รีวิวเว้ย (38) ส่วนประกอบของความคิดถึง

หนังสือ : SNAP #ส่วนประกอบของความคิดถึง
โดย : คงเดช จาตุรันต์รัศมี
จำนวน : 272 หน้า
ราคา : 345 บาท

           ในชีวิตของคนเรา จะมีสักกี่ครั้งที่เรามักจะถูกความทรงจำเก่า ๆ เข้าจู่โจม หลังจากที่เดินเข้าไปในร้านหนังสือด้วยอาการ งง ๆ และยืนหันซ้ายหันขวาอยู่ตรงหน้าชั้นหนังสือ สายตาก็เหลือบไปเห็น SNAP ในระยะสายตาพอดี และครั้งนั้น ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่เราถูกความทรงจำเก่า ๆ เข้าจู่โจม

         จะเรียกมันว่าความทรงจำเก่า ๆ ได้มั้ยนะ ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะผ่านมาแค่ 3 เดือนเอง ที่เราเลิกกัน ก่อนหน้านี้เป็นเวลา 2 ปีกับอีก 8 เดือน ที่เราใช้ชีวิตโดยมีใครอีกคนอยู่ข้าง ๆ มีมือนุ่ม ๆ เอาไว้ให้คอยจับคอยประคอง มีตักเอาไว้ให้เรานอนหนุ่นเวลาเหนื่อยล้า มีเสียงดุ ๆ เวลาที่เราชอบทำอะไรโดยไม่คิด แต่มาวันนี้มันคงไม่มีอีกแล้ว ทั้ง ๆ ที่เราอ้อนวอนให้มันกลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อนขนาดไหน สุดท้ายแล้วมันก็กลายเป็นแค่ความทรงจำของกันและกัน(เอะหรือของเราแค่คนเดียว)

           จำได้ว่าก่อนหน้านี้ ที่ SNAP เข้าฉายในโรงฯ ใหม่ ๆ เธอคนนั้นเคยรบเร้าบอกกับเราว่าอยากดูหนังเรื่องนี้จังเลย ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร แค่หันไปยิ้มให้แล้วบอกว่า "ดูสิ" และก็ปล่อยให้มันผ่านหูไป โดยที่สุดท้ายก็ไม่ได้ดูมันด้วยกัน และเป็นเราที่ต้องมานั่งดูมันคนเดียว ในวันที่ไม่มีเธอคนนั้นอีกแล้ว รู้งี้ไปดูด้วยกันตั้งแต่แรกก็ดี

           เราจะไม่ขอพูดถึงตัวหนัง เพราะนี่ไม่ใช่การรีวิวหนัง แต่เป็นการรีวิวหนังสือ และหนังสือ SNAP #ส่วนประกอบของความคิดถึง มันก็ทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบของความคิดถึงได้อย่างดีจริง ๆ

          SNAP #ส่วนประกอบของความคิดถึง เป็นหนังสือที่รวบรวมเรื่องราวของการทำหนังเรื่อง SNAP ทั้งเบื้อหน้า เบื้อหลัง ขั้นตอนการเขียนบท การจัดภาพ การจัดองค์ประกอบภาพ รวมไปถึงขั้นตอนการคัดเลือกนักแสดง แต่ SNAP ก็ไม่ใช่หนังสือที่ทำหน้าที่บันทึกเรื่องราวความทรงจำของการทำหนังแต่เพียงเท่านั้น SNAP ยังทำหน้าที่เป็นบันทึกที่ชวนให้เราขุดคุ้ยเอาภาพความทรงจำ ที่กลายมาเป็นส่วนประกอบในภาพจำของใครหลาย ๆ คน

           SNAP ทำหน้าที่เป็นเครื่องกระตุ้นเตือนความทรงจำของเราที่นอนสงบนิ่งอยู่ในห้วงคำนึง SNAP ทำหน้าที่กระตุ้นเตือนว่าครั้งหนึ่งเราเคยมีชุดความทรงจำที่มีทั้งความหมาย ความสำคัญ ทั้งหน้าจดจำ และไม่น่าจดจำ SNAP ทำหน้าที่เป็นตำรวจความทรงจำที่พุ่งเข้ารวบเรากลางถนนความทรงจำ SNAP ตบหน้าเราเบา ๆ และกระซิบที่ข้างหูว่า "ยังมีใครสักคนที่เราซ้อนเขาเอาไว้ในควาทรงจำอยู่นะ" เมื่อเจอแบบนี้เข้าไป ภาพจำทั้งหมดก็ทะลักทะลายออกมา พร้อม ๆ กับน้ำใส ๆ ที่ค่อย ๆ ไหลออกมาจากตาทั้ง 2 ดวงของเรา

          ถ้าคุณกำลังจะหลบหนีจากความทรงจำ จงอย่าหยิบเอาหนังและหนังสือเล่มนี่ขึ้นมาเป็นอัดขาด เพราะมันจะทำหน้าที่เป็นยาเร่งปฏิกิริยา ในการสันดาบน้ำตาและกระตุ้นความทรงจำที่เราพยายามกดทับมันเอาไว้ตลอดมา