พวกเราไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครนอกจากพึ่งกันเอง มันเหมือนพวกเรากำลังเจอวันโลกาวินาศ ซอมบี้กำลังบุกเข้ามาในออฟฟิศแล้ว แต่พวกเราทำได้เพียงกอดคอกัน และบอกว่ากันและกันว่า  

มันไม่ง่ายเลยที่จะทำงานไปพร้อมกับทำโครงงานสหกิจ พวกเราหัวหมุนกันมาก และจะต้องปลดล็อก

สกิลการจัดสรรเวลาขั้นสูง พวกเราเริ่มทำงาน 09.00 - 18.00 น. แต่พอหลังเลิกงานพวกเราก็ต้องมาคุยกันเรื่องงาน งาน งาน และงาน

ยิ่งในช่วงเดือนสุดท้าย มันคือช่วงเวลาหฤหรรษ์ของการทำงาน ทำงาน ทำงาน เพราะมันตรงกับช่วงที่เด็กเปิดเทอมพอดี ซึ่งนั่นทำให้ออฟฟิศของเราต้องเตรียมพร้อมสำหรับการทำหนังสือเรียนเล่มใหม่ หรือเรียกง่าย ๆ ว่า ฤดูแห่งการปั่นต้นฉบับ

และในจังหวะเดียวกันพวกเราก็ได้รับการติดต่อกลับจากครูเพื่อนิเทศการฝึกงาน พร้อมกับการประชุมเรื่องการจัดนิทรรศการแสดงธีสิส ทุกอย่างประเดประดังเข้ามาจนพวกเราทั้งสามน็อคจากการทำงาน ฉันตาบวมมาทำงานเนื่อจากจ้องหน้าจอคอมนานเกินไป ส่วนเพื่อนของฉันไม่สบายจากการโหมงานอย่างหนักหน่วง

ไม่ง่าย ไม่ง่ายจริง ๆ ที่จะทำทุกอย่างออกมาได้สมบูรณ์แบบ แต่สิ่งที่สมบูรณ์แบบ ณ ช่วงเวลานั้นคือ 'ฉันหมดไฟอย่างสมบูรณ์แบบ' 

ก็ไม่ได้ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้หรอก แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากการทำงาน ทำงาน และทำงาน ต่อไป 

หน้าที่ในส่วนของฉัน คือ การออกแบบภาพประกอบ รวมถึงไปภาพรวมต่าง ๆ ในเกมการ์ดของพวกเรา แรกเริ่มพี่เลี้ยงของฉันแนะนำให้ฉันใช้ Freepik เพื่อโหลด Vector แต่ฉันหารือกับเพื่อนแล้ว เรามองว่าภาพใน Freepik ยังไม่ตอบโจทย์งานของเราเท่าไร เพราะการใช้ภาพจากหลากหลายนักวาดจะทำให้งานเราไปคนละทิศละทางและความคุมภาพรวมได้ยาก ดังนั้นฉันจึงต้องวาดภาพทั้งหมดเองใน Adobe Illustrator 

สิริรวมทั้งสิ้นฉันวาดไป 75 ภาพ 

ไม่รู้คิดอะไรอยู่...

เรียกได้ว่าเป็นสิ่งที่ท้าทายมาก เพราะอย่างที่บอกไปแต่ต้นว่าฉันมีประสบการณ์กับโปรแกรมนี้ไม่มากนัก แต่สุดท้ายแล้วผลตอบรับก็ดีเกินคาด ทุกคนรวมถึงพี่เลี้ยงของฉันเอ่ยชมว่า ฉันจับคู่สีได้ฉูดฉาดและน่าสนใจ ทำให้ตัวงานของฉันค่อนข้างโดดเด่น

 ยอมรับว่าเป็นอะไรที่ใจฟู และขอบคุณการบ้าพลังของฉันที่ทำให้ฉันวาดภาพทั้งหมดได้ภายใน 1 เดือน แต่นับจากนี้ฉันคงเอียนโปรแกรมนี้ไปอีกนาน... =_="