'กูรถติดอยู่รัชดาได้ไหมล่ะ'

   คืนนี้พวกทุกคนว่างตรงกัน ซึ่งมันเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก หรือจะเรียกว่าเป็นปาฏิหาริย์ก็ไม่เกินเลยไป ทุกคนจึงนัดแฮงก์เอาท์กันคลายเครียด

   'ติดจริงไหมเนี่ยน้า ไม่ใช่เพิ่งออกจากบ้านแล้วมาอ้างนา'

   'แม่งติดนิ่งจนกูจูบเมียได้สิบรอบเนี่ย'

   'ไม่เชื่อ ไหนหลักฐาน'

   จิรากรเดาะลิ้น มือหนาเอื้อมไปปลดเข็มขัดนิรภัยออกแว่วดังคลิ๊ก

   "ทอม"

   "ครับ? อะ - "

   ทันทีที่หันหน้ากลับมา ดวงตาคู่กลมสดใสของอิศราก็เบิกกว้างเมื่อมือข้างหนึ่งของจิรากรคว้าหมับประคองเข้าที่ข้างแก้มเนียนแล้วแนบริมฝีปากลงมาจนเขาไม่ทันตั้งตัว

   คนอายุมากกว่าบังคับใบหน้าหวานใสให้ขยับรับองศา เรียวลิ้นสากสอดแทรกเข้าไปในกลีบกุหลาบสีชมพูอิ่มน้ำที่เผยอบานออก ลิ้นร้อนกวาดไล่ต้อนในโพรงปากทั่วทุกซอกมุม ดูดกลืนรสชาตินุ่มน่าค้นหาราวกับผีเสื้อปีกบางที่ดูดกินน้ำหวานจากเกสรกุหลาบอย่างตะกละตะกลาม

   ผีเสื้อตัวนั้นบินแทรกเข้ามาในกายและกระพือปีกอยู่ในช่องท้องจนอิศรารู้สึกโหวงและวูบวาบไปพร้อม ๆ กัน

   แชะ!

   มือบางกำแน่นและทุบลงบนไหล่แกร่งสองสามครั้ง

   "พ - พี่เอ๊ะ! รถเลื่อนแล้ว!"

   วินาทีนั้น ผีเสื้อจึงโบยบินจากไป ทิ้งไว้เพียงสัมผัสว่าครั้งหนึ่งมันเคยมาเยือนและเหยียบย่ำลงบนกลีบกุหลาบสีชมพูหวาน

   จิรากรกระตุกยิ้มร่าก่อนเหยียบคันเร่งให้รถเคลื่อนตัวออกไป มือแกร่งโยนสมาร์ทโฟนเครื่องบางไปใส่ตักของคนที่นั่งอยู่ด้านข้างจนรีบตะครุบคว้ามือถือเครื่องนั้นเกือบไม่ทัน

   "อะไรฮะเนี่ย"

   รูปภาพที่อยู่หน้าจอคือภาพของเขากับคนรักที่จูบกันแบบปากแนบปาก ใบหน้าขาวของอิศราขึ้นสีแดงวาบ นึกขอบคุณฟ้ายามค่ำคืนที่อย่างน้อยก็ช่วยปกปิดมันเอาไว้ได้เพียงนิดหน่อยก็ยังดี..

   "ส่งรูปนั้นให้ไอ้ว่านที"

   "พ - พี่จะบ้าเหรอฮะ!"