เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
31 days, 31 kissesCyanxweek
Day 09 - Blind
  •    อิศรายืนอยู่กลางห้องโล่ง ดวงตาของเขาถูกปิดสนิทด้วยผ้าผืนหนา ไม่อาจมองเห็นสิ่งใดแม้แต่แสงของดวงจันทร์ที่ลอดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง หรือหากในห้องจะถูกเปิดไฟสว่าง.. เขาคงก็ไม่รู้อยู่ดี

       นักร้องหนุ่มได้ยินเสียงแว่ว มันแว่วมาจากข้างนอก ด้านหลังบานประตู เสียงของพวกขี้เมาที่กำลังคุยโวสนุกสนาน หัวเราะ สังสรรค์ ไม่ได้สนใจสวัสดิภาพของเขาเลยสักนิด

       โอ๊ย.. 

       จะร้องไห้แล้ว

       หนุ่มร่างเล็กสูดลมหายใจเข้าปอด พยายามตั้งสติ หากแต่สมาธิที่รวบรวมไว้ก็พลันกระเจิงออกไปเมื่อเขาได้ยินเสียงประตูเปิด มันคือประตูของห้องนี้

       และเสียงฝีเท้า.. ที่ย่างใกล้เข้ามาทุกขณะ

       เอาแล้วสิ..



       ห้านาทีก่อน

       อิศราขมวดคิ้วมองกระดาษทรงสี่เหลี่ยมจตุรัสแผ่นเล็กขนาดไม่เกินคืบในมือ มันมีรอยพับสองทบซึ่งเขาเป็นคนคลี่ออก บนกระดาษแผ่นนั้นมีตัวเลขตัวโตถูกเขียนด้วยปากกาเคมีสีดำ

       ดวงตาคู่กลมสวยกวาดมองไปยังเพื่อนร่วมวงเหล้าอีก 8 คนที่นั่งล้อม ด้านหน้าของทุกคนมีแก้วเหล้ากับจานกับแกล้ม และในมือทุกคนก็แผ่นกระดาษสีขาว

       ยกเว้นเพียงว่าน ธนกฤต "คิง" ของเกมนี้

       เกมคิง มันเป็นเกมง่าย ๆ ที่ให้ทุกคนจับฉลากหมายเลข และคนที่ถูกเลือกเป็นคิงก็สามารถสั่งให้ใครทำอะไรก็ได้ โดยที่คิงไม่อาจรู้ว่าใครได้หมายเลขอะไร รวมถึงหมายเลขที่เหลือซึ่งไม่ถูกใครหยิบไป นั่นคือหมายเลขของคิงด้วย

       หมายความว่าธนกฤตมีสิทธิ์ออกคำสั่งโดนตัวเอง

       หนุ่มร่างกำยำลูบคางครุ่นคิดพลางกวาดสายตามองขาเหล้าแต่ละคนราวกับว่าจะมีตัวเลขเรืองแสงแปะอยู่ตรงหน้าผาก

       เขาเห็นอิศรา หรือทอมชะโงกหน้าไปหาพี่เอ๊ะ จิรากรที่นั่งอยู่ข้าง ๆ แต่หนุ่มร่างสันทัดก็กำกระดาษในมือหมับแล้วยักคิ้วใส่น้องเล็กของวงเหล้าเป็นเชิงว่า 'ไม่ให้ดูหรอก' ก่อนที่ทอมจะได้เห็นเลขเสียอีก

       ทอมทำหน้ามุ่ยแล้วโยกตัวไปหาพี่ตู่ที่นั่งขนาบอยู่อีกข้าง คราวนี้คนอายุมากกว่าแบไต๋ให้ดูง่าย ๆ ว่าตัวเองจับได้เลขอะไรมา ธนกฤตลอบฉวยโอกาสนี้พยายามส่องเลขที่อยู่ในมือกร้านคู่นั้น ปากกาเคมีที่กดหนักทำให้น้ำหมึกซึมออกมาข้างหลังแม้เพียงจาง ๆ

       สาม.. พี่ตู่เลขสามไม่ผิดแน่

       ดวงตาคู่คมหลุบมองกระดาษแผ่นสุดท้ายที่ถูกแก้วเหล้าว่างเปล่าวางทับไว้กันปลิว แม้มันจะคว่ำหน้าอยู่ แต่นั่นก็คงจะเป็น.. หก

       "อะแฮ่ม" คิงของเกมกระแอมไอ เรียกให้ทุกคนที่กำลังชะเง้อมองกันวุ่นวายรีบหันขวับมาทางต้นเสียงและกลืนน้ำลายเอื๊อก

       ธนกฤตคว้าอุปกรณ์ลับออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

       'ผ้าปิดตาจากรายการนอนบ้านเพื่อน'

       "ผมจะสั่งล่ะนะ เบอร์เจ็ดตะโกนบอกรักถังขยะแล้วไลฟ์ด้วย เบอร์สามปิดตา เบอร์หกจูบเบอร์สาม เบอร์หนึ่งเป็นคิงต่อ แค่นี้ครับ"

       บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบชั่วขณะ

       ก่อนจะ..

