เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#30dayswritingchallengeSilapa Junior
DAY 16
  • ถ้าผีมีจริง ผมอยากเห็นผีตากผ้าอ้อม

    ผมรู้ ผมรู้ ว่าทางเทกนิคแล้ว มันเป็นเพียงปรากฎการณ์ทางธรรมชาติ เกิดขึ้นในทิศตะวันตก โดยมากหลังฝนตกใหม่ ๆ  แสงอาทิตย์ที่ใกล้จะตกดินจะสะท้อนกลับมาสว่างเป็นแสงสีแดงอมเหลือง ซึ่งคนโบราณเปรียบภาพที่เห็นนั้นเหมือนผ้าอ้อมที่ผีนำออกมาตาก

    ตัวปรากฎการณ์เองก็จัดว่าสวยอยู่แล้ว ผมเพียงแค่นึกสนุกว่า ถ้าโลกของเรามีผีจริงๆ แล้วเราปฎิบัติกับเขาเหมือนกับอีกหนึ่งสปีชีส์ของสิ่งมีชีวิต การที่มนุษย์เราไปแอบดูกิจกรรมตากผ้าอ้อม 'จริงๆ' เหมือนกับที่ซุ่มดูเพนกวิ้นขึ้นจากน้ำ หรือเต่าท้องแก่วางไข่ คงจะเป็นประสบการณ์ที่น่ารักดี

    ลองนึกภาพว่ามันเป็นหนึ่งใน tourist attractions ช่วงเวลาปลายฝนที่ภาคเหนือของไทย (บางคนบอกว่า ชาวล้านนาโบราณ ใช้ปรากฎการณ์นี้อ้างอิงบอกฤดู) นักท่องเที่ยวมามายหลายชาติหลั่งไหลเข้าดู unseen Thailand นี้

    เหล่าเจ้าหน้าที่อนุรักษ์ผีและอสุรกาย ทำการแจงข้อตกลงเตรียมตัวผู้ชมกิจกรรมอันสุดแสนน่าทึ่ง ห้ามใช้เฟลช ห้ามส่งเสียงดัง ห้ามขยับร่างกายอย่างฉับพัน ไม่เช่นนั้นเหล่าผีจะตกใจกลัวได้ 

    ผ้าคลุมและหมวกพลางตัวถูกแจกให้ตามไซส์ที่ลงทะเบียนไว้ (เพราะกิจกรรมนี้ต้องจองล่วงหน้าและวัดดวงกันพอสมควร เหล่าผีจะออกมาทำกิจกรรมในเฉพาะวันที่ฝนหยุดตกก่อนพระอาทิตย์ตกดินไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น) 

    ท้องฟ้าทำท่าโพล้เพล้ พระอาทิตย์ชวนจะอัสดงแล้ว

    เจ้าหน้าที่ทำสัญญาณมือให้ทุกคนหยุดใช้เสียง แล้วค่อยๆ นำแถวผู้ชมดวงดีกลุ่มนี้ เดินเลียบทางลักษณะคล้ายคลองที่ไม่มีน้ำแต่ถูกมุงด้วยจากห่างๆ ไปอย่างช้าๆ

    เสียงนกร้องเคล้ากับแสงสีขาวที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเหลืองส้มสาดส่องลงบนผืนนา

    เจ้าหน้าที่ทำสัญญาณมืออีกครั้ง บอกให้ทุกคนหันไปมองทางด้านซ้ายของต้น เหล่าผีเริ่มทะยอยกันออกมาแล้ว ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อตาตัวเอง สสารสีขาวโปร่งแสงยากที่จะบอกสถานะโผล่ผลุบออกจากอากาศธาตุ พร้อมกับเคลื่อนตัวอย่างนุ่มนวน เวียนไปตามแนวแสง เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ส่องประกายสีชมพูอ่อนเมื่อ มันการซ้อนตัดกัน

    หลายคนยกมือขึ้นป้องปากเพราะกลัวจะส่งเสียงจากความประหลาดใจโดยไม่รู้ตัว

    ดวงตะวันตอนนี้คล้อยต่ำ เปลี่ยนตัวเองเป็นสีแสดเข้ม เหล่า 'ผี' เคลื่อนตัวช้าลงจนเกือบจะหยุดนิ่ง เรียงตัวกันตามแนวต้นไม้ เรากับชิ้นผ้าวิเศษที่ถูกขึงอยู่บนสายเชือกล่องหน ส่องแสงสีชมพูอมม่วงออกมาชัดเจนแล้ววิจิตรทวีคูณมากขึ้น

    ในชั่วพริบตา สสารเหล่านั้นก็แตกกระจายคล้ายกากเพชร ละลายหายไปกับดาวในท้องฟ้าที่ปรากฎขึ้น เมื่อแสงสุดท้ายของพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป  

    คงจะเป็นประสบณ์การประทับใจลืมไม่ลงเลยล่ะ ว่าไหมครับ?


    โจทย์
    Day 16 — If we assume ghosts are real, what type of ghost would you like to see?
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in