันเป็นละครเวที เป็นภาคแยกคงไม่ผิดหวัง แต่ถ้าคิดว่ามันเป็นเล่ม 8 ก็จะผิดหวังนิดหน่อย

ให้ B-