       "ไอ้ว่าน!" โอ๊ต ปราโมทย์ตะโกนลั่นพลางปากระดาษที่มีเลขเจ็ดตัวโตใส่หน้าคนสั่ง แต่คนเป็นคิงกลับหัวเราะเยาะอย่างไม่แยแส

       ไม่ได้ตั้งใจหรอกนะ แค่สั่งไปมั่ว ๆ ไม่ให้มันดูจงใจเกินไปเท่านั้นแหละ แต่ตอนนี้หวานปาก จะด่าอะไรธนกฤตก็ไม่สนแล้วครับ

       คนเป็นคิงลอบยิ้ม ชำเลืองตาไปยังมุมหนึ่งที่เงียบทะมึน ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยหลังจากที่เขาออกคำสั่งไป คนตัวใหญ่แกล้งชี้มือไปทางนั้นอย่างตกตะลึง

       "อ้าว พี่ตู่เบอร์สามนี่!"

       แต่ทว่า..

       "ข- ของทอม.." นักร้องหนุ่มร่างเล็กหยิบกระดาษเบอร์สามมาจากมือของตู่ ภพธรด้วยสายตาที่ดูเลิ่กลั่ก "พี่ตู่แค่เอาไปดูเฉยๆ.."



       ชิบ - หาย - ล่ะ - กู



       แถมเบอร์หกยังไม่มีใครแสดงตัว แม่งต้องเป็นไอ้กระดาษแผ่นที่ถูกแก้วเหล้าวางทับอยู่แน่ ๆ!

       "จูบตรงนี้เลยเหรอ?" พี่โอ นักดนตรีวงเดียวกับทอมเลิกคิ้ว

       อิศราส่ายหน้ารัว "ไม่เอา!"

       "อ่ะ ๆ แต่ปิดตาก่อน" ธนกฤตยื่นผ้าปิดตาให้ ผู้เคราะห์ร้ายเจ้าของหมายเลขสามจึงจำต้องรับมันมาคาดตาอย่างไม่เต็มใจ

       "เอาทอมไปเก็บในห้อง เดี๋ยวค่อยให้เบอร์หกตามไป" พี่ตู่เสนอไอเดีย

       โอเค.. ดีเหมือนกัน จะได้ไม่มีใครเห็น ไปตกลงกับไอ้ทอมว่าไม่ต้องทำแล้วค่อยมาเคลียร์กับน้าทีหลังก็ได้วะ!

       ไม่น่าเล๊ย ไอ้ว่าน กว่าจะเคลียร์เสร็จ ถ้าตายไปก่อนสักสองสามรอบก็จะไม่แปลกใจ
      


       เพราะเหตุนี้ อิศราจึงไม่อาจรับรู้ได้เลยว่าคนที่ย่างกายเข้ามาในห้องแห่งนี้ - เพื่อมาจูบเขา - นั้นเป็นใคร

       เจ้าของเสียงฝีเท้าคู่นั้นคล้ายจะหยุดยืนอยู่ตรงหน้า

       ไม่พูดพร่ำทำเพลง นิ้วสากของชายปริศนาแตะเข้าที่ข้างแก้มเนียน

       เขารับรู้ได้เพียงว่ามันสาก.. เหมือนคนเล่นกีต้าร์

       พี่โอ? หรือพี่ว่าน?

       ใครคนนั้นประคองใบหน้าของเขาไว้และยื่นหน้าเข้ามา ที่อิศรารู้เพราะชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่แผ่รดใบหน้า นั่นหมายความว่าเขาอยู่ใกล้กันมาก ในลมหายใจอุ่นนั้นมีกลิ่นจาง ๆ ของแอลกอฮอล์ ซึ่งทุกคนก็ดื่มกันหมด

       จึงทำให้เดาไม่ได้เลย..

       อิศราหลับตาปี๋ แม้จะถูกปิดตาอยู่ ภายในใจพร่ำขอโทษแฟนหนุ่มของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าจนแทบไม่ได้ใส่ใจริมฝีปากคาวกลิ่นเหล้าที่แนบลงมา

       ชายปริศนาประคองใบหน้าของเขาให้เอียงได้องศา ริมฝีปากหนักบดขยี้จนอิศราต้องเผยอปากขึ้นและปล่อยให้ลิ้นร้อนผ่าวที่ยังคลุ้งด้วยรสชาติของแอลกอฮอล์แทรกสอดเข้ามาภายใน และตวัดต้อนกวาดไปทั่วอย่างหิวกระหาย

       เสียงหวานใสครางต่ำ คล้ายกระตุ้นให้สวิตซ์ของใครคนนั้นถูกสับลง ลิ้นสากคลานเข้ามาหยอกล้อในโพรงปากนุ่ม กลืนกินรสชาติของเขาเข้าไปอย่างไม่รู้เบื่อ

       เกลียดตัวเองที่ยังคงจูบตอบใครคนนั้นกลับไป

       แย่จัง.. แย่มากเลย

       แย่ที่ตัวเองกลับรู้สึกดี ลึก ๆ ในใจแทบไม่อยากให้ริมฝีปากปริศนาผละจาก 

       เขาควรรู้สึกผิดมากกว่าหรือเปล่านะ.. 

