เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
คิวที่ 10 คิวชูWIDEWORLDtinyme
[8] เมืองนรกไม่ต้องห้าม
  • เบ๊ปปุ หรือ Beppu นั้น ฉันว่าชื่อน่ารักดี ฟังเสียงแล้วดูคิกขุอาโนะเนะ เอ้า ว่าไปโน่น ซึ่งชื่อเมืองคาวาอี้ในความคิดฉันแบบนี้ แต่เมืองนี้กลับมีนรกอันเลื่องชื่อให้นักท่องเที่ยวมาเยือน ใช่แล้วค่ะ นรกนี่แหละค่ะ ถ้าแปลจากภาษาอังกฤษที่เขาเรียกว่า Hell 

    Hell ในที่นี้คือบ่อน้ำพุร้อนที่แบบร้อนมากๆ ไม่ใช่ร้อนแบบเราจะลงไปแช่ตัวนะคะ แต่ร้อนแบบเกือบร้อยองศาอะไรก็ว่าไป ซึ่งบ่อดังๆในเมืองนี้มีถึง 8 แห่ง โดยเขาเรียกว่า eight hells of Beppu จนมีสิ่งที่เรียกว่าทัวร์บ่อนรกให้นักท่องเที่ยวลองไปเยี่ยมชมกันเลยทีเดียว


    สำหรับกลุ่มสาวๆอย่างพวกเรา ที่เดินทางแบบจุดมุ่งหมายก็สำคัญนะ แต่ระหว่างทางก็น่ามอง แถมไม่อยากจะรีบเร่งจนเกินพอดี พวกเราก็เลยตัดสินใจว่าจะเที่ยวสัก 2-3 บ่อ แต่จะเที่ยวบ่อไหนบ้าง วิธีการคือ ไปถามที่ Tourist Information ซึ่งพอได้พูดคุยแล้วก็ทำให้นึกถึงคุณป้าที่คามาคูระ เพราะเป็นผู้หญิงญี่ปุ่นที่พูดภาษาอังกฤษได้ดีมาก อธิบายวิธีการไปอย่างดี ให้แผนที่และบอกรายละเอียดพร้อมสรรพค่ะ


    พวกเราเลือกไปดู Blue Hell หรือนรกสีฟ้า ซึ่งน่าจะเป็นอันที่ดังสุดของเมืองนี้ เพราะเขาแนะนำให้ไปที่นี่เนื่องจากเวลาเรามีไม่มากนัก พอเราไปถึง อากาศก็ร้อนๆ แดดก็แรงๆ เขาฉลาดนะที่เอาจุดขายของที่ระลึก ไข่ต้ม น้ำดื่มมาดักรอเราก่อนเข้าไปชมบ่อ เพราะพวกเราก็แวะพักตรงนี้ก่อนเดินไปดูบ่อจริงๆ นกเพื่อนในกลุ่มก็ซื้อไข่ต้ม ส่วนฉันก็ขอลองน้ำไซเดอร์ เย็นๆ ชื่นใจอีก (ปล อยากจะบอกว่าเปิดไม่เป็น เลยขอให้น้องพนักงานขายเปิดให้ รู้สึกอเมซซิ่งนิดๆ เพราะมันต้องอัดลูกกลมๆลงไปในน้ำ)


    พวกเราผลัดกันออกไปชมบ่อฟ้า และทางเดินรอบๆ เพราะข้างนอกนั้นร้อนนัก ก็ใช้เวลาไม่นานเท่าไรสำหรับการชมบ่อ และสถานที่รอบๆ






    พวกเราวนเวียนออกมาด้านนอก แล้วก็เจอตู้ไอศกรีมกูลิโกะ มีความอยากจะรวมพลังไอติมกันอีกครั้ง ก็จัดสิคะ


    เดินชมบรรยากาศนอกส่วนบ่อฟ้า ก็เจอส่วนเรือนกระจกที่เขามีพืชหน้าร้อนมาปลูก เนื่องจากใช้ความร้อนจากบ่อนรกนี่แหละ



    หลังจากบ่อนรกสีฟ้าแล้ว เราก็เดินต่อมาเจออีกบ่อให้เราเข้าชม เขาบอกว่าบ่อนี้ความร้อนบางส่วนเคยเอาไว้ใช้ทำกับข้าวด้วยในสมัยโบราณ



    ที่นี่มีให้เราเอาเท้าไปแช่น้ำอุ่น เป็นเหมือนสปาเท้า แล้วเราสามารถขอผ้าขนหนูซับเท้าให้แห้งจากพนักงานขายของแถวนั้นได้ ฟรีค่ะ ไม่คิดเงิน

    แช่เท้ากัน แชะภาพกันแล้ว กินอะไรกันนิดหน่อย พวกเราก็ต้องจบทริปบ่อนรกไว้แค่นี้ เพราะต้องนั่งรถไฟกลับไปฟุกุโอกะ ก่อนจะจากเมืองนรกชื่อน่ารักนี้ไป ฉันเลยขอทำตัวคิเรนะ (ภาษาญี่ปุ่น) เป็นยักษ์น้อยน่ารักซะหน่อยนะ (ทำไปได้นะ)



เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in