เราเคยอ่านคนเขียนคนนี้แค่ อาจารย์เป็นคนชั่วช่างยากเย็นเหลือเกิน ซึ่งตอนนั้นก็แบบ เออ..ชอบนะะ พอมาอ่านเรื่องนี้ก็คิดว่าตัวเองน่าจะชอบเหมือนกัน ซึ่งก็น่าจะจริง

เนื้อเรื่องแบบกาวสุดดด กาวแบบก๊าววกาววว คือคนที่ไม่คลิกกับแนวนี้เราว่าไม่น่าจะคลิกเอาเลย เป็นแนวที่แบบไม่ชอบก็เกลียดอะ ส่วนตัวเราค่อนข้างชอบ

นางเอกทะลุมิติมาในโลกบำเพ็ญเซียน เจอว่าพี่ชายตัวเองมาโลกนี้เหมือนกัน แล้วกลายเป็นจอมมารด้วย แต่ในเล่มหนึ่งยังหาพี่ชายตัวเอง สือตง ไม่เจอ ได้เจอกับพระเอกคือ โฮ่วฉือ ซึ่งมีความมุ่งมั่นอยากเป็นพี่ชายนางเอกมาก

(สารภาพว่าตอนอ่านคำว่าโฮ่วฉือ สมองมันคิดภาพโจวตงอวี่ขึ้นมาเป็นพักๆ 555555)

เล่ม 1 เราค่อนข้างชอบเลยค่ะะ แบบขำดี ไม่ถึงกับขำแบบหัวเราะ แต่ก็ชอบในความกาวของเรื่องอะ

ก็เล่มนี้มึนมากกก รู้สึกว่าย้ายสถานที่หลายรอบ การบรรยายก็กาวๆ จนบางครั้งก็รู้สึกว่าตัวเองหลุดๆไปบ้างเหมือนกัน เล่มนี้นางเอกถูกส่งไปดินแดนใหม่ พระเอกก็ดันความจำเสื่อมแต่ก็ยังรักน้องสาวอยู่ลึกๆเหมือนเดิม ดูท่าทางใกล้จะเจอพี่ชายแล้ว

ฉากประทับใจคือฉากที่สู้กับพระอะ แบบมันรู้สึกว่าเมคเซนส์มาก เป็นการตอบโต้ประโยค วางดาบลงก็บรรลุเป็นพุทธะ มากๆเลย คือการที่คนชั่วจะสามารถข้ามผ่านไปได้ก็ดูไม่ค่อยจะยุติธรรมจริงๆ นั่นแหละ

ปล.พี่ชายนางเอกคือซิสค่อนตัวจริง รักน้องสาวแบบคลั่ง 55555555 แต่ก็ดูเป็นคนเฮฮานะ

เล่มนี้เจอพี่ชายแล้ว แต่พี่ชายถูกโฮ่วฉือฆ่าตายอย่างว่องไว 55555 ชอบซีนที่นางเอกถามหนิ่วหนิ่วอะ ว่าถ้าสมมติว่านางเอกฆ่าพี่ชายของหนิ่วหนิ่ว เจ้าตัวจะรู้สึกยังไง แล้วหนิ่วหนิ่วตอบว่า จะเชื่อนางเอกก่อน นางเอกก็เลยรู้ตัวว่าที่ผ่านมามองโฮ่วฉือเป็นคนนอกมาตลอด

เราชอบพระเอกแบบโฮ่วฉือมาก รู้สึกว่ามีความซื่อๆอยู่ (ถ้ามีแบคกราวน์ของความซื่อนี้หน่อยก็จะดีนะ แต่ก็เข้าใจว่าคงเป็นเซียนที่ไม่ได้ออกไปไหน เอาแต่ฝึกวิชาละมั้ง) คือจริงๆ พอช่วงหลังๆ มันเริ่มมาทางพลอตที่ว่าทั้งหมดนี่เป็นโลกเล็กๆในโลกอีกหลายพัน นางเอกก็เปลี่ยนโลกค่อนข้างบ่อย ทำให้ตัวละครประกอบดูไม่ค่อยมีความสำคัญ หมายถึงแบบต่อให้เกิดอะไรขึ้นก็คงไม่ได้สะเทือนใจมาก

แต่เราก็คิดว่าเค้าออกแบบตัวละครพวกสัตว์/พืชมาได้น่ารักหมดเลย เราชอบทุกตัว ทั้งฮวาฮวาทั้งเถาเถา แล้วหงส์ตัวนั้นด้วย

...

อ่านจบรู้สึกมึนเล็กน้อย รวมๆแล้วเราว่าสนุกดีค่ะ แบบแปลกจากเรื่องอื่นในตลาด แต่ก็ต้องบอกว่าคีพลายเซ็นคนเขียนได้ดี ใครชอบเรื่องแบบกาวๆหน่อย เราว่าชอบเรื่องนี้แน่นอน 

ตอนท้ายนางเอก พี่ชาย กับโฮ่วฉือ กลับมาโลกปัจจุบันพร้อมกัน เราเดาออกว่าโฮ่วฉือเป็นผู้ดูแลก็ตอนที่โม่อวี้บอกว่าผู้ดูแลของโลกนั้นหายไปนั่นแหละ ก็เลยคิดว่าเป็นโฮ่วฉือแน่ แต่ก่อนหน้านี้เดาไปทางนี้ไม่ออกเลยจริงๆ

แล้วคือถ้ามองว่าโฮ่วฉือทำแบบนั้น (ลงสังสารวัฏ) เพื่อวาสนาด้ายแดงกับนางเอก ก็ต้องบอกว่าผลของการลงไปของโฮ่วฉือนี่เลือดนองสามพันโลกจริงๆ แต่ในเนื้อเรื่องเราไม่ได้รู้สึกถึงความซีเรียสในแง่นี้เท่าไหร่เพราะเค้าเล่าแบบเบาๆนะ โทนเรื่องค่อนข้างคอมเมดี้ 

ตอนจบแอบเสียดายที่บรรดาสัตว์ๆของนางเอกไม่ได้มาอยู่ด้วยกัน คือทุกตัวน่ารักมาก รักนางเอกมากกก