       สุดท้ายแล้ว วิญญาณของอิศราก็ถูกคนในความมืดดึงออกจากร่างพร้อมกับริมฝีปากเคล้ารสเหล้าที่ละออกไป ชายหนุ่มทรุดเข่าลงกับพื้นด้วยหัวใจที่เต้นละล่ำไม่เป็นจังหวะ เรียวนิ้วเล็กเลื่อนขึ้นมาแตะเหนือริมฝีปากที่ถูกกัดจนช้ำ

       ความรู้สึกเมื่อกี้.. หรือว่า..



       มือบางดึงผ้าปิดตาออกแล้วโลกของอิศราก็กลับมาสว่างใส ดวงตาคู่สีสดช้อนขึ้นมองไปยังประตูห้องซึ่งปิดสนิท ใครคนนั้นคงเดินจากไปแล้ว เขาได้ยินเสียงปิดประตูด้วย และตอนนี้ก็คงนั่งปะปนอยู่ในวงเหล้า

       นักร้องหนุ่มยันตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วเปิดประตูตามออกมา ทุกคนกำลังหัวเราะสนุกสนานกับไลฟ์บอกรักถังขยะของพี่โอ๊ตราวกับจูบหนัก ๆ ที่เพิ่งผ่านไปนั้นเป็นเพียงความฝันของเขาคนเดียว

       ทอมเดินกลับเข้ามาในวง สายตาชำเลืองมองจิรากรที่กำลังรินเหล้าใส่แก้วของตัวเองเพิ่ม ทันทีที่หย่อนตัวนั่งลงตรงที่ประจำ พี่เอ๊ะก็หันมาเลิกคิ้วใส่แล้วถามด้วยสีหน้าไม่ยินดียินร้ายจนเขาเดาอารมณ์ของอีกฝ่ายไม่ได้

       จิรากรถามเขาว่า "เป็นยังไงบ้าง" ด้วยน้ำเสียงปกติ

       ...เป็นยังไงบ้าง?

       นั่นสิ หัวมันตื้อไปหมด

       "โหย แต่โชคดีไป เกือบนึกว่าตัวเองจะโดนน้าฆ่าซะแล้ว" ธนกฤตหัวเราะ ขณะที่คนถูกกล่าวถึงก็เงยหน้ามองแล้วแค่นหัวเราะหึในลำคอเล่นเอาขนพองสยองเกล้ากันทั้งวง

       ขอโทษครับ.. ทีหลังธนกฤตจะไม่สั่งอะไรแผลง ๆ อีกแล้ว

       "มีแต่คนอ่อนแอเท่านั้นแหละครับคุณ พี่แพนิคจนคิดว่าเลขเก้าเป็นเลขหกน่ะ" ตู่ ภพธรแซวด้วยวลีประจำของอีกฝ่าย

       "ว่าแต่ใครเป็นคิงต่อ" มน สาวเสียงแหบในวงเอ่ยขึ้นมาบ้าง

       "ใครเบอร์หนึ่งวะ?" ปราโมทย์กวาดตามองหา ก่อนจะต้องยกมือไหว้เจ้าของกระดาษเลขหนึ่งท่วมหัว

       "ผมเอง" ภพธรเอ่ยเสียงเรียบพลางจะพับกระดาษในมือเป็นสองทบแล้วหยอดมันใส่ตะกร้าเพื่อให้ทุกคนได้จับฉลากรอบต่อไป ก่อนหันมาแสยะยิ้มเหี้ยมให้กับธนกฤตคล้ายรอเวลาจะแก้แค้นให้ลูกชาย

       "ซวยแล้วมึง ไอ้ว่าน" ปราโมทย์ว่า

       ทุกคนหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน จนตะกร้าจับฉลากถูกวนมาถึงอิศราซึ่งหยิบเอากระดาษแผ่นหนึ่งในนั้นมาแบบมั่ว ๆ แบบไม่ได้ใส่ใจ

       เพราะสายตาของเขาเอาแต่ลอบมองใครอีกคนที่ตะกร้าจับฉลากกำลังวนไปถึง

       พี่เอ๊ะ.. นั่นพี่ใช่ไหม..
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in