เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
อาฟเตอร์โควิดcharo_b
ได้มาแล้วจ้า
  • ได้มาแล้วจ้า
    ในที่สุดก็ได้มางานหนังสือแล้วจ้า หลังจากที่พลาดมาหลายปีดีดัก
    ไม่งานยุ่งมาก รู้ตัวอีกทีก็ อ่อ หมดไปแล้ว

    ไม่รู้ทำไมเหมือนกันว่าปีนี้อยากมาเดินให้ได้ ทั้งๆ ที่ก็เริ่มเข้าสู่วัย ที่เออ ไม่ค่อยอยากเดินเยอะแระ เมื่อยด้วย คนเยอะด้วย เพราะความคิดถึงบรรยากาศล่ะมั้ง

    เคยไปแต่งานหนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์ ก็ชินกับบรรยากาศแบบนั้นแหละ ที่มีเสียงประกาศให้ระวังกระเป๋าหาย ถูกล้วงกระเป๋า เคล้าเสียงตะโกนโปรโมทหนังสือของบูธต่างๆ อยู่ตลอดทาง แต่เรากลับชอบบรรยากาศงานหนังสือที่สถานีกลางบางซื่อเฉย
    มันโปร่ง มันโล่งล่ะมั้ง ก็เลยรู้สึกว่าเดินสบายๆ หน่อย หรือว่าเพราะไม่ค่อยมีเสียงอึกทึกเท่าไหร่ ไม่แน่ใจเหมือนกันแฮะ 
    คงแก่แล้วจริงๆ ?

    ตอนแรกคุยกับน้องที่ทำงานไว้ว่า เล็งหนังสือไว้เล่มนึงแหละ - A Man Called Ove ชายชื่ออูเว ก็โดนนางตราหน้ากลับมาไว้ ชั้นไม่เชื่อแกหรอก ต้องได้มาหลายเล่มแน่ๆ ยืมถุงผ้าชั้นมั้ย, ได้แต่เถียงกลับในใจ ไม่ๆ ชั้นซื้อเล่มเดียวแน่นอน ช่วงนี้งบน้อยจ้าแม่

    เจอบูธแรก (มติชน) โดนไป 2 เล่ม; “ความรักของวัลยา” ของอาจารย์เสนีย์ เสาวพงศ์ (เคยอ่านงานเขียนเรื่อง “ปีศาจ” ของอาจารย์แล้วคลั่งไคล้มากกก) อยู่ๆ หนังสือเล่มนี้ก็มาปรากฏตรงหน้าเฉยเลย ก็ต้องโดนแหละ อีกเล่มนึงไปยืนเลียบๆ เคียงๆ ลองยืนอ่านอยู่แป๊บนึง เอาไงดีนะ หนังสือพี่ปราบดาอะ เมื่อก่อนเราอ่านได้นะเว้ย แต่เมื่อหลายปีก่อนซื้อหนังสือพี่เขามาเล่มนึง อ่านไม่จบ จำไม่ได้แล้วว่าเรื่องอะไร แต่ไม่ใช่เพราะว่าพี่เขาเขียนไม่สนุกนะ แต่เรากลายเป็นคนสมาธิสั้น ไม่สามารถเคี่ยวเข็ญตัวเองให้อ่านจบได้แล้ว มันเลยกลัวนิดๆ แต่พอลองๆ อ่านแล้ว เฮ้ย น่าสนใจอะ ยังไงดีๆ 
    จ้ะ..รู้ตัวอีกทีก็เดินไปยืนอยู่หน้าแคชเชียร์พร้อมหนังสือในมือสองเล่ม หนังสือของพี่ปราบดาที่ตัดสินใจหยิบมาด้วยคือ “เสรีนิยม ยืนขึ้น” 

    จากนั้นก็ออกเดินตามหาชายชื่ออูเวต่อ 
    เดินไปเรื่อยๆ เจอ “How I Love Myself” หนังสือซีรีส์ How I ของน้องพาย - ต้องซื้ออะ ตามน้องเขามาตั้งแต่เล่มแรกจนถึงเล่มล่าสุด เล่มที่เราเก็บบทสุดท้ายไว้อ่านทีหลัง หลังจากที่อ่านบทอื่นๆ ก่อนหน้านี้จบไปสักพักแล้ว เราหวังว่าน้องพายจะมีความสุขในทุกๆ วันของชีวิต เราจึงหยิบเล่นนี้มาแบบไม่ต้องลังเลอะไร

    จริงๆ ก็เริ่มเมื่อยเท้าแล้ว ชายชื่ออูเวเขาไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ไปที่บูธซีเอ็ด ก็ไม่มี (แต่ไม่ได้ถามเจ้าหน้าที่นะ มั่นหน้ากวาดสายตาหาเองค่า) ลองไปดูนายอินทร์ (ยอมแพ้ เครร ถามเขาดีๆ เถอะ) อ่ออ ไม่ได้เอามา 
    ไหนๆ ก็มาแระ ลองเดินให้ครบทุกโซนละกัน (เพื่ออะไรก็ไม่ทราบ)
    ไหนๆ มาแระ (ยังไม่เลิก) ไปบูธสำนักพิมพ์สมมติด้วยดีกว่า เผื่อมี “1984” หนังสือที่ใฝ่ฝันและเผลอไปฟังสปอยล์มาแล้ว แต่ก็ยังอยากอ่านอยู่ดี เผื่อมี ที่ย้ายมาอยู่ในกระเป๋าเป้เป็นที่เรียบร้อย..

    ก็คือได้มาแล้วจ้าาาา 
    ได้มา 4 เล่ม 

    ชายชื่ออูเว เป็นใคร 
    ฉันไม่รู้จัก
    บรุยยย

    ต้อง edit อะ how could i forget!! 
    HBD to พิเบเบ
















Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in