การค้าเกิดขึ้น เมื่อความต้องการของผู้ซื้อและผู้ขายถึงจุดสมดุล

จะได้หรือเสียเปรียบ จำหรือเต็มใจ สุดท้ายคือต้องยินยอมทั้งสองฝ่าย

ผมสโครว์เมาส์ไล่ดูข้อเสนอของบทเรียนภาษาอังกฤษราคาถูก อาศัยช่วงเวลาว่างตอนทุกอย่างยังไม่เข้าที่เข้าทางหวังจะพัฒนาความสามารถทางการสื่อสารให้โดดเด่นกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่น การได้รับเลือกให้มาทำงานที่สาขาต่างประเทศนับเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่แต่จะหลงระเริงอยู่ไม่ได้ ในเมื่อตำแหน่งยังไม่ตายตัวความเป็นไปได้เพื่อชีวิตที่ดีกว่า ต้อนรับคนที่อ่านเกมขาดเสมอ

ผมสะดุดหยุดที่ข้อเสนอน่าสนใจ “บทเรียนภาษาอังกฤษราคาถูกภายใต้ข้อแม้ง่ายๆหนึ่งอย่าง” ผมคลิกตามความเชิญชวนมีเสน่ห์อย่างว่าง่าย รายละเอียดภายในต่างจากข้อเสนออื่นอย่างสิ้นเชิงเวลา และสถานที่ ราวสัตว์ป่ามั่นใจว่าอย่างไรก็ต้องหาเหยื่อได้ ถูกระบุไว้ชัดเจน 2ชั่วโมงเต็มกับการสนทนาภาษาอังกฤษหัวข้อและระดับความเป็นทางการตามใจผู้จ้าง เพียงแต่ค่าจ้างไม่ได้จ่ายด้วยเงิน

“ฉันขอเวลา 15 นาทีที่คุณจะต้องตอบคำถามและทำตามที่ฉันสั่งไม่ต้องกังวลนะ ไม่มีอะไรโลดโผนหรอก”

เหมือนถูกมนต์สะกด ผมตอบรับข้อตกลงอย่างเต็มใจ ทึกทักว่าเป็นการค้าที่ได้เปรียบ

หรือจริงๆ ผมแค่อยากลอง

บ่ายสองโมงตรง ผมเดินปรี่เข้าไปในร้านกาแฟชื่อดัง สาขาที่การตกแต่งและทัศนยภาพดีที่สุดอย่างน้อยก็ในความคิดผม โต๊ะลึกสุดข้างแสตนเสิร์ฟเครื่องดื่ม โอเค นั่นไงเธอ

หญิงสาววัยยี่สิบต้นๆ น่าตาสะสวย เธอสวมเสื้อเชิ้ตเข้ารูปสีขาวเข้ารูปปกปิดด้วยทรงแต่เปิดเผยด้วยความบางพลิ้ว ผมนั่งลงตรงข้าม มีอาการประหม่าเล็กน้อยด้านขวาของโต๊ะมีนาฬิกาจับเวลาอยู่ด้วย

โชคดีที่วันนี้ไม่เลท

เธอถามทันควันที่เห็นผม ว่าต้องการเครื่องดื่มอะไรไหมผมสั่งอเมริกาโน่เย็นแก้วกลาง และการสนนทนาก็เริ่มขึ้นทันที เธอกดจับเวลา แล้วถามว่าผมต้องการฝึกการพูดแบบไหนกับใคร และเริ่มโค้ชโดยไม่อุ่นเครื่อง ผมเริ่มแนะนำตัวว่าตนเป็นลูกเต้าเหล่าใครทำไมถึงได้มาทำงานที่อังกฤษและทำไมถึงได้นัดเธอให้มาสอนผม ผมรู้ได้ทันทีว่าเธอเป็นคนอ่านคนเก่งและผมว่า ตะล่อมคนเก่งเสียด้วย

ตลอดชั่วโมงกว่าๆ ผมได้สิ่งที่ผมต้องการเกินความคาดหมายไปไกลทั้งการฝึกออกเสียงการพูดให้ลื่นไหล รวมถึงศัพท์สแลงและวิธีการเข้าหาคนที่นี่เธอสอนและให้คำแนะนำอย่างเต็มที่ ความทุ่มเทจนไม่ระวังตัวเวลาก้มเงยหรือลุกไปหยิบกาแฟถือเป็นการคืนกำไรในมษุษย์เงินเดือนอารมณ์เปลี่ยวอย่างผม เธอน่ะ ร้ายเป็นบ้า มีเพียงอย่างเดียวที่สะกิดใจอยู่ลึกๆคือ 15 นาทีสุดท้ายนั่น ไม่อยากจะคิดเลยว่าต้องเจอกับอะไร

เวลาบ่ายสามโมงตรง เสียงกริ่งนาฬิกาดังขึ้นเบาๆ

“คราวนี้ ตาฉันบ้างนะ”

