ไม่ใช่เพราะคน แต่เป็นเพราะโลก

      วันหนึ่งที่ปกติของวัยรุ่นชายที่กำลังนั่งเหม่อในห้องเรียน อยู่ดี ๆ ทั่วทั้งโลกก็ถูกเปลี่ยนให้มีแค่คนสองประเภท ตัวเอก และตัวประกอบ

      ทีแรกผู้คนก็ไม่เข้าใจนักหรอกว่ามันต่างไปจากเดิมอย่างไร ทุกคนรับรู้ได้ถึงการแจ้งเตือน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้วิถีชีวิตเปลี่ยนไป

      วิเคราะห์กันคร่าว ๆ เอาขำขันว่าบุคคลประเภทตัวเอกคือคนที่โดดเด่น ส่วนบุคคลประเภทตัวประกอบคือคนจืดชืด

      ทว่าชะล่าใจไม่ทันไร ความจริงก็ตีเข้าแสกหน้า "การแบ่งแยกของบุคคลสองประเภท" ไม่ว่าจะทำเช่นไรโลกก็ไม่อนุญาตให้ 'ตัวประกอบ' อยู่ระดับเดียวกับ 'ตัวเอก'

      และ 'ตัวเอก' คือบุคคลสำคัญที่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ พูดง่าย ๆ ว่าโลกหมุนรอบ 'บุคคลประเภทตัวเอก'

      ไม่ว่าคุณจะเก่งกาจมีอิทธิพลล้นฟ้าแค่ไหน หากคุณไม่ได้เป็น 'ตัวเอก' ก็ต้องอยู่อย่างเจียมตัวหากไม่อยากสูญสิ้นทุกอย่างไป

      ไม่ว่าพวกคุณจะมีความรู้สึกหรือความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งแค่ไหน หากไม่ได้เป็น 'ตัวเอก' เหมือนกันหนทางที่มีร่วมกันก็จะดับวูบลงในทันที

      ด้วยเหตุผลข้างต้น วัยรุ่นชายที่ถูกจัดให้เป็นตัวประกอบจึงต้องอยู่อย่างเจียมตัว ตีตัวออกห่างจากเพื่อนสาวที่ใครดูก็รู้ว่าทั้งคู่มีซัมติงกัน

      ใช้ชีวิตที่จืดชืดอย่างตัวประกอบ คอยเงยหน้ามองเหล่าตัวเอกที่ส่องประกายและถูกรักโดยโลกไปวันแล้ววันเล่า 

      แต่เหตุอุบัติย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ อย่างไม่มีใครตั้งตัว 

      วันหนึ่งโลกเห็นควรว่า 'ตัวเอก' ไม่ควรปะปนกับ 'ตัวประกอบ' อีกต่อไปจะพาไปยังชั้นที่สูงกว่า

      แน่ละว่าผู้คนไม่ยินยอม เพราะ 'ตัวเอก' เป็นที่ครองใจคนเสมอมา

      ด้วยเหตุด้านการจลาจล ความซวยจึงตกอยู่ที่วัยรุ่นชายที่ทำตัวจืดชืดมองเพื่อนสาวที่เคยสนิทตาละห้อย

      โลกก็สามารถยกเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ มีเถียงได้เช่นกัน โลกรู้ โลกเห็น และโลกก็ทำให้วัยรุ่นชายต้องเปิดเผยความในใจด้วยเส้นรยางค์แปลงประหลาดที่โผล่มามัดตัววัยรุ่นชายทำให้หลุดปากออกมาว่ารักมาตลอดตั้งแต่อนุบาล

      ฝ่ายเพื่อนสาวตัวเอกที่ถูกยื้อระหว่างเพื่อนมนุษย์และลำแสงที่จะพาไปสู่ชั้นสูงกว่า ก็ราวกับรอมาตลอด

      เกิดเป็นวินาทีน้ำเน่า

      ในวินาทีหุนหันพลันแล่นสุดท้ายก็ตกกระไดพลอยโจนเกาะติดเพื่อนสาวที่เพิ่งสารภาพรักไปได้อย่างไรจดจำไม่ได้

      นอนหมอบและรับรู้เพียง... ท่ามกลางจุดสูงที่มองเห็นแทบทั้งหมด โลกได้มอบอะไรบางอย่างให้กับเพื่อนสาวที่ยืนอยู่จุดที่สูงที่สุด "นี่คือโลกที่เธอปรารถนา..." อะไรสักอย่าง

      เพื่อนสาวเหมือนยอมรับไม่ได้ พยายามบี้เจ้าก้อนกลมคล้ายลูกโป่งวิทยาศาสตร์ทิ้งด้วยสองมือ

     ฉับพลันโลกทั้งหมดบิดบี้ไม่ต่างจากเจ้าก้อนในมือของเพื่อนสาว และเพื่อนสาวก็ตายลงในวินาทีที่เจ้าก้อนนั้นระเบิด

     โลกทั้งใบราวกับล่มสลายไปแล้ว

      วัยรุ่นชายที่ลุกขึ้นยืนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป แค่ทราบแล้วว่าโลกเป็นเช่นนี้เพราะเพื่อนสาวที่รัก ได้แบกเพื่อนสาวพิงไว้บนหลังแล้วก้าวเดินไปเพื่อหาหนทางท่ามกลางโลกล่มสลายที่ถูกบิดบี้