น้ำเสียงของเธอเปลี่ยนไปทันที คราบสาวมั่นใจ ที่น่ารักและปากหวาน หายไปในพริบตาเธอเทของทั้งหมดในกระเป๋าถือลงที่โต๊ะ กระจายไปทั่วทิศทาง เธอคว้าถุงจิ้งหรีดทอดฉีกลงจานพลาสติกและสั่งให้ผมกิน เธอต้องการรู้ว่ามันรสชาติเป็นยังไง ระหว่างเก็บของอื่นๆกลับใส่กระเป๋า จุกนมปลอมที่ผมเหลือบเห็นปะปนกับข้าวของเครื่องใช้อื่น ไม่มีน้ำหนักใดๆเมื่อเทียบกับประโยคต่อไปจากปากของเธอ เธอบอกผมต่อหน้าด้วยโทนเสียงที่ไม่เปลี่ยนแปลงว่าเธอทำงานขายตัว ใช่ขายตัว ให้กับผู้มีอิธิพลในประเทศนี้ ถ้าผมไม่ตัดสินเธอทันทีเธอก็พร้อมที่จะเล่าเหตุผล ผมพยักหน้าพยายามประมวลเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นจนลืมรสชาติของจิ้งหรีดทอดที่กลืนลงไปเสียสิ้นเธอสั่งให้ผมกินต่อไป ต้องการรู้รสชาติโดยละเอียด ความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยหลังจากการกินหลายตัวเธอก็ต้องการ

คนเราเกิดมาพร้อมพรสวรรค์ที่แตกต่างกัน ถ้าหามันไม่เจอหรือไม่ได้ใช้มันเป็นเครื่องมือในความก้าวหน้าก็คงจะน่าเสียดายแย่หน่อยที่พรของเธอคือการยั่วผู้ชาย ใช่ ยั่ว ผู้ ชาย เธอยิ้มก่อนแซวว่าผมเองก็โดนไปไม่ใช่น้อยใช่ ผมยอมรับ เพราะฉะนั้น เธอจึงเลือกที่จะทำอาชีพขายตัว ถ้ามองให้ทะลุมันก็คือการขายบริการอย่างหนึ่ง จะทางการแพทย์ ทางความงาม หรือทางเพศก็ไม่เห็นจะต่างกันตรงไหน เพียงแค่ต้องทำให้มันคุ้มค่าคุ้มเสี่ยง ถูกต้องตามกฎหมายและศีลธรรมก็เท่านั้น

จิ้งหรีดหมดไปครึ่งจาน โดนรสชาติของเรื่องที่อยู่ตรงหน้ากลบไปจนหมด

ลูกค้าของเธอ ไม่โสด ก็ต้องได้รับการยินยอมจากคนรักเป็นลายลักษณ์อักษรต้องปลอดโรคติดต่อ ยืนยันด้วยผลเลือดจากโรงพยาบาลที่เธอรีเควสต์ และต้องโอนเงินมัดจำในระดับเงินปอนด์ห้าหลักเข้าบัญชีเธอ

“แล้วรับรองว่าคุณจะได้พบกับผู้หญิงในฝัน ถึงจะแค่สามวันก็เถอะ” เธอเล่นสนุกด้วยการเปลี่ยนน้ำเสียงกลับมาเป็นตอนที่เราเจอกันครั้งแรกอีกครั้งแล้วยื่นกระปุกเจลใส่ผมให้ผมคนไทยเซตผมทรงไหน ให้เซตให้เธอดู เดี๋ยวนี้ ผมทำตามอย่างว่าง่าย พลางคิดว่ามันงี่เง่าสิ้นดีทั้งตรรกะเพี้ยนๆ และความสามารถในการชักใชผู้ชายได้อย่างหมดจดข การเซตผมนี่ก็ด้วยเธอเห็นใบหน้าฉงนของผมและคงทนไม่ไหว จริงเล่าต่อเหมือนจะบอกให้เอาบุญ รู้ไหมทำไมคนถึงยอมจ่ายเงินสูงลิ่วเพื่อให้ได้ครอบครองเธอเพียงชั่วคราวก็เพราะว่าเธอคือทุกอย่างที่พวกเขาต้องการยังไงล่ะ เวลาเตรียมตัวร่วมเดือนทำให้เธอรู้มากพอว่าลูกค้าฝันเฟื่องถึงหญิงนิสัยแบบไหน คำพูดคำจาและรสนิยมเป็นอย่างไร จากข้างในออกสู้รูปลักษณ์ภายนอก ทุกอย่างต้องสมราคาเพราะฉะนั้นอย่าถามมากเลย เราทำการค้ากัน ผมได้สิ่งที่ผมหวังแล้วอย่าทำให้เธอผิดหวังสิ

ผมบรรยายรสสัมผัสของจิ้งหรีดทอดออกจากทุกประสาทสัมผัสที่มีอยู่อย่างเต็มความสามารถเซตผมผ่านกระจกแป้งอัดแข็งแบรนด์หรูของเธอราวกับจะไปประกวดเจ้าแห่งการเซตผมจนเสียงกริ่งครบ 15 นาทีดังขึ้นขัดจังหวะ

เธอยิ้มพอใจ คว้าจานพลาสติกโยนลงช่องที่ขยะ ปิดตลับแป้งยัดใส่กระเป๋าแล้วลุกขึ้น

“เจลนี่ยกให้ ขอบคุณสำหรับความตั้งใจนะคะ” แล้วเธอก็เดินจากไปปล่อยให้ผมนั่งอึ้งพร้อมกับทรงผมสุดเนี้ยบผิดวิสัยนั้น

เสียงกุบกับจากรองเท้าส้นสูงดังแล้วค่อยๆ เบา แล้วหยุด แล้วค่อยๆดังขึ้น เสียงกระซิบแผ่วเบาก็ดังขึ้นที่หูซ้ายของผม

“จริงๆ ชั้นกะจะขอความเห็นเรื่องชุดชั้นในด้วย แต่ไม่เป็นไรร่างกายคุณตั้งใจตอบให้ชั้นเต็มที่แล้วแหละค่ะ”

โจทย์
Day 5 —Pick a letter of the alphabet.  Now imagine two aisles of your local supermarket.  List everything found in those two aisles that begin with that letter of the alphabet.

Day 6 —Write about a person who would buy all of those items in Day